بار دیگر اسلامیست ها، جنبش تروریسم اسلامی، بهانه ای برای ارعاب، آشوب و کشتار پیدا کرده است. یکبار تعدادی کارتون، این بار فیلمی بی مایه. از یازده سپتامبر ۲۰۰۱ جنگ تروریستها میلیونها قربانی گرفته است؛ جوامعی را بکلی نابود کرده است؛ حقوق پایه ای مدنی و انسانی ای که دهه ها برای تحقق شان مبارزه شده بود را یک به ریشه کن کرده است. این دو قطب تروریستی در پی هر جدال بهانه ای و توپخانه ای به قطب دیگر میدهد تا دنیا را ضد انسانی تر، خشن تر، خونین تر و بی حقوق تر کند. این دو قطب از همان ابتدا یکدیگر را تقویت کرده و تحکیم نموده اند. وقت آن رسیده است که بشریت آزادیخواه و متمدن به این جدال و سیر قهقهرایی که به دنیا تحمیل کرده است، پایان دهد. ادامه‌ی خواندن→

اعتصاب به معادن طلای آفریقای جنوبی سرایت کرد. چند هفته پس از بخون کشیده شدن اعتصاب کارگران معدن پلاتین لونمین در ماریکانا در شمال غربی ژوهانسبورگ، کارگران معادن طلای گلد وان((Gold On و گلد فیلدز لیمیتد(Gold Fields Ltd)  در حاشیه ژوهانسبورگ نیز دست به اعتصاب “غیرقانونی” زدند. صاحبان معدن و رسانه ها این اعتصابات را غیرقانونی می نامند، زیرا کارگران در سرپیچی از تصمیمات ان یو ام (National Union of Mineworkers) دست به اعتصاب زده اند. روز دوشنبه ۳ سپتامبر حدود ۶۰ کارگر که بخاطر دست زدن به اعتصاب “غیرقانونی” در ماه ژوئن از کار اخراج شده اند، بعنوان اعتراض در مقابل معدن گلد وان تجمع کردند، پلیس با شلیک گاز اشک آور و گلوله پلاستیکی به کارگران معترض حمله نمود. در اثر اثابت گلوله پلاستیکی ۴ تن از کارگران مجروح شدند که حال یکی از آنها بسیار وخیم است. در همین روز ۱۲ هزار نفر از کارگران معدن گلد فیلدز لیمیتد نیز با خواست افزایش دستمزد و بهبود شرایط کار دست به اعتصاب زدند. ادامه‌ی خواندن→

حزب دموکرات کردستان ایران و سازمان زحمتکشان کردستان یک توافقنامه همکاری امضاء کرده اند. تاریخ احزاب ناسیونالیست کرد مملو از امضای توافقنامه و جنگ های بقول خودشان “برادرکشی” بوده است. دو حزب ناسیونالیست کردستان عراق، اتحادیه میهنی و حزب دموکرات کردستان عراق، شاهد زنده اینگونه مناسبات اند. بعلاوه، دیپلماسی یک کلمه کلیدی نزد این احزاب است. دیپلماسی پرده شیکی است که بر هر گونه فساد مالی و سیاسی کشیده می شود؛ در آغوش کشیدن و ماچ کردن صدام حسین توسط “مام جلال” یک نمونه از این دیپلماسی است؛ به پایبوسی جرج بوش رفتن تا به عراق حمله کند نمونه دیگری از آن. همراه ساواک و رژیم سرکوبگر شاه شدن پرده ای و به پایبوسی خامنه ای رفتن پرده ای دیگر از آنست. نمونه آنقدر زیاد است که انسان از فرط وفور در مضیقه می افتد. فساد سیاسی، مالی و اخلاقی این جریانات عشیره ای سرکوبگر و عقب مانده قومپرست آنچنان آشکار است که بهترین مدافعانشان نیز قادر به توجیه آن نیستند. تنها توجیه ای که همه شان در جیب بغل دارند، وردی است که تحت نام “منافع جنبش ملی خلق کردستان” می خوانند و بخود فوت می کنند. ادامه‌ی خواندن→

پنجشنبه ۱۶ اوت یک روز تاریک و خونین در تاریخ جنبش کارگری است. پلیس آفریقای جنوبی بر روی کارگران اعتصابی آتش گشود و طبق گزارشات رسمی ۳۶ کارگر کشته، ۷۸ نفر مجروح و ۲۵۴ نفر دستگیر شدند. همه از این سخن می گویند که چنین حادثه ای از زمان نظام آپارتاید در آفریقای جنوبی سابقه نداشته است. برخی رسانه های آفریقای جنوبی این قتل عام را با قتل عام “شارپ ویل” که در آن ۶۹ نفر بدست پلیس آپارتاید کشته شدند، مقایسه می کنند. علیرغم کشتارهای وسیع نظام های سرمایه داری، دنیا در برابر این فاجعه شوکه شده است. زیرا آفریقای جنوبی در منظر جهانیان جایگاه متفاوت و ویژه ای داراست. ادامه‌ی خواندن→

