یک دنیای بهتر: پنج سال پیش حزب اتحاد کمونیسم کارگری فعالیت خود را رسما آغاز کرد. این موقعیت فرصتی است برای بررسی جایگاه و فعالیتهای تاکنونی حزب و راهی که باید پیموده شود. در این زمینه مسائل زیر نیازمند بررسی و ارزیابی اند: ادامه‌ی خواندن→

رسانه ها با سر و صدای زیادی نتیجه دور اول انتخابات ریاست جمهوری در فرانسه را منعکس کردند. مساله عمده در اخبار و گزارشات رشد جریان “راست افراطی” تحت نام “جبهه ملی” است که کمی بیش از ۱۸ درصد آراء را نصیب خود کرده است. این جریان در سال ۲۰۰۲، زمانی که ژان ماری لوپن، پدر لیدر فعلی آن، لیدر حزب بود کمی بیش از ده درصد آراء را نصیب خود کرده و به دور دوم انتخابات راه یافته بود. رسانه های بستر اصلی عموما یک نگرانی عمومی از رشد جریان راست افراطی ابراز می کنند. بعضا به وضعیت سخت اقتصادی و سیاست های ریاضت کشی بعنوان یکی از فاکتورهای این رشد اشاره می کنند؛ اما بیشتر بر اروپا گریزی و تمایلات ضد یورو و همچنین مخالفت با مهاجرت و کمرنگ شدن هویت فرانسوی تاکید دارند. ادامه‌ی خواندن→

اخیرا تعدادی از رهبری حزب کمونیست ایران و کومه له سازمان کردستان این حزب، به نقد منصور حکمت از سوراخ نقد جریانات دیگر پرداخته اند. نقد می تواند موثر و پیشبرنده باشد و ما، همچون خود منصور حکمت، از چنین نقدهایی استقبال می کنیم. اما مساله اینجاست که نقد این رهبران کومه له از اساس فرصت طلبانه و مصداق این ضرب المثل معروف است: “خشت اول چون نهد معمار کج، تا ثریا می رود دیوار کج.” مدتی پیش هلمت احمدیان در نقد محفل ایرج آذرین و رضا مقدم، فرمانش منحرف شد و سر از نقد منصور حکمت درآورد. خواننده هاج و واج می ماند که چگونه نقد دوستان پیشین حزب شان، که آثارشان را در کومه له جزو لیست خواندنی ها قرار داده بودند و تزهایش را در نقد کمونیسم کارگری منصور حکمت استفاده می کردند، به نقد منصور حکمت ختم می شود؟ یک توضیح تاریخی برای روشن شدن برخی ابهامات لازم است. ادامه‌ی خواندن→

تحرکات ارتجاع برای آلترناتیو سازی به نفس نفس افتاده است، اما همچنان ادامه دارد. بدنبال کنفرانس آلترناتیو سازی مرکز اولاف پالمه که به یک افتضاح سیاسی برای اپوزیسیون راست و دولتهای غربی منجر شد، کنفرانس دو روزه واشنگتن که از قبل برنامه ریزی شده بود، در روزهای ۷ و ۸ آوریل در سالن اجتماعات یک هتل لوکس در واشنگتن برگزار شد. این بار بدنبال آبرو ریزی قبلی، به برخی رسانه ها اجازه شرکت و تهیه گزارش داده بودند. از جمله بی بی سی که دولت متبوعش در این حرکت ارتجاعی نقش دارد، گزارشی ویدیوئی از این کنفرانس تهیه کرده است. بی بی سی گفته است ۵۰ نفر از اپوزیسیون در این کنفرانس شرکت داشتند، گزارش های دیگری از ۲۰ نفر خبر می دهند. راستش تعداد مرتجعینی که از این محل برای خود کیسه دوخته اند، چندان اهمیتی ندارد. اما مشاهده سالنی که تعداد صندلی های خالی آن از پر آن بیشتر است، نکته جالب توجهی درباره نقش افشاءگری های نیروهای کمونیست و چپ انقلابی از این تحرکات راست و ارتجاعی علیه مردم ایران و مبارزات آنها برای آزادی، برابری و رفاه می گوید. ادامه‌ی خواندن→

جنبش توده ای برای آزادی و برابری در شمال آفریقا و خاورمیانه، همانگونه که انتظار می رفت، جنبش آزادی زن را نیز بمیدان آورد. زنان در خیزش توده ای یکسال اخیر نقش مهمی ایفاء کرده اند. اما اکنون در حیرت و هراس شاهد قدرتگیری نیروهای اسلامی از طریق “انتخابات” در مصر و تونس هستند. در لیبی نیز اسلامیست ها نقش بسیار بیشتری در قدرت یافته اند. در مراکش بمحض اولین جرقه های اعتراضات مردم، پادشاه اصلاحاتی را در قوانین اعلام کرد و بلافاصله انتخاباتی سازمان داد که طی آن اسلامیست ها حتی از پیش نیز قدرت بیشتری کسب کردند.  ادامه‌ی خواندن→

