جهان آشوب زده ی ما با موجی از جنگ، نا امنی، فقر و بحران های خُرد و کلانی مواجه است که همه گی حکایت از جهانی سخت سست بنیاد می کنند. جهانی پیر و بی بنیاد که می کوشد با مدیریت و کنترل این آشوب های برساخته ی هستی تاریخی خود، به حیات خود ادامه دهد . ادامه‌ی خواندن→

دیری از نوشتن باز ایستاده بودم. شوق پرواز در دلم به کُنجی خزیده بود. همان گونه که روزها و شب ها تکرار می شدند، واژه ها نیز تکراری شده بودند. یاوه سرایان در هر کوی و برزن، با چَنگ و چَغانه از پایان تاریخ حکایات ها می بافتند. هنگامه ای که در برهوت خرد ستیزی، تفکر را سلاخی و آرمان خواهی را ریش̊ ریش می کردند. هر چند می دانستم درپی هر مرگی̊ می توان شاهد زایشی دیگر باره بود، با این همه، انتظار جان کاه و دردناک بود، چرا که افق زایشی دیگر هم چنان ناپیدا می نمود.  ادامه‌ی خواندن→