مبارزات کارگری و رویکرد ضد سرمایه داری

مبارزات کارگری و رویکرد ضد سرمایه داری

در مورد هفت تپه بسیار نوشتند ولی به این موضوع کمتر پرداختند که این مبارزات چه تفاوتی با مبارزات دیگر داشت. کارگران هفت تپه به پا خاستند؛ به اعتصاب اکتفا نکردند، به گرفتن مزدهای معوقه بسنده ننمودند بلکه خواستار تصرف کارخانه، خلع ید از صاحبان سرمایه و اداره شورایی محل کار خود شدند. هفت تپه بحث شوراها را پیش کشید و تا آنجا که قدرت داشت با سرمایه جنگید. کارگران در اینجا همان کردند که سرشت جنبش کارگری است و با ظهورخود انجام داده اند. در قرن چهاردهم (حدوداً ۱۳۸۷) در شهر فلورانس خواستار حکومت کارگری شدند. کارگری که استثمار می شود و صاحب سرمایه‌ای که از قبل کارگر امرار معاش و انباشت می کند نمی توانند با هم سازش داشته باشند. ادامه‌ی خواندن

به حمایت از کارگران مس خاتون آباد وعسلویه برخیزیم!

به حمایت از کارگران مس خاتون آباد وعسلویه برخیزیم!
دوازده سال پیش، کارگران خاتون آباد شهر بابک برای امنیت شغلی و مقابله با اخراج خود دست به اعتراض زدند. در آن زمان بهانه کارفرما این بود که کار ساختمانی به پایان رسیده است. به دنبال سرپیچی کارفرما از قبول خواست کارگران، اعتراضات توده کارگر به داخل شهر کشیده شد. قوای سرکوب سرمایه، در مقابل ایستادگی و سرسختی کارگران برای تحقق مطالباتشان به وحشت افتاد. سرمایه دار که زمینه نارضایتی عمومی و ضدیت با سرمایه را می دید، به تکاپو افتاد تا هر چه سریعتر مانع از گسترش این اعتراضات شود. خانواده های کارگری به طور خودپو به حمایت از کارگران بلند شدند.عوامل سرکوب سرمایه که از گسترش این شورش کارگری به مناطق دیگر نگران بودند، وحشت زده، کارگران و خانواده هایشان را به گلوله بستند. در این مبارزه علیه سرمایه چندین نفر کشته و زخمی شدند. ادامه‌ی خواندن

کارگران، دو راهی نابودی یا خیزش ضد سرمایه داری

کارگران، دو راهی نابودی یا خیزش ضد سرمایه داری

آنچه این روزها در فاصله مرزهای داخلی سرمایه داری ایران حکفرماست، حدیث وضعیتی باردار رخدادهاست. نوزاد این اوضاع چه باشد هیچ معلوم نیست. سقوط باز هم دهشتبارتر، فاجعه آمیزتر و خرد شونده تر توده های عظیم کارگر در ورطه فقر، فلاکت، آوارگی و نابودی، یک احتمال غالب و بسیار جدی است. همزمان بارقه های خیزش عصیان گون کارگران علیه وضعیت موجود چیزی نیست که چشم های تاریخ بین مارکسی و ضد سرمایه داری را کنجکاو خود نسازد. سراسر جامعه میدان اعتصاب و اعتراض و تحصن و اجتماع و طرح خواسته ها و شنود پاسخ های منفی سرمایه داران و مواجهه با قوای سرکوب رژیم بورژوازی است. برای لحظه ای فقط به تیترها و عناوین رخدادها در رسانه ها نظر اندازیم: ادامه‌ی خواندن

به حمایت همزنجیران خویش وعلیه سرمایه برخیزیم.

به حمایت همزنجیران خویش وعلیه سرمایه برخیزیم.

اعتراضات کارگری در شکل های مختلف، هر روز، در تمامی نقاط کشور جریان دارد. این اعتراضات در دوره اخیر به ویژه با موج های جدید تعرضات سرمایه به زندگی کارگران و اسفبارتر شدن هر چه حادتر وضعیت معیشتی آنها حتی در قیاس با دوره های پیش، رشد کاملاً چشمگیری کرده است. این رسم سرمایه است که وقتی همه چیزش بر وفق مراد است و رونق اقتصادی اش پا برجاست، درصد بسیار ناچیز و نامحسوسی از کوه ارزش های تولید شده توسط ما را به عنوان هزینه بازتولید نیروی کارمان، زیر نام مزد پرداخت می کند و آنگاه که ذره ای از سودهای هنگفتش کاسته می شود، تمامی بار این کاهش را بر دوش ما فروشندگان نیروی کار آوار می کند. بلادرنگ حکم اخراج صادر می نماید و فشار فرساینده و مرگبار کار بر همزنجیران شاغل ما را افزایش می دهد و تا سرحد مرگ شدت می بخشد. با هدف کاستن از هزینه های تولیدش، خرید لوازم ایمنی برای حفاظت از جان کارگران را به فراموشی کامل می سپارد و فراوان کارهای جنایتکارانه و بشرستیزانه دیگر انجام می دهد. سرمایه در عوض برای محافظت از ابزار و ادوات تولید و جزء استوا خود دست و دل بازی حاتم صفتانه راه می اندازد. اگر جائی برای وسعت انباشت می بیند، در به تعویق انداختن پرداخت بهای ناچیز نیروی کار کارگران تا هر زمان که بخواهد، حتی به بهای مرگ ناشی از گرسنگی کودکان خردسال آنها تردید و دریغ  نمی کند. در کوران تمام بحران ها و رکودها، تنها و تنها طبقه ماست که قربانی می شود. برای صاحبان و مدیران سرمایه چه اهمیتی دارد که کارگر اخراج شده و خانواده اش، چطور زیر تیغ گرسنگی و فقر و فلاکت جان می بازند، ادامه‌ی خواندن

