در تاریخ ۲۲ تیر ماه ۲۲ سال پیش عبدالرحمان قاسملو دبیر کل حزب دمکرات کردستان ایران در یک طرح برنامه ریزی شده از طرف سران رژیم اسلامی در شهر وین اتریش بدام تیم ترور رژیم اسلامی افتاد و همراه دو تن از همراهانش وحشیانه کشته شدند. همچنین چند سال بعد صادق شرفکندی دبیرکل بعد از قاسملو حزب دمکرات همراه با۳ نفر از یارانش در رستوران میکنوس شهر برلین آلمان بدام همان تیم ترور افتادند و کشته شدند. دادگاه رسیدگی کننده به پرونده ترور قاسملو همراهانش تبدیل به محل معامله سیاسی با جمهوری اسلامی شده و بعد از ۲۲ سال هنوز حکم منصفانه ای دال بر مجازات آن جنایات باشد صادر نشده است. ادامه‌ی خواندن→

مقدمه: برای من بعنوان یک فعال کمونیست که بیش از نیمه عمر خود را در صف تحزب کمونیستی جهت تقویت مبارزه طبقاتی سپری کرده ام بدیهی است قبل از حقانیت هر بحث و جدل حفظ سازمان و حزب برایم اولویت حیاتی دارد. مبارزه بدون سلاح، راه بجای نمیبرد، کارگر بدون سرپناه نمیتواند به فکر مبارزه طبقاتی بیفتد، یک مارکسیست بدون سازمان حزبی هم مانند یک انسان بی سرپناه در درون جامعه است که تاثیر گزار نیست. بحثی هم که نتیجه اش انشققاق غیره طبقاتی باشد پشیزی ارزش ندارد، از این رو عبور حزب حکمتیست از این تند پیچ سخت، وظیفه خود بعنوان یک فعال حزبی، کمونیست و همه اعضای رهبری، کادر های حزب و ازجمله رفیق کورش مدرسی بعنوان شخصیت تاثیر گزار در این شرایط میدانم. قطعا هر گونه برخورد نادرست و اتفاق ناگوار که یک پارچگی حزب و موقعیت حزبی را در این شرایط تضعیف کند همه ما مسئولیم، اگر ما خودمان را ببخشیم اما جامعه بوسیله فراموش کردن همه وابستگان به حزب حکمتیست، ما را نخواهد بخشید! ادامه‌ی خواندن→

رفیق محمد عزیز! تشکر از پاسخت به مطلب (تاثیر گرایش فرقه گرائی بر فعالین جنبش کارگری ایران) من از ادامه این بحث استقبال میکنم امیدوارم رفقا و فعالینی که خود درگیر عرصه های سیاسی و عملی هستند در بحث شرکت کنند. ادامه‌ی خواندن→

مقدمه:
بحث اتحاد و همبستگی طبقه کارگر همراه با بحث تشکل و سازماندهی این طبقه به قدمت تاریخ و پیدایش طبقه کارگر باز میگردد. اما این مباحث تنها در درون فعالین جنبش کارگری در جریان نبوده است، بلکه مداوما این مباحث در میان احزاب و سازمانهای سیاسی هم در جریان بوده و توجه به این مباحث هم به نوعی تعلق طبقاتی این احزاب به طبقه کارگر تلقی میشود. اتفاقا این مباحث از آنجا که در میان فعالین جنبش کارگری مطرح میشود که از مباحث احزاب و سازمانهای سیاسی تاثیر گرفته اند. این تاثیرات ا لزامن بمعنی تاثیر منفی نیست بلکه بیان این واقعیت است که این مسئله مشترک جنبش کارگری و بازوی سازماندهی شده آن در احزاب و سازمانهای سیاسی است. ادامه‌ی خواندن→

روز ۱۹ اردیبهشت ۱۳۸۹ که مصادف با روز جهانی مادر بود، سران جنایتکار اسلامی در اوج بی رحمی و قصاوت بدون اطلاع به خانوادها و وکلای مدافع حکم اعدام فرزاد کمانگر، شیرین علم هولی، علی حیدریان، فرهاد وکیلی و مهدی اسلامیان را فقط بخاطر اختلاف نظر ات شان با جمهوری اسلامی و بخاطر فعالیتهای سیاسی و مدنیشان و بخاطر شهامت و مقاومتشان در مقابل شکنجه و زندان به اجراء در آوردند. ادامه‌ی خواندن→

