ارژنگ سپاسى
تصویر بالا: حمله اوباشان حزب الله و بسیجی به دانشجویان دانشگاه تهران در جریان “انقلاب فرهنگی” رژیم در سال ۱۳۵۹ زمانی که دانشجویان در داخل دانشگاه تهران مقاومت می کردند.
ارژنگ سپاسى
تصویر بالا: حمله اوباشان حزب الله و بسیجی به دانشجویان دانشگاه تهران در جریان “انقلاب فرهنگی” رژیم در سال ۱۳۵۹ زمانی که دانشجویان در داخل دانشگاه تهران مقاومت می کردند.
برگرفته از کتاب "گریز ناگزیر"،
سی روایت گریز از جمهوری اسلامی ایران،
به کوشش: میهن روستا، مهناز متین، سیروس جاویدی، ناصر مهاجر، نشر نقطه، ۱۳۸۷، جلد دوم، ص ۶۲۷-۶۵۶
انقلاب فرهنگى سال ١٣۵٩
حضور تاریخىى قدرتمند دانشجویان و دانشگاهیان چپگرا و دگراندیش در دانشگاهها و مراکز آموزش عالى و گسترش روزافزون فعالیتهای سیاسى و فرهنگى آنان علیه جمهورى اسلامى، دانشگاهها و مراکز آموزش عالی سراسر کشور را در فردای انقلاب بهمن، یکی از پایگاههای مهم جنبش ترقىخواهى ایران ساخت. نو دولتان که توان رویارویى با دانشگاه و دانشگاهیان را نداشتند و استوارى اقتدار خود را در گرو فتح این سنگر آزادى مىدیدند، در آغاز سال ١٣۵٩، حمله به دانشگاه، تصفیهى دانشگاهیان و دانشجویان دگراندیش و سپس اسلامى کردن این نهاد را در دستور کار خود گذاشتند.
ارژنگ سپاسی
جمهوری اسلامی در سال ۱۳۵۹، دو سال پس ازقیام مردم تصفیه دانشگاهها از دانشجویان و استادان مبارزرا با یک حمله وحشیانه شروع کرد. نقشه این حمله پس از سخنرانی خمینی در فروردین همان سال انجام گرفت که خواهان تصفیه دانشگاهها از اساتید وابسته به شرق و غرب و تحکیم آن با حوزه گردید تا دانشگاه محیط سالمی برای تدریس علوم عالی اسلامی شود.سخنرانی خمینی عکس العملی بود به شکست انجمن های اسلامی در انتخابات دانشگاهها که کمتر از ده در صد آرا را آورده بودند و بنی صدر بعد از برکناری خود در روزنامه اش به آن اشاره می کند که این مساله در شورای انقلاب نیز مطرح شد.
ارژنگ سپاسی : سازمان فدائیان اکثریت همزمان با شکست باند خاتمی و به چپ چرخیدن جامعه ، دست به یکسری حرکات برای رنگ چپ زدن به خود زده است. این سازمان که موجودیت خود را با حمایت از جمهوری اسلامی آغاز کرد سعی نموده که با به سینه زدن مدالهای کهنه ای که از دوران فدائیان اولیه باقی مانده، ویترین تازه ای باز کند برای اینکه بار دیگر بتواند نیروئی جمع کند.
ارژنگ سپاسی
دوم مرداد سالگرد تیرباران محمد تقی شهرام، کمونیست انقلابی توسط رژیم جمهوری اسلامی در سال ۱۳۵۹ می باشد. تقی شهرام در سال ۱۳۲۶ در تهران متولد شد. در سال ۱۳۴۷ دررشته ریاضی دانشگاه تهران دوره دانشجویی خود را آغاز نمود. اواخر سال ۱۳۴۸ توسط حسین جوهری و محمد حیاتی به عضویت هسته های اولیه ای که بعدا سازمان مجاهدین را تشکیل میدادند، در آمد.
