گفت: ایران امروز صحنه دادخواهی های بیشمار ساکنان آن است، دادخواهی هایی که پاسخی جز سرکوب نمی گیرند. گستره آسیب های اجتماعی، ویرانی ذهنیت امید و سیطره یاس از فردایی نامعلوم، گستره تبعیض های اجتماعی- طبقاتی، تبعیض جنسیتی-عقیدتی و ملی- قومی ، ویرانی اخلاقیات و ارزش های انسانی ، همه وهمه شرایط پیچیده ای را برای انسان ایرانی فراهم آورده است. نیروهای سیاسی بنا بر تعلقات اجتماعی و طبقاتی خود هر یک به گونه ای بدیلی برای برون رفت از این شرایط طرح می کنند، طرح هایی که تا کنون نتوانسته اند عینیت پیدا کنند. در برخورد با این اوضاع  شاهد چند راهکار هستیم. ادامه‌ی خواندن→

آنتونیو گرامشی، متفکر انقلابی و از رهبران جنبش کارگری ایتالیا، در نوامبر ۱۹۲۶ دستگیر و زندانی شد. ۱۸ ماه پس از این تاریخ، گرامشی با ۳۲ تن از همراهانش به اتهام «اقدام علیه امنیت کشور»، «راه اندازی جنگ داخلی» و «برانگیختن کینۀ طبقاتی» در «دادگاه ویژۀ موسولینی برای دفاع از دولت» محاکمه شد و به ۲۰ سال و ۴ ماه و ۵ روز زندان محکوم گردید. قاضی صادرکنندۀ رای دادگاه، دلیل صدور این حکم سنگین را «جلوگیری از فعالیت این مغز برای ۲۰ سال» ذکر کرده بود. البته فقط فعالیت فکری گرامشی نبود که رژیم فاشیستی موسولینی را به هراس افکنده بود. او به طور عملی نیز برای سازمان دهی جنبش کارگری علیه سرمایه داری فعالیت می کرد و همین امر بود که در کنار خلاقیت و نوآوری های فکری گرامشی او را برای نظام سرمایه د اری به انسان خطرناکی تبدیل کرده بود که باید نه تنها از فعالیت اش جلوگیری می شد بلکه از صفحۀ گیتی محو و نابود می گردید. ادامه‌ی خواندن→

از گذر نقد دیدگاه‌های معاون فرهنگی پیشین وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی
در میان دولتمردان و سیاستمداران معمولاً به‌ندرت می‌توان کسی را یافت که روراست و صریح مسئولیت اعمال خود را بپذیرد، از آن‌ها آشکارا دفاع کند و نظر خود را درباره ی آن‌ها – حتی اگر برای مخاطب ناخوشایند و تلخ و گزنده باشد – بی هیچ رودربایستی یا مجامله بیان کند. ادامه‌ی خواندن→

از آنجا که روزنامه شرق بخش هایی از این مصاحبه را سانسور کرده است (شماره سه شنبه ۳۰ شهریور ۱۳۸۹)، متن بدون سانسور این مصاحبه را در اینجا منتشر می کنیم. ادامه‌ی خواندن→

پرسش های نشریه آرش (شماره ۱۰۴ ، به تاریخ مارس ۲۰۱۰)

جنبش اعتراضی مردم ایران پس از انتخایات دهمین دورهی ریاست جمهوری ، مرزهای سیاه استبدادِ حاکم بر ایران را درنوردید و ستونهای خیمهی استبداد را لرزاند. اوج گیری جنبش اعتراضیِ مردم ایران، نشان از ابعاد چندگانهی مبارزه برای دمکراسی داشت. ادامه‌ی خواندن→

این نوشته را تقدیم می کنم به سلمان یگانه،

گل سرخ جنبش ضدسرمایه داری طبقه کارگر که سرمایه با بیرحمی تمام او را پرپر کرد. ادامه‌ی خواندن→

محسن حکیمی : "کمیته هماهنگی برای ایجاد تشکل کارگری" در اردیبهشت ٨۴ موجودیت خود را اعلام کرد. در همان بیانیه اعلام موجودیت، رویکرد کمیته هماهنگی به سازماندهی جنبش کارگری- که از سوی فعالان ضدسرمایه داری کمیته رویکرد جنبشی نام گرفت- با شعار "تشکل کارگری را به نیروی خود ایجاد کنیم !" بیان شد.

ادامه‌ی خواندن→