کودتای جدید رجب طیب اردوغان!

هر ناظر تحولات ترکیه تردید ندارد که رجب طیب اردوغان در سودای تبدیل نظام سیاسی ترکیه از نظام پارلمانی به نظام ریاست جمهوری، قرار و آرام ندارد. او در مقام نخست وزیر ترکیه از سال ۲۰۰۲ به این سو، البته هر سیاستی را که می خواست عملی ساخته بود، اما حالا ترجیح می دهد که از تشریفات دست و پاگیرنظام پارلمانی که در پیش برد سیاست هایش گاه بیگاه دست انداز ایجاد میکند خلاص شود و با تغییر قانون اساسی به عنوان سلطان جدید و مطلق العنان ترکیه جلوس کند. البته از حق نباید گذشت که از سال ۲۰۰۲ به این سو”حزب عدالت و توسعه” با مترسک مبارزه با قدرت های موازی تا آن جا که توانسته آزادی های سیاسی در ترکیه را محدود ساخته و از جمله برای کسب مدال اول بیشترین خبرنگاران زندانی با رژیم جمهوری اسلامی به رقابت پرداخته است. ادامه‌ی خواندن

انتخابات ترکیه وعروج بلوک چپ رایکال!

انتخابات ترکیه و گذر “حزب دمکراتیک خلق ها” (ه.د.پ) از سد ده درصدی ورود به پارلمان با کسب سیزده درصد آراء و هشتاد کرسی پارلمانی، بی تردید یک تحول مهم در صحنه سیاسی ترکیه در چند دهه اخیرو به ویژه پس از کودتای نظامی سال ۱۹۸۰ است. برای اولین بار بلوکی متشکل از نیروهای کرد، جنبش های اجتماعی، ملی، قومی و مذهبی متنوع و رنگارنگ کشور ترکیه، زنان و هم جنس گرایان و به ویژه نیروهای چپ که از دوره کودتا به این سو بشکل خونینی سرکوب و از صحنه سیاسی حذف  شده بودند به صنحه سیاسی ترکیه بازگشته و موقعیت خود را پس از حزب حاکم “، “حزب عدالت و توسعه”( ا.کا.پ) وحزب کمالیست “جمهوری خلق”( ج.ها.پ) همسنگ سومین حزب ترکیه، حزب ناسیونال فاشیست”حرکت ملی ترکیه”( ام.ها.پ) به لحاظ کرسی های پارلمانی تثبیت می کنند. ادامه‌ی خواندن