با احترام و ستایش به کارگران سرزمینم

دیروز مطلبی در گویا نیوز دیدم، برگرفته از سایت«خبرگزاری کار ایلنا»، یکی از خبرگزاری های رسمی حکومت اسلامی، با عنوان «شعر کارگری، دستاوردِ انقلاب مشروطه، شعرهایی با رنجِ مضاعف»*. ادامه‌ی خواندن→

بنا به گزارش یکی از خبرگزاری های ایران، روز سه شنبه پنجم آوریل ۲۰۱۶، مسعود سلطانی فر، معاون رییس جمهور و رییس سازمان میراث فرهنگی، با ارسال نامه ای به ایرینا بو کوا، مدیر کل سازمان آموزش علمی و فرهنگی سازمان ملل متحد (یونسکو) رسماً اعلام کرده که حاضر است برای مرمت و بازسازی میراث جهانی سوریه هر نوع کمکی را انجام دهد.  معاون آقای روحانی در این نامه که متن آن در سایت خبرگزاری تسنیم* آمده می گوید: «با توجه به مسؤلیت جمهوری اسلامی ایران در خصوص شرایط فعلی “میراث فرهنگی در خطر” سوریه ایران آمادگی خود را برای  مشارکت در زمینه ی محافظت، ارتقا و مرمت میراث فرهنگی منقول و غیر منقولِ در خطر سوریه، به خصوص پالمیرا، اعلام می‌دارد». ادامه‌ی خواندن→

رقص نوروزی بر چمن های جهان*

با رسیدن نوروز ۱۳۶۲ چهار سالی می شد که سرزمینی را، که برایم محبوب ترین تکه ی حاک جهان است، ترک کرده و به لندن رفته بودم. در تمام آن سال ها به کسی می ماندم که گنجینه ی با ارزش و بزرگی را گم کرده و، با این که می داند گنجینه اش کجاست، اما هر چه دست بسویش دراز می کند به آن نمی رسد. این حس، بیشتر اوقات، از همان اواخر سال ۵۸ که ایران را ترک کرده بودم، مرا رها نمی کرد. ادامه‌ی خواندن→

بنا بر تعریف «نافرمانی مدنی»، جنبش اجرای مراسم نوروزی از سوی میلیون ها تن از مردمان ایران در سی و هشت سال گذشته، بزرگترین و زیباترین نافرمانی مدنی پی گیری می باشد که در عصر ما اتفاق افتاده است

نوروز، و زیباترین «نافرمانی مدنی» تاریخ معاصر ادامه‌ی خواندن→

هشتم مارس، روز جهانی زن، از راه می رسد و، همانگونه که در فلسفه ی پیدایش این روز درج شده، در این روز فرصتی برای همه ی کوشندگان راه آزادی و برابری زنان در سراسر دنیا فراهم می آید تا در مورد مسایل جاری و آینده ی کوشش های خود سخن بگویند. ادامه‌ی خواندن→

دوباره در آستانه ی چهارشنبه سوری و عید نوروز، افرادی که البته بیشتر مقامات دولتی و یا وابستگان به حکومت هستند، دنبال پیدا کردن راه حل هایی برای حذف بخش هایی از این میراث فرهنگی و جشن های ملی ایرانیان شده اند.  ادامه‌ی خواندن→

هرکجا که جهان انسان از خرد خالی شود چیزی با مفهوم واقعی عشق هم از بین می رود. مثلاً، در نگاه خردگریز و تعصب آلود مذهبی عشق زمینی و ملموس جایی ندارد و معشوق یا محبوب تنها در وجود نادیده ی «الله» امکان ابراز وجود پیدا می کند.. ادامه‌ی خواندن→

دوباره یلدای بزرگ از راه می رسد، دوباره به یادمان می آورد که هر تاریکی و برودتی پایانی دارد، دوباره در گوش مان می خواند که: اگر چه «صحبت حکام ظلمت شب یلداست» اما تو «نور ز خورشید جوی بو که برآید» و مطمئن باش که پیروزی نور بر تاریکی، تردید ناپذیر است. دوباره ما انرژی ایستادگی در مقابل تاریکی ها و رنج ها را پیدا خواهیم کرد و دوباره پنهان و پیدا مقدم مهر و مهربانی و نور را شادباش می گوییم. ادامه‌ی خواندن→

ویرانگری میراث فرهنگی هم رسما جنایت بشری شناخته شد

دیشب یکی از بهترین خبرهای زندگی ام را در سال های گذشته شنیدم و آن خبر محاکمه یک شخص در دادگاه لاهه و به دلیل ویران کردن میراث فرهنگی و هویتی ـ تاریخی مردمان یک سرزمین بود. ادامه‌ی خواندن→

این توافق به ما می گوید که: «اکنون نوبت آزادی است». فقط اندکی همت می خواهد تا وطن ما نیز برای آمدن اش آماده شود. این همت فقط نه از سوی اکثریت مردمانی باید باشد که به ناچار دنبال سیر کردن شکم شان هستند و جز این که یک روز شادی کنان برای برد در مسابقه ی فوتبال به خیابان ها می ریزند، و یک روز برای توافق هسته ای، و روز دیگر برای عاشورا و تاسوعا سینه می زنند و گریه می کنند. در همه ی دنیا «اکثریت» کم و بییش همین گونه عمل می کند. تقصیری هم ندارند. دیکتاتوری از آدم ها آدمک می سازد. اما آن ها که می توانند جهان را برای این اکثریت بسازند و آباد و آزاد کنند، فرهیختگان، قشرهای تحصیل کرده، دانشگاهی، روزنامه نگاران، و اپوزیسیون سیاسی و فرهنگی جمهوری اسلامی اند. اکنون همت را آن ها باید به خرج دهند… ادامه‌ی خواندن→