دیوارها چگونه فرو می ریزند
معرفی فیلم «سربلندی» ـ انگلستان، محصول ۲۰۱۴
ادامه‌ی خواندن→

ماه بهمن که فرا میرسد رسانههای فارسی زبان بورژوازی بینالمللی نظیر «صدای آمریکا» از زبان نسلهای بعد از انقلاب، گذشتگان را به چارمیخ میکشند که «شما جمهوری اسلامی را سر کار آوردید و زندگی را بر ما تباه کردید و ما خونها دادیم و میدهیم برای جبران اشتباهات شما»! این سرزنش و سرکوفت معمولا همراه میشود با این اعلام موضع «جوانانه» که: «ما را با پدر و مادرهایمان کاری نیست. ادامه‌ی خواندن→

در شهر که زندگی می‌کنی به آب فکر نمی‌کنی. انگار همیشه هست. گاهی که قطع می‌شود فحشی می‌دهی و صبر می‌کنی تا دوباره راه بیافتد. معمولا هم بعد از حداکثر یکی دو ساعت راه می‌افتد. در کوچه یکی ایستاده و شلنگ را گرفته و همۀ پیاده رو را با آب «جارو» می‌کند، دیگری ماشینش را حمام می‌کند، همسایۀ من وسواس دارد و برای هر بلوز کثیف پسر بچه بازیگوشش یک بار ماشین لباسشویی را روشن می‌کند…. فکر می‌کنیم دیگر آن دورانی که مردم با کوزه از سر چشمه آب می‌آوردند و دم رودخانه رخت می‌شستند گذشت. اگر هم روستاهایی هستند که هنوز لوله‌کشی نشده‌اند و با تانکر برایشان آب آشامیدنی می‌برند، کم کم به همت سرمایه و تکنولوژی به دنیای مدرن و دغدغه‌های اگزیستانسیالیستی‌اش راه خواهند یافت. ادامه‌ی خواندن→

اگر در غرب شرکت‌های عظیم داروسازی با ایجاد نیازهای کاذب به دارو و پر کردن بازار با انواع و اقسام داروهایی با عوارض جانبی نامعلوم و گاه خطرناک سودهای نجومی تولید می‌کنند، مردم جنوب (یا کشورهای فقیر و جهان سوم) از کمبود داروست که سختی می‌کشند. این کمبود (و فقر) در چرخه جهانی تولید امپریالیستی هر چند کشنده ولی سود آور است. ادامه‌ی خواندن→

معلوم نیست چرا در این یکی دو سال اخیر اینقدر در مورد مرگ جنبش زنان حرف میزنند. انگار در کشوری که تعداد زنانِ در جستجوی دانش از مردان پیشی گرفته ولی دولتش مرتبا در صدد کوتاه کردن دست زنان از رشتههای متعدد تحصیلی است، میشود از خاموشی سخن گفت. انگار در کشوری که«رهبرش» فرمان زاییدن میدهد و مجلسش برای سلب اجازه سفر از زنان لایحه تصویب میکند ولی زنانش بیش از پیش و به طرق مختلف ازدواجهای سنتی را عقب میاندازند و در جستجوی روابطی برابرند، میشود از مرگ جنبش زنان صحبت کرد. ادامه‌ی خواندن→