ارژنگ سپاسی
درسالگرد مرگ رفیق منصور حکمت، فراخوان حککا تحت عنوان "منصور حکمت از زبان شما" موجبی شد که این مقاله را بنویسم. تصمیم گرفتم که برگردم به سالهای اول انقلاب و به نوشته های اولیه منصور حکمت و بگویم که اولین بار چه خاطره ای از نوشته های او دارم( من فقط از طریق خواندن نوشته هایش او را می شناسم.
ارژنگ سپاسى : روز ۳۱ خرداد ۱۳۶۰ یعنی یکروز پس از تظاهرات چند صد هزار نفری مردم در تهران و سرکوب وحشیانه آن توسط پاسداران سرمایه، به فرمان خمینی، امام خون و تازیانه و دار، عده زیادی از زندانیان سیاسی، که در میان آنها عده ای ماهها بود که در زندان بسر می بردند، به جوخه های اعدام سپرده شدند. محسن فاضل ( پیکار)، سعید سلطانپور ( فداییان اقلیت)، طلعت رهنما ( گروه نبرد)، علیرضا الماسی ( فداییان اشرف دهقانى)، مسعود فرزانه، کاظم فخرایی، علی اصغرذهتابچی ( مجاهدین) به همراه ۴۳ نفر دیگر در این روز تیرباران شدند( به نقل از پیکار ۱۱۲ که اسامی ۲۶ نفر از تیرباران شدگان آورده شده است.)
۳۰ خرداد ۱۳۶۰ آغاز سرکوب نهایی جنبشی انقلابی بود که در سال ۱۳۵۷ موفق شد رژیم شاه را سرنگون کند. دولتهای سرمایه داری در کنفرانس گوادالپ توافق کرده بودند که با روی کار آوردن رژیم جمهوری اسلامی و خمینی به سرکوب این جنبش بپردازند. جنبش ملی اسلامی که از ماههای قبل از قیام ۱۳۵۷ و با بیرون رفتن شاه سعی داشت به کنترل این جنبش بپردازد پس از روی کار آمدن بلافاصله در اسفند ماه با حمله به تظاهرات زنان و با حمله به سنندج در فروردین ۱۳۵۸ سرکوب جنبش انقلابی را آغازنمود. سرکوب دانشجویان با بستن دانشگاهها در اردیبهشت ۱۳۵۹، حمله به کارگران بیکار، حمله به ترکمن صحرا و سرکوب شوراهای دهقانان همه درادامه سرکوب جنبشی بود که شاه نتوانست به مقابله با آن برخیزد و رسالت سرکوبش به رژیم جمهوری اسلامی سپرده شده بود. بدنبال درگیریهای درونی رژیم بر سر چگونگی سرکوب جنبش مردم و بدنبال برکناری بنی صدر رییس جمهور وقت، مقاومت مردم برای مقابله با سیاستهای سرکوبگرانه رژیم بالاخره در ۳۰ خرداد ۱۳۶۰ به شکست انجامید. رژیم جمهوری اسلامی موفق شد با سرکوب وحشیانه و با اعدام بسیار افرادی که رژیم پهلوی نتوانسته بود بکشد و با قتل عام دهها هزار نفردیگر که دردوران انقلاب به مبارزه روی آورده بودند به سرکوب جنبشی بپردازد که برای چند سال لرزه بر دنیای سرمایه انداخته بود.
ارژنگ سپاسی : پنجم و ششم خرداد ۱۳۸۶ مطابق با ۲۶ و ۲۷ ماه می سال ۲۰۰۷ دو گردهمایی برگزارشد. در گردهمایی اول حزب کمونیست کارگری کنگره ششم و در گردهمایی دوم اتحاد جمهوریخواهان ملی همایش سوم خود را برگزار نمود. این دو گردهمایی نماینده دو جنبش اجتماعی در ایران می باشند که برای بحران جمهوری اسلامی راه حلهای خود را ارایه دادند.