طوماریسم، اپوزیسیون‌گرایی و جنبش کارگری

معنای یک پدیده را نه به صرف در نظر گرفتن تکین آن پدیده، بل‌که با لحاظ کردن آن در بستر و زمینه‌ی کلی‌ای که در آن قرار گرفته است، می‌توان دریافت. یک حرکت و عمل تنها در پیوستارش با پس و پیش خود و زنجیره‌ای که می‌سازد و در ارتباط با تمامیّتی که در آن جای گرفته است، دلالت بر یک معنا دارد. در نظر گرفتن طوماری با ۲۰۰۰۰ امضای کارگران، که با خطاب قرار دادن وزیر کار، خواستار بهبود شرایط معیشت کارگرانِ ایران است، در دید اول می‌تواند حرکتی رو به جلو تلقی گردد، چرا که با یادآوری شرایط مشقت‌بار فرودستان، طالب دخالت قدرت سیاسی موجود در این شرایط و تغییر در جهت بهبودِ وضعیت معیشتی آنان می‌شود. ادامه‌ی خواندن