سازمان راه کارگر- هیات اجرایی در بد مخمصه ای افتاده است. همزمان با تشکیل تریبونال بین المللی رسیدگی به جنایات رژیم اسلامی در لندن، این سازمان تریبونال را محکوم کرد؛ آنرا وابسته به امپریالیسم و تلویحا جاده صاف کن حمله نظامی به ایران خواند. این نقد از جانب چند سازمان چپ و از جمله خود من پاسخ گرفت. در دفاع از موضع ناهنجار سیاسی و نامتناسب سازمان، آقای یوسف لنگرودی در نوشته ای کوشیده است به نقد ها پاسخ دهد. اما هر چه بیشتر تلاش کرده است، بیشتر در باتلاق موضع فرقه ای و غیراجتماعی فرو رفته است. ادامه‌ی خواندن→

تریبونال بین المللی رسیدگی به جنایات رژیم اسلامی

قابل حمایت یا محکومیت؟

آذر ماجدی
بدنبال آغاز بکار مرحله اول دادگاه تریبونال بین المللی برای رسیدگی به کشتار زندانیان سیاسی در زندان های رژیم اسلامی در دهه ۶۰ برخی به نقد و محکوم کردن این دادگاه بلند شده اند. از جمله سازمان راه کارگر، هیات اجرایی، بیانیه ای در محکوم کردن این حرکت صادر کرده است. علل این موضعگیری چیست و آیا دلایل ارائه شده موجه اند یا بی پایه و اساس؟ در این نوشته به این سوالات پاسخ می گوییم. ادامه‌ی خواندن→

ده سال پس از درگذشت منصور حکمت

نگاهی به نقش٬ جایگاه و درافزوده های منصور حکمت ادامه‌ی خواندن→

امروز چهارشنبه ۲۳ مه انتخابات ریاست جمهوری در مصر آغاز شد و بمدت دو روز بطول خواهد انجامید. انتخابات ۱۶ ماه پس از آغاز خیزش توده ای مردم مصر که به سرنگونی حسنی مبارک منجر شد و تحت حکومت نظامیان و در میان اعتراضات دائمی مردم علیه دولت نظامی انجام می گیرد. پس از سقوط مبارک مردم برای مدت کوتاهی به خانه ها بازگشتند، اما طولی نکشید که اعتراضات وسیع علیه دولت نظامی و برای تغییر شرایط، علیه سرکوب، زندان و شکنجه و علیه فقر بیک واقعه روزمره در مصر بدل شد. طی این اعتراضات توده ای تعداد زیادی توسط دولت نظامی کشته شده اند. ادامه‌ی خواندن→

“دموکراسی، تعابیر و واقعیات” را منصور حکمت در سال ۱۹۹۳ نوشت، ۳-۴ سال پس از فروپاشی بلوک شوروی، یعنی نظام سرمایه داری دولتی که بعنوان “سوسیالیسم موجود” نامیده می شد. در این اثر منصور حکمت واقعیات پایه ای در مورد نظام دموکراسی را به رشته تحریر درآورد و توهمات عام و متداول درباره دموکراسی را باز نمود. او نوشت:  ادامه‌ی خواندن→

رژیم اسلامی بیش از سی سال با توسل به ارعاب و جنایت یک جامعه ۷۰ میلیونی را به گروگان گرفته است. یک زندان بزرگ ساخته و وحوش اسلامی خود را به جان شهروندان اسیر شده ایران انداخته است. حجاب سیاه اختناق بر سر جامعه کشیده است؛ کوشیده است زنان را با شلاق و زندان در حجاب اسلامی بپوشاند و آپارتاید جنسی را با راه انداختن جوی خون بر جامعه حاکم کند؛ در مدارس و دانشگاه ها و از رادیو و تلویزیون جهل و خرافه بخورد مردم می دهد؛ از محمد و قرانش زن ستیزی و انسان آزاری، و از علی امام اولش خون ریزی و جنایت را بخوبی آموخته است. اما اکنون پس از سه دهه اختناق و سرکوب، خفقان و جنایت، شکنجه و سنگسار، جهل و خرافه، با یک جنبش عظیم آزادیخواهی و برابری طلبی، جنبش توده ای آزادی زن، خلاصی فرهنگی نسل جوان، سکولاریسم و مذهب زدایی روبرو است. مردمی که سالها است حکم مرگ این رژیم را صادر کرده اند، چنگال های خود را هر روز بر گلوی آن تنگ تر می کنند. این پروسه دفع این نظام خونین و سیاه است. مردم تمام ارکان این نظام، از سیاست، اقتصاد، ایدئولوژی و فرهنگ آنرا هدف گرفته اند. ادامه‌ی خواندن→