به پا خیزیم، متحد شویم و علیه سرمایه مبارزه کنیم

در نظام سرمایه داری ایران، جماعت سرمایه دار فقط به استثمار وحشیانه نیروی کار شبه رایگان دهها میلیون کارگر نمی پردازد. فقط از وجود ارتش عظیم بیکاران برای کاهش هر چه جنایتکارانه تر بهای ماوراء ارزان نیروی کار بهره نمی گیرد. ادامه‌ی خواندن

خاکسترنشینان چه کسانی هستند؟

روزنامه ایلنا اخیراً گزارشی از وضعیت فاجعه بار معتادان و کارتن خواب ها در یکی و البته فقط یکی از ۱۳۲ ناحیه درون مناطق ۲۲ گانه شهر تهران منتشر ساخته است.  تهیه کننده گزارش اسم و رسم این دوزخیان سیه روز کارتن خواب معتاد را در دو کلمه تلخیص کرده است. « خاکسترنشینان» اما او نگفته است که این خاکسترنشینان چه کسانی هستند، افراد کدام طبقه اجتماعی می باشند، چرا اسیر این سرنوشت جانگداز شده اند و بانی و باعث ابتلای آنها به این وضعیت رقت انگیز کیست؟ ادامه‌ی خواندن

برای مبارزه علیه سرمایه سوای سازمانیابی شورائی راه دیگری نداریم

برای مبارزه علیه سرمایه سوای سازمانیابی شورائی راه دیگری نداریم

این روزها توده کارگر برای گرفتن حقوق معوقه، مقاومت در مقابل اخراج، مبارزه علیه کمی دستمزد و دیگر مصیبت های گریبانگیرش به هر دری می زند تا از شدت فشاری که بر هستی اش وارد آمده بکاهد. تعدادی در مقابل مجلس تجمع می کنند، عده ای جلوی وزارت صنایع گرد می آیند و گروههای دیگری ملتمسانه از ریاست جمهوری سرمایه و دیگر دولتمردان می خواهند تا فکری به حالشان کنند!! این کارگران که نصیبشان از کوه عظیم سرمایه های مخلوق کارشان لقمه نان بخور و نمیری به نام دستمزد است، اینک که همان لقمه نان را از دست رفته می بینند، از روی ناچاری، توهم و ناآگاهی به مسببین، عوامل و دست اندرکاران همین شرایط جهنمی متوسل می شوند تا مثلاً دلشان به رحم آید و از فشارهایی که بر دوششان  سنگین نموده اند کم کنند!! در نبود یک جنبش قدرتمند سرمایه ستیز متشکل از حداکثر افراد طبقه کارگر، انتظاری هم جز این نیست که کارگران به جای اتکا به نیروی خود، به جای مبارزه برای تحمیل بیشترین مطالباتشان بر سرمایه داران و دولت آنها اولاً این مطالبات را تا پائین ترین سطح ممکن تنزل دهند و ثانیاً برای حصول همین خواسته های محقر دست به عریضه نگاری و توسل به حاکمان سرمایه زنند. اما چه عواملی باعث می شوند که جنبش کارگری علیرغم سالیان متمادی تجربه تلخ بی نتیجه بودن این کوتاه آمدن ها، عقب نشینی ها، توسل جوئی ها، باز هم کل ابراز وجود و اعتراضش را در آزمودن مکرر همین آزموده های بی نتیجه خلاصه می کند؟!! ادامه‌ی خواندن

چهار کارگر پلی اکریل، در بندِ سرمایه

پیش از پرداختن به اعتراضات کارگران پلی اکریل طی یک ماه گذشته ، لازم است به این نکته اشاره کنیم که اعتراضات کارگری مختص این واحد تولیدی نمی باشد. هم اکنون کارگران بسیاری در شهرهای مختلف در حال مبارزه برای احقاق بخش هایی از مطالبات خود از صاحبان سرمایه و نظام حاکم هستند. کارگران پتروشیمی به دلیل پایین بودن دستمزد دست به اعتراض زده اند. ادامه‌ی خواندن