کانون مدافعان حقوق کارگر – پس از پیروزی انقلاب با وجود فشارهای موجود از جو انقلاب و افکار چپ که رنگ و بوی اسلامی را نیز یدک میکشید، دولت تمام اقتصاد را به سمت مدیریت خود پیش برد. با شروع جنگ و وضعیت فوقالعاده حاکم بر کشور بهانهای همهجانبه جهت دولتی کردن اقتصاد را بهدست داد،(که بخشی از آن در قانون اساسی آمده بود). حتی اقتصاد خرد از این ایده در امان نماند. اما پس از چندین سال بهخصوص با فروکش کردن تب اولیه انقلاب و خوابیدن جنگ زمزمههایی در راستای خصوصیسازی صنایع، معادن، بانکها، حملونقل عمومی و ریلی، خطوط هوایی، پست و تلگراف و مخابرات و در کل بخش بزرگی از اقتصاد توسط حاکمیت به گوش میرسید.و در این راستا سازمانی نیز برای اعمال سیاستهایی جهت آزادسازی اقتصاد تأسیس شد و با ابلاغ اصل ۴۴ قانون اساسی از جانب جانشین رهبر انقلاب، واگذاری شرکتها، معادن صنایع مادر، بانکها و حملونقل عمومی و ریلی، پست و مخابرات و در کل اموالی که بهواسطهی بودجهی عمومی دولت حاصل از فروش نفت به مدت بیش از ۳۰ سال و مشارکت بالای مردم ایجاد شده بود، (مانند مخابرات که با مزایده صوری و دستور ریاست جمهوری به نهادهای خاص واگذار شد.) تحت نام خصوصیسازی با عنوان کوچک کردن دولت اقدام شد. ادامهی خواندن