آن ها که دست و پای هویت ایرانی را می شکنند

در سرزمین های پیشرفته، وقتی یک پژوهشگر، یک تاریخ نگار، و حتی یک اهل سیاست می خواهد درباره ی مردان و زنان تاریخ خودشان سخن بگوید، احساسات و هیجان در قضاوت را – که خاص مردمان عامی و ناآگاه است – کنار می گذارد و سعی می کند تا معیار و سنجش او صرفاً کارهای نیک یا بد شخص مورد قضاوت، به ویژه در ارتباط با کشور و مردمان آن، باشد و نه در ارتباط با منافع شخصی خود و یا حزب و گروهی که به آن تعلق دارد. مثلاً، اگر یک سیاستمدار یا پژوهشگر تاریخ، که فرضا عضو حزب دموکرات یا جمهوری خواه آمریکاست، بخواهد درباره ی لینکلن یا روزولت و یا هر کدام از روسای جمهور دوران گذشته ی آمریکا بنویسد، نیک و بد او را فارغ از این که عضو جمهوری خواه بوده یا دموکرات مطرح می کند. ادامه‌ی خواندن

«گرایشات سیاسی ایرانیان» در یک نظرسنجی جدید

چهل سال است که هر چه آمار و ارقام در ایران منتشر شده همگی غیرواقعی و یا دور از واقعیت بوده اند. در ایرانِ پس از تسلط حکومت اسلامی، بیشتر نظرسنجی ها – از فرهنگی و اجتماعی گرفته تا اقتصادی و سیاسی – قبل از صدور اجازه ی انتشار، از زیر نظر و کنترل مسئولین حکومتی می گذرند و آن ها که منتشر می شوند نیز کاملاً نشان از آن دارند که دچار کلی دستکاری های «امنیتی» شده اند. بارها نیز دیده شده که اگر یک نظرسنجی درست به وسیله ی کارمندان سازمان های آمارگیری (چه دولتی و چه غیردولتی ) تصادفاً منتشر شده باشد، بلافاصله آن را جمع آوری و یا نابود کرده اند. مواردی را هم دیده ایم که برخی از آمارگیران را بازداشت و یا حتی زندانی کرده اند. اما خوشبختانه گسترش رسانه ای و امکانات مختلفی که در زمانه ی ما بوجود آمده راه حل های دیگری را برای آمارگیری، بدون کنترل دولت های دیکتاتوری بوجود آورده است. ادامه‌ی خواندن

روز قدس چیست و از کجا آمده

سال هاست که از برقراری هر ساله ی مراسم روز قدس در ایران می گذرد. اما به باور من نه تنها جوان های متولد شده در این سال ها، که بسیاری از هم نسل های ما هم نمی دانند که اگرچه روز قدس دارای آدرسی عوضی بعنوان «حمایت از فلسطینیان» است اما ریشه در اهداف سلطه طلبانه جمهوری اسلامی برای گسترش نفوذ حکومت اسلامی در خاورمیانه، و جنگ افروزی برای تحقق رؤیای آیت الله خمینی، یعنی ایجاد امپراتوری اسلامی بصورت احیای خلافت عثمانی یا سلطنت شیعه ی صفوی، دارد. ادامه‌ی خواندن

تحمیل حجاب اسلامی به مریم میرزاخانی، پس از مرگ

درگذشت مریم میرزاخانی، ستاره ی درخشان ریاضیات جهان، واکنش های عاطفی زیادی را در بین ایرانیان، از هر طیف و طبقه ای برانگیخت. همه می خواستند در ایران نیز، همان گونه از این زن قدردانی شود،که در کشورهای خارجی. حتی تعداد زیادی از روشنفکران، نویسندگان و اساتید دانشگاه ها، در داخل و خارج ایران در پتی شنی اظهار امیدواری کرده بودند که « هیئت علمی دانشگاه صنعتی شریف نام “مریم میرزاخانی” را بر پیشانی این دانشگاه، که آغازگاه علمی او بوده نشانده، یا حداقل دانشکده ریاضیات را با این نام برجسته سازند»* ادامه‌ی خواندن