سهیلا وحدتی

ما زنان در بند هستیم! بندهایی که دست‌های ما را می‌بندند، پاهای ما را از حرکت بازمی‌دارند، و لب‌هایمان را بسته نگه می‌دارند، بندهایی نامرئی که محکم‌تر از هر طناب و زنجیر مرئی عمل می‌کنند. بندهایی از جنس ظریف باور و با وزن سنگین ارزش. این بندها را نمی‌توان با دندان جوید، نمی‌توان با چاقو پاره کرد، بلکه باید با دگرگونی اندیشه و تعریف فرهنگی نوین، ارزش را از آنها بزداییم و آنها را از باورها دور سازیم.

ادامه‌ی خواندن→