“«هنر و ایدئولوژی»، «حسنی و انرژی هسته‌ای »”

هنر و ادبیات، هماره هنر و ادبیات طبقاتی است و هماره در پیوند عمیق با سیاست و اقتصاد، چه در سطح عام و چه در سطح مشخص. فرافکنیِ این حکمِ پرولتری، در نزاع طبقاتی از سوی طبقات حاکم، به نام «هنر برای هنر»، «هنر غیر آیینی و غیر بخش‌نامه‌ای» و … و در دوره‌ی پست‌مدرن با عنوان کلّیِ «هنر فراایدئولوژیک»، امری‌ست که هماره صورت خواهد پذیرفت. ادامه‌ی خواندن

«بازنشستگان به منزله‌ی آینده‌ی ایدئولوژیک شاغلین »

«بازنشستگان، آینه‌ی تمام نمای شاغلین هستند.» این سخن رهبر جمهوری اسلامی، آقای خامنه‎ای است که این روزها، این‌جا و آن‌جا، در سطح شهر تهران، دیده می‌شود، به هم‌راه عکسی از وی که خنده‌ای مزوّرانه و حاکی از زیرکی بر صورتش نقش بسته است. (این میمیک لبخند وی که آن را به پوزخند، شبیه می‌کند، یکی از ویژگی‌های چهره‌ی اوست.) ادامه‌ی خواندن