هفده شهریور، روز اعدام رامین حسینپناهی، زانیار و لقمان مرادی، همیشه در خاطرمان خواهد ماند. همانطورکه روز اعدام ریحانه جباری، شیرین علم هولی، احسان فتاحیان و فرزاد کمانگرها و… را از یاد نخواهیم برد، و روزی که آن سه جوان بلوچ در سکوت و بیخبری بر سر دار شدند، و روز مرگ شریف باجور که کشته شد، و روزی که ستار بهشتی زیر شکنجه جان باخت و دهه شصت و روزهای داغ تابستان ۶۷٫ ما همه روزهای سال را از بَر خواهیم کرد تا یادمان بماند که دولت سرمایه و دین چگونه همدست شدند و گلوی شورش و رهایی و آزادی را بریدند و یادمان بماند که چگونه این حکومت با خونریزی و کشتار و جنایت خود را تثبیت و برقرار کرد. ادامهی خواندن