بایگانی دسته: تراب ثالث

واحدهاى مارکسیزم و بلشویزم در آکادمی شاهرخ زمانى

ارسال شده در توسط

در اوامر سالانه “ولى فقیه امر” به دانشجویان، مطالعه مارکسیزم نیز به لیست ممنوعه اضافه شده است (البته جاى نگرانى نیست، مارکسیزم “شرعى” کماکان حلال است). اما دانش جو مى داند که به امر و نهى در امور دانشى نباید وقعى گذاشت. حتى اگر “رهبرِ” خود-متعین قسم هم بخورد که مارکسیزم هم آمریکایی است. اگر در دیکتاتورى فاشیستى آقایان، دانشجویان نیز حق آن را داشتند که از آقاى معلم سئوال کنند،قاعدتا مى پرسیدند چطور است که مارکسیزم بد است چون آمریکایى است، اما امضاى قرارداد کاپیتولاسیون به همان آمریکا پیروزى بزرگ دیپلماتیک محسوب مى شود؟ یا شاید، چطور است که آزاد شدن ثروت آقازاده ها در بانک هاى خارجى تنها شرط امضاى شما بود اما در بارh اینکه همان آمریکایى ها اکنون اجازه بازرسى تا زیر عباى شما را کسب کرده اند، حتى مجلس دست نشانده تان اجازه سئوال نداشت؟ یا، اساسا این چه شرایطى است که به فردى مثل شما اجازه مى دهد که به ما بگوید چه بخوانیم و چه نخوانیم؟ و یا چرا راه دور برویم، لطفا براى ما توضیح بدهید که چه وضعیتى بر جامعه ما حاکم شده است که امثال شما و آقا زاده ها و مامورین تان توانسته اید درعرض سى سال همگى مولتى میلیاردر بشوید در صورتى که اکثریت عظیم جامعه در فقر و فلاکت بسر میبرد؟  ادامه‌ی خواندن→

پیروزى دیپلماتیک یا کاپیتولاسیون اسلامى!

ارسال شده در توسط

انتشار چارچوب مقدماتى تفاهم هسته اى بین ایران و گروه  ۱ + ۵  واکنش هاى متفاوتى را بدنبال داشته است. همان طور که حدس زده مى شد اپوزیسیون بورژوایى خارج کشور عریان تر و ضدونقیض گو تر از همیشه وارد میدان شد. همان متخصصین و مفسرینى که تا کنون رژیم ایران را براى “سرسختى” در مقابل “خواست هاى جامعه بین المللى” سرزنش مى کردند، اکنون که نرمش نشان داده است، نوشیدن جام زهر را به سخره گرفته اند. همان هایى که مى گفتند رژیم براى حفظ خود  و جلوگیرى از حمله نظامى عامدانه بحران هسته اى را براه انداخته است اکنون که به بحران خاتمه داده مى گویند “حقوق ایران” را فروخت. به میزانى که این توافقات در کاهش بودجه هاى نهاد هاى امپریالیستى براى این “اپوزیسیون” تاثیرداشته باشد، در انتظار اغتشاش نظرى بیشترى هم باید بود.  مفسرین پراگماتیک تر بورژوا زى، چه بین المللى و چه ایرانى، عمدتا این توافق را نشانه گشایش فصل جدیدى از مناسبات بین المللى تلقى مى کنند که با تنش زدایى در خاورمیانه و تسهیل ورود سرمایه به این بازار بزرگ، بخصوص ایران، منجر به دوره اى از شکوفایى اقتصادى خواهد شد که خود به نوبه لیبرالیزاسیون حکومت در ایران را به دنبال خواهد داشت.  ادامه‌ی خواندن→