حسین مرادبیگی نوشته دیگری که آن را بخش دوم نقد به خطوط فکری و سیاسی حمید تقوائی عنوان کرده است، منتشر کرده است. او نوشته اش را با این پارگراف شروع می کند: “نقد تاکنونی من به خط فکری و سیاسی حمید تقوایی لیدر حزب کمونیست کارگری از جمله نوشته قبلی تحت نام “حزب کمونیست کارگری و “خط آمریکا” به هدف نشان دادن این واقعیت است که تقوایی در نظر دارد خط تماما پرو غربی را بر آن حزب مسلط کند. این محصول یک دگردیسی ۸ ساله در این حزب است. کم دقتی در نقل قول حمید تقوایی از جانب من، نباید بر این واقعیت سایه بیاندازد. نظر من همانست که در نوشته اول خود در مورد تقوایی و سیاست جدیدی که او برای کوبیدن آخرین میخ آن بر حزبش دست به کار شده است، بیان کرده ام.”  ادامه‌ی خواندن→

یکی از خبرگزاریهای رژیم اسلامی به نام ایلنا اخیرا نوشته بود که وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی، عبدالرضا شیخ الاسلامی گفته است “وضعیت بیکاری در ایران بحرانی نیست”. وضعیت کار و اشتغال در ایران بحرانی هست یا نیست را باید به آمار مستقل سپرد. اما اگر کسی بدون مقدمه بلند شود و با صدای بلند بگوید که وضعیت من بحرانی نیست، اولین سئوالی را که به اذهان خطور بدهد این است که اگر بحرانی نیست، چرا گفتن دارد؟ او برای اینکه ثابت کند که وضع اشتغال زیر حاکمیتش خیلی خوب و بهشتی است، آماری از بیکاری در کشورهای دیگر را ارائه داده است. منتها معلوم نیست که چرا باید فرض بیکاری ١٠٠ درصدی در فلان کشور، به وضعیت اشتغال در ایران کمک کند!؟ مگر مسابقه برای مرگ از گرسنگی گذاشته اید؟ ادامه‌ی خواندن→

بالاخره سفارت جمهوری اسلامی در کانادا بسته شد! دولت کانادا گفته است که از آنجا که جمهوری اسلامی یکی از بدترین حکومتها از لحاظ نقض حقوق بشر است، به این نتیجه رسیده که سفارتخانه اش را ببندد. ادامه‌ی خواