این گزاره‌ها هر چند پراکنده و نامنسجم به نظر می‌رسند اما در آن‌ها کوشش شده است به برخی دردنشان‌های تعیین‌کننده و متمایزکننده اشاره شود. تنها می‌ماند زبانِ طنزگونه‌ی آن که بیش از هر چیزِ دیگر به موضوعِ این گزاره‌ها بر می‌گردد: لیبرالیسمِ واقعاًموجود. این را هم بگویم که هر چند تمایزاتِ مهمی میانِ لیبرال‌های ایرانی و دیگر جاها وجود دارد اما آن‌ها خصیصه‌های مشترکی دارند که سعی شده است در این گزاره‌ها نشان داده شود. بی‌شک می‌توان این سیاهه را گسترده‌تر و دقیق‌تر کرد. ادامه‌ی خواندن→