مذاکرات پشت پرده، کنفرانس های متعدد با اسامی پرطمطراق، ملاقات های دیپلماتیک، اجلاس های سازمان ملل همگی در جریان اند تا برای دخالت نظامی در سوریه اجازه حقوقی “جامعه بین المللی” و توجیه عامه پسند افکار عمومی جهانی را کسب کنند. در سوریه عملا یک جنگ داخلی در جریان است. نیروهای نظامی حکومت و آنچه “ارتش آزاد سوریه” نام گرفته است در حال جنگ اند و زندگی را بر مردم سوریه تاریک و سیاه کرده اند. تعداد کشته شدگان یکسال اخیر در سوریه را حدود ۷ هزار نفر اعلام می کنند. مردم برای آزادی، برابری و رفاه بپا خاستند و به خیابان ها آمدند، دولت اسد وحشیانه به مردم حمله ور شد. اما داستان به همین جا ختم نگردید. ادامه‌ی خواندن→

این شعار زنان در تظاهرات دیروز در تونس بود. سه شنبه ۲۰ مارس، تظاهراتی وسیع بمناسبت سالروز استقلال تونس در پایتخت برگزار شد. هزاران نفر در خیابان اصلی تونس، بلوار حبیب برقیبه علیه نیروهای اسلامی و در دفاع از یک دولت سکولار، آزادی زن و برابری زن و مرد دست به تظاهرات زدند. این تظاهرات چهار روز پس از تظاهرات اسلامیست ها در روز جمعه در مقابل مجلس موسسان برگزار شد. اسلامیست ها خواستار برقراری قوانین شریعه در تونس هستند. ادامه‌ی خواندن→

اخیرا یکی از سازمانهای جانبی حزب اکس مسلم فیل جدیدی تحت نام پر طمطراق «دفاع از آزادی بیان، حقوق زن و مبارزه علیه اسلام سیاسی» هوا کرده است. طبق گفته خودشان بابتکار مریم نمازی، عضو دفتر سیاسی این حزب، تقویمی از «زنان انقلابی برهنه» انتشار یافته و بفروش می رسد که عکس برهنه مریم نمازی نیز در آن بچاپ رسیده است. در تبلیغ این تقویم یک ویدئو از برخی از اعضای زن این حزب، از جمله از اعضای دفترسیاسی و کمیته مرکزی شان به شکل نیمه برهنه انتشار یافته است. ادعا می کنند که در حمایت از علیا مگدا المهدی، دختر مصری که در اعتراض به زن ستیزی عمیق در مصر عکس برهنه خود را در وبلاگش منتشر کرد و گلشیفته فراهانی، که در فیلم تبلیغاتی جایزه فرانسوی سزار همراه تعدادی زن و مرد هنرپیشه فرانسوی نیمه برهنه ظاهر شد، دست به این اقدام زده اند. ادامه‌ی خواندن→

حدود دو قرن است که جنبش حقوق زن به شکل اجتماعی به میدان مبارزه برای برابری پا نهاده است. بیش از یک قرن از تعیین روزی بنام روز جهانی زن توسط جنبش کمونیستی می گذرد. اما هنوز زنان در تمام دنیا تحت ستم اند. ادامه‌ی خواندن→

جنبش آزادی زن فراز و نشیب های بسیاری را در سی و دو سال اخیر پشت سر گذاشته است. در متن آنچه به انقلاب ۵۷ معروف شد نطفه های یک جنبش نوین آزادی زن شکل گرفت. با تضعیف سیستم دیکتاتوری و اختناق سلطنتی محافل و سازمان های زنان بوجود آمد. این محافل و سازمان ها توسط زنان چپ ایجاد شدند. در دوران انقلابی همراه با عروج جریان اسلامیستی به رهبری جنبش سیاسی ضد رژیم سلطنت، البته با کمک و طرح و نقشه دولت های غربی در هراس از عروج چپ و کمونیسم در ایران نگرانی و اضطراب از آینده شرایط زنان در جامعه تحت حاکمیت اسلامیست ها بشکل زمزمه در جامعه جاری شد. لیکن یک توهم پوپولیستی همه با هم، “بحث بعد از مرگ شاه” و “وحدت کلمه” به این زمزمه ها اجازه تبدیل شدن به یک صدای رسا و یک جنبش گسترده حقوق زن نداد . ادامه‌ی خواندن→