معضل بی افقی چپ پوپولیست و یک می

سراسر دنیا، روز جهانی کارگر، صحنه صف بندی بورژاوازی و طبقه کارگر برای برگزاری یک می است. بورژاوازی با تمام نهادها، ارگان ها ودر راس آن حاکمیت سیاسی اش، در تلاش است تا به روز جهانی کارگر رنگ و نشانی غیر طبقاتی بزند. ادامه‌ی خواندن

رفرمیست ها ومساله دست‌مزد: «پیرامون مقالات کاظم فرج الهی درباره‌ی دست‌مزد»

قانون حاکم بر کل ساختار اقتصادی سیاسی موجود، قانون استثمار انسان توسط انسان است. دو طبقه‌ی متخاصم مقابل یک دیگر موضع گرفتند؛ از یک سو سرمایه‌دارن که ابزار تولید و مواد خام را به انحصار خود در آوردند و در طرف دیگر صف عظیم کارگران و محرومان که در این بازار عرضه و تقاضا به جز نیروی کارشان چیزی برای فروش ندارند. تا زمانی که قانون استثمار از اکثریت انسان‌ها ضامن اجرایی به نام حکومت و دستگاه سرکوب دارد، قانون دستمزد همیشه از سوی طبقه حاکم دست بالا  را خواهد داشت. « مزد عادلانه » تحت شرایط عادی سرمایه‌داری، مبلغی است که کارگران بتوانند با آن امرار معاش کنند و نسل آینده نیروی‌کار را پرورش دهند. در حقیقت مزد کارگران از سود حاصل از انباشت محصول پرداخت می‌شود و این سرمایه حاصل کار کارگر است. در نتیجه کارگران دستمزد خود را از محصول کار خویش دریافت می‌کنند که در نظام سرمایه‌داری محصول تولید شده توسط طبقه کارگر نصیب سرمایه‌داران می‌شود و تنها مایحتاج زندگی، سهم کارگر و خانواده‌اش است. ادامه‌ی خواندن

مصدق ؛ <<قهرمان ملی>> یا سمبل توهم چپ بورژوایی

طیف پهناوری از جریان‌های سیاسی راست تا چپ و از اپوزیسیون تا درون رژیمی نامی را به مثابه سمبل ضد امپریالیسم ، <<مترقی>> و <<قهرمان ملی>> فریاد می زنند: مصدق! فردی که در دوران مبارزه برای ملی شدن صنعت نفت و بعد از کودتای ۲۸ مرداد ، از سوی حزب توده و روشن فکران شرق زده و ناسیونالیست ، <<نماینده بورژوازی ملی>> خوانده شد.(۱) از آن روزها تا به امروز جریان های گوناگون سیاسی به این صف اضافه شده و طیف گسترده اما نامتجانس را حول محور مصدق تشکیل دادند. تنوع این نیروها و دشمنی های گاه خونین آنان در نوع خود جالب است اما همگی با اسم رمز مصدق یک وجه مشترک اجتماعی و طبقاتی دارند. جریان های چپ این ائتلاف نادم از عدم حمایت از <<بورژوازی ملی>> و <<نماینده اش>> مصدق(۲) ، چند دهه بعد راست مذهبی و سنتی را نماینده سرمایه داری داخلی تشخیص داده و مدهوش از نوستالوژی قهرمان ملی برای به محاق رفتن منافع طبقه کارگر ، با بورژوازی و نیروهای ارتجاعی اش هم پیمان می شود و امروز نیز تحت شعار مقاومت هسته ای مردم ایران نگران مذاکرات ایران و غرب است. ادامه‌ی خواندن

روز جهانی کارگر و ضرورت ایجاد تشکل سراسری کارگری

روز جهانی کارگر نماد اتحاد و همبستگی طبقه کارگر است. این روز نشان دهنده این امر است که قدرت اجتماعی طبقه کارگر به عنوان اکثریت تشکیل دهنده جامعه در کمیت، یکپارچگی و نقش آن در مناسبات تولید نهفته است. قبل از این روز مبارزه روزمره مزدبگیران در سراسر جهان سرمایه داری در جریان بوده و بعد از آن نیز ادامه می یابد. مطالبات کارگران به دلیل تداوم نظام استثمار همیشه برای نظام سرمایه داری مطرح بوده و فشار و ارعاب نیز پاسخ همیشگی کارگران بوده است. حقیقت این است که کارگران ایران در طی سالیان گذشته، مقابل نهادهای دولتی، محیط های کار و خیابان ها تجمع و اعتراض کردند و دست از کار کشیدند. اما مناسبات تولیدی سرمایه داری با تکیه بر پراکندگی طبقه کارگر در حال بازتولید است. ضرورت متشکل و متحد شدن طبقه کارگر از همین مبارزه روزمره که در سراسر محیط جغرافیایی سرمایه داری در جریان است، ناشی می شود. سراسری شدن مطالبات طبقه کارگر، اتحاد و آگاهی آن پیش شرط مبارزه علیه سرمایه داری است و تشکل سراسری کارگری که برخاسته از مبارزه جاری نیروی کار باشد؛ قدمی حیاتی است. ادامه‌ی خواندن