کودکان کار علاوه بر محرومیت از حقوق اولیهی انسانی، حق آموزش، سلامت جسمی، روانی و… همواره در معرض انواع آسیبها و خشونتهای جسمی، روحی و جنسی قرار دارند. هر انسانی که دارای عواطف بشری و احساسات انسانی باشد؛ نمیتواند منکر این شود که کودکان حق دارند بازی کنند؛ درس بخوانند؛ شادی و تفریح داشته و به دنبال آرزوهایشان بروند. امروزه دیگر بر کسی پوشیده نیست که کار کودکان به استعدادها و تواناییهای آنان آسیب رسانده و به رشد جسمی، روحی و روانی کودک صدمه میزند. کودکان حق استفاده از محصولات کار را دارند و نه انجام کار برای صاحبان قدرت و ثروت؛ یعنی همان کسانی که حقوق اولیهی انسانی را از آنها سلب کردهاند.