مصاحبه تلویزیون پرتو با کوروش مدرسی
پرتو: جنگ در جنوب عراق و در گیری نیروهای مقتدا صدر و بخشا نیرو‌هائی که وابستگی شان کاملا معلوم و مشخص نیست، با ارتش عراق، بحث‌هائی را دامن زد. اگر دولت ملکی دولتی شیعه است، چرا با مقتدا صدر دعوا دارد؟ در این وسط آمریکا طرف کیست؟ شما فکر می کنید مسئله و دعوا بر سر چیست ؟
کورش مدرسى : مشاهده اول – آزادیخواهی و برابری طلبی روی پای خود می ایستد
اعتراضات ۱۶ آذر امسال ویژه بود. امسال در اوج تعرض جمهوری اسلامی به آزادی های سیاسی، در عین حمله رژیم به معیشت مردم کارگر و زحمتکش، در اوج قافیه بافی‌های هسته‌ای – ناسیونالیستی جمهوری اسلامی، در همراهی ناسیونالیست با جمهوری اسلامی در نگرانی از خدشه دار شدن تمامیت ارضی ایران و بالاخره در اوج انتظار مستاصلان سیاسی که چشم امید به باز شدن فرصت و فرجی در حمله آمریکا دوخته بودند، ۱۶ آذر امسال برگزار شد.
گفتگو با کورش مدرسی
محمد فتاحی: زمینه های شروع جنبشی که ١٨ تیر در سال ١٣٧٨ سر آغاز آن بود چیست؟
کورش مدرسی: ۱۸ تیر شروع پایان دو خرداد بود. دو خرداد پرچم تغییر رژیم از درون بود، چه در سطح عمومی جامعه و چه در میان روشنفکران و احزاب سیاسی. فلسفه جنبش دو خرداد و کل ابواب جمعی آن چه در داخل حکومت و چه در خارج از حکومت (یعنی آنهائی که ما به آنان اپوزسیون طرفدار رژیم میگفتیم) همین بود.
کورش مدرسى : مقدمه – در تاریخ هر جامعه مقاطع تعیین کننده ای هستند که در آن سرزمین سیاسی در آن جامعه شخم می خورد، نقش احزاب تغییر می کند و سنتهای اجتماعی جایشان را به یکدیگر می دهند. این تغییرات آنقدر عمیق هستند که گاه بعد از چند سال بسیاری از مشخصه های سابق جامعه قابل باز شناسی نیستند.
خانواده بسیار عزیز عبدالحسین صدام (ابو امیر)
اعضا و فعالین کنگره آزادی عراق و "گارد امان"
رفیق سمیر عادل
از دست دادن ابو امیر ضربه ای سنگین به همه کسانی است که قلبشان برای آزادی انسان ها می تپد است. از دست دادن ابو میر برای همه ما، که حتی از دور و از طریق تصویر، شاهد فاجعه ای که بر کودکان و بر شریف ترین و بیگناه ترین انسان ها در عراق میگذرد هستیم کمر شکن است. نیروهای آمریکا و همدستان اسلامی شان در دولت مرتجع ملکی، در سیمای ابو امیر تصویر آینده ای را میدیدند که بشریت بر بربریت آمریکائی – اسلامی پیروز میشود و به تنها ابزاری که میشناسند یعنی ترور روی آوردند. مردم عراق و طبقه کارگر این کشور عاملین این جنایت را به سزای اعمال خود خواهند رساند.
به خانواده عزیز رفیق عبدالحسین صدام “ابو امیر”!
به رفیق سمیر عادل رئیس “کنگره آزادی عراق”!
به رفیق سامان کریم رئیس دفتر سیاسی حزب کمونیست کارگری عراق!
به همرزمان رفیق عبدالحسین، به کمونیستها و آزادیخواهان متشکل در حزب کمونیست کارگری عراق، “کنگره آزادی عراق” و “گارد امان”!
گفتگوى تلویزیون پرتو با کورش مدرسى درباره سالگرد ١٨ تیر و اعتراضات مردم علیه جیره بندى بنزین در ایران ـ ٣٠ ژوئن سال ٢٠٠٧
سوال: زمینه هاى شروع جنبش ١٨ تیر در سال ١٣٧٨ چه بود؟
کورش مدرسی
هیچ کس نبود نجات شان دهد
دعا، دختر ۱۷ ساله ای به جرم عشق ورزیدن در کردستان عراق در مقابل چشمان انسان هائی که اشک میریختند سنگسار شد. سنگسار کنندگان لااقل علنا ماموران دولت نبودند. مرتجعین محلی بودند که برای اعمال نرم ها و فرهنگ و اخلاقیات ضد انسانی خود و برای ارعاب سایرین دعا را کشتند.
کورش مدرسی : مقدمه – حزب حکمتیست از ابتدای شکل گیری خود همواره بر ضرورت ایجاد یک حزب سیاسی کمونیست توده‌ای مدرن و با دیسیپلین که لولا و محمل جابجائی قدرت در جامعه است تاکید داشته است. بخش اعظم قرارها و مصوبات نهاد های مختلف رهبری حزب و بویژه قطعنامه کنگره اول حزب تحت عنوان "اوضاع سیاسی ایران و مصاف های حزب حکمتیست" و همچنین طرح "کمیته های کمونیستی" و "گارد آزادی" معطوف به روشن کردن مبانی ساختمان چنین حزبی است.
کورش مدرسی : موضوعی که می خواهم راجع به آن صحبت کنم بحثی است راجع به صف بندی جدید در اپوزیسیون، بر سر شکل گیری یک چرخش و یک سازش جدید از جانب بخشی از اپوزیسیون ایران با جمهوری اسلامی است. سازشی که به مراتب از جریان دو خرداد یا سازش از طرف اپوزیسیون طرفدار رژیم عقب مانده تر، ضد انسانی تر و زیانبارتر است و بحث امروز بر سر نشان دادن این چرخش از طرف بر سر این بخش از اپوزیسیون و تلاش برای مقابله و ایزوله کردن آن و ایستادن در مقابل آن و همینطور مصون کردن مردم و جنبش سرنگونی جمهوری اسلامی در مقابل عوارض مخرب این چرخش است. این چرخش چرخشی است در هم جهتی با جمهوری اسلامی است.