قبل از هرچیزی ازا ینکه رفقا و دوستان از من خواستند دخالت کنم و نظرم را طرح کنم تشکر میکنم و امیدوارم دخالت من مفید باشد. همینجا باید تاکید کنم من عضو حزب حکمتیست هستم اما این مطلب نظر شخصی من است و هیچ اتوریته تشکیلاتی و حزبی پشت این مطلب نیست. ادامه‌ی خواندن→

کنگره چهارم حزب حکمتیست در ماه سپتامبر ۲۰۱۰ برگزار گردید. برگزاری این کنگره توجه ها را چه در میان مخالفین و چه در میان آنهائی که به این کنگره امیدی داشتند را به بخود جلب کرده بود. مباحث پر حرارت پیش از کنگره آغاز گردیده بود، در میان مخالفین گوناگون هم تحرکاتی در جریان بود، طیفی با نیت اینکه بعضی از قطعنامه های پیشنهادی نمایندگان بوی سندیکالیستی به مشام میرساند به تحرک افتادن، طیفی هم احساس میکردند آب گل آلود است فراخوان به طغیان صادر میکردند و طیفی هم مشغول سنگ پرانی بودند. کنگره به پایان رسید، آنهای که امرشان پراتیک مصوباتشان است راهی وظایفشان شدند. اما در میان مخالفین انگار کنگره پایان یافته نیست! این بار بهانه کنگره چهار حزب حکمتیست مورد نفرت قرار گرفته است، برجسته ترین نفرتنامه توسط محسن ابراهیمی از رهبری حزب کمونیست کارگری با عنوان “کنگره ای برای توجیه یک شکست! در حاشیه کنگره چهار حزب ناحکمتیست” به بازار عرضه گردید. ادامه‌ی خواندن→

از چند ماه قبل در درون خودم با این تصمیم کلنجار میرفتم که در کنگره چهارم شرکت کنم یا نه؟ تا اینکه بر سر شرکت کردن تصمیم گرفتم و خودم را هم برای نمایندگی حوزه محلیم کاندید کردم. بعد از اینکه بعنوان نماینده کنگره انتخاب شدم به بررسی خودم پرداختم که من حزب حکمتیست را چگونه ارزیابی میکنم؟ کمبودها و ضعفهای حزب حکمتیست را چگونه می بینم؟ آیا حزب حکمتیست کمبود قرار و قطعنامه دارد؟ اصلا برای من اضافه کردن مصوبات بر اسناد تاکنونی اولویت دارد؟ سئوالاتی که در ذهن من هستند چیست؟ تا اینکه در نتیجه کشمکش و کلنجار درونی تصمیم گرفتم مطلبی را با عنوان توقع از کنگره چهارم در نشریه کنگره شماره ۳ نوشتم و از گنکره خواستم این بحث را در سمینار جانبی در دستور بحث آزاد بگذارد و روز جمعه ۲۴ سپتامبر عازم محل کنگره شدم. متاسفانه کنگره بدلیل کمبود وقت و فشردگی مباحث امکان سمینار جانبی را نداشت،و من امکان طرح این بحث را نداشتم. ادامه‌ی خواندن→

اکتبر: رضا کمانگر  آخرین خبرها در مورد خانواده آن پنج اعدامی به ویژه خانواده فرزاد کمانگر چه است؟ پروسه تلاش آن خانواد ها برای پس گرفتن اجساد عزیزانشان به کجا رسیده است؟ ادامه‌ی خواندن→

مروری بر بعضی از نامه های یک معلم طغیانگر از زندان و علت اجرای حکم اعدام فرزاد چه بود؟

اکنون نزدیک به دو ماه از کابوس این خبر کوتاه میگذرد. روز ۱۹ اردیبهشت ۸۹ در روز جهانی مادر هدیه سران جنایتکار اسلامی به دایه سلطنه رضائی و چهار مادر دیگر به دار آویختن فرزاد کمانگر، شیرین علم هولی، علی حیدریان، فرهاد وکیلی و مهدی اسلامیان بود. میگویند جرمشان محاربه بوده است، یعنی این پنج نفر علیه خدا دست به اسلحه برده اند. ادامه‌ی خواندن→