مقدمه

تلاقی منافع قدرت متمرکز با حقوق بشر، امری قدیم است. با پیشرفت تمدنها و با نقش پیدا کردن انسان و انسان‌مداری و سپس با جنبش نوزایش و همچنین با مطرح شدن حقوق بشر به گونه‌ای که در قرن اخیر شاهد آن بودیم، کارزار حق‌طلبی انسانها ابعاد گسترده‌تری گرفته است. از شروع عصیان بر تمرکز قدرت در یک شخص به نام شاه با اختیارات نامحدود و در عین حال با عدم جوابگوئی نامتصور، قرنها می‌گذرد. این جنبش تاریخی، به نفی تمرکز قدرت در شاه محدود نیست. با انقلاب انسان‌مداری، عصیان در مقابل ولایت مطلقۀ کلیسا و بنیاد دین، انقلاب مسیحی را به ارمغان آورد. مبارزه با حاکمیت مطلقۀ شاه و ولایت مطلقۀ کلیسا و فقیه، جوامع بشری را به تمدن‌های موجود رسانده است. برای استقرار و استمرار مردمسالاری، لازم است که حاکمیت هرچه بیشتر و هرچه فراگیرتر به صاحبان اصلی آن یعنی مردم، بازگردانده شود. ادامه‌ی خواندن→

در ورود واضح بگویم که قتل کارتونیستهای نشریۀ شارلی، و نیز قتل سایر افرادی که در آن واقعه سراسر نفرت و خشونت را به شدت محکوم می‌کنم. همانطور که و به همان شدت که خشونتهای یازدهم سپتامبر را محکوم کرده و می‌کنم. این توضیح را لازم می‌دانم چرا که از یک سو زورپرستان در لباس دژبان‌های دژ “روشنفکری”، بهانۀ خوبی را برای برافراشتن چماق دین‌ستیزی جسته‌اند، و از طرف دیگر زورپرستانی دیگر در لباس گزمه‌های قلعۀ تاریک “اسلام” به مثابه نماد خشونت، بهانۀ خوبی را برای بردن سرهای مذمت کنندگان این توحّش به زیر طقماغ وا اسلاما یافته‌اند. خوب که بنگری یکی این سر کرباس پوسیدۀ جزمی‌گرائی، و آن یکی آن سر دیگر آن است. ولی روی سخنم نه سر و نه ته این کرباس است. ادامه‌ی خواندن→

رژیم ولایت مطلقۀ فقیه، نیازی حیاتی دارد که به هر شکلی که بتواند، خشونت را در جامعه عادی کند و رواج دهد. تا وقتی که تعداد کسانی که به تماشای اعدام‌ها می‌روند (و یا حتی در مقابل تجاوزها به حقوق بشر منفعلانه سکوت می‌کنند و حتی در امنیت فضای مجازی و در راحت منزلشان هم به آن اعتراضی نمی‌کنند) زیادتر از تعداد کسانی است که وظیفۀ خود می‌دانند که در اعتراض به هر تجاوزی به هر حقی از حقوق هر انسانی عملی انجام دهند و قدمی (حتی هر چه به ظاهر کوچک) بردارند، جای تعجب ندارد که سرنوشت ما به لحاظ حقوقی، اقتصادی، فرهنگی، سیاسی، علمی، اجتماعی،…. این باشد که هست!  ادامه‌ی خواندن→

افکار عمومی:

تعدادی از هموطنان ما به بعضی مسایل بسیار مهم سیاسی، اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی، کمتر توجه دارند. یکی از علل اصلی اینکه سرنوشت امروز ما این چنین شده، این است که تعدادی از مسایل کلیدی و بسیار مهم، هنوز برای یک حداقل لازمی از افراد جامعه، جانیفتاده است. این به علت فقدان شعور سیاسی و فرهنگی نیست. بیشتر به علت سانسور و باز هم بیشتر از آن به علت خود سانسوری است. مقداری از آن هم به حالات روحی و روانی ما ارتباط دارد که در جای دیگری به طور مبسوط به آن پرداخته‌ام. ادامه‌ی خواندن→

سرنوشت شوم ایرانیان و عدم وجود دموکراسی در ایران و تجاوزهای روزمره به حقوق بشر به دلایل متعدد در میهن ما ممکن شده است. ادامه‌ی خواندن→

در بخش اول این نوشتار، با بررسی خشونت‌هائی که در داخل زندان‌های  رژیم جمهوری اسلامی ایران و آسیب‌های آنها بر هموطنان شروع کردم و از ریشه‌یابی، به رفتارشناسی و سپس به تشخیص و درمان پرداختم. در این بخش به بررسی آسیب‌های ناشی از خشونت‌هائی که شب و روز همۀ ما ایرانیان، هم‌وطنان‌مان در خارج از زندان‌های رسمی و غیررسمی رژیم ولایت مطلقۀ فقیه، در درون و بیرون مرزهای ایران، با آنها روبرو هستیم می‌پردازم. ادامه‌ی خواندن→

ورود اصطلاحات پزشکی، بخصوص فرهنگ لغات متداول  در رشته‌های اعصاب و روان، گریز تازه‌ای نیست که در ادبیات سیاسی امروزه شاهد آن هستیم. فراموشی یا حتی التزهایمر سیاسی تاریخی را به علت مشاهدۀ مکرر عدم بهره‌گیری از پندهای تاریخ، اخیرا زیاد شنیده‌ایم و خوانده‌ایم. شکی نیست که این گونه تمثیل‌ها، رساندن منظور را ساده‌تر می‌کند و روند نتیجه‌گیری در مطلب را رساتر به انجام می‌رساند. بخصوص زمانی که خواننده چنین موردی را در خانواده و آشنایان داشته باشد، رساندن منظور رساتر می‌گردد و به این ترتیب، همانگونه که نگرش به آن عضو عزیز خانواده، به هیچ وجه نیاید نگرشی تحقیرآمیز و قضاوت‌مندانه و با  خطاب و عتاب و سرزنش باشد، نگرش به جامعه هم برای ریشه‌یابی سرنوشت ناهنجاری که گرفتار آن هستیم، به همین منوال خواهد بود. چشم‌پوشی بر آسیب‌ها، نه تنها منجر به درمان خودبخودی آنها نمی‌شود، بلکه به مهلک‌تر شدن بیماری می‌انجامد. ادامه‌ی خواندن→

علی صدارت: ابهام در لائیسیته و مذهب شیعه ادامه‌ی خواندن→

علی صدارت : ابهام در لائیسیته و نیاز به شفاف‌گردانی این و سایر مفاهیم مردمسالاری:

اعلامیۀ جهانی لائیسیته و به مناسبت یکصدوهشتمین سال‌گرد قانون لائیسیته. ادامه‌ی خواندن→

دو پرسش!
در عکس فوق، این ده نفر کیستند؟
در عکس فوق، این سه نفر کیستند؟ ادامه‌ی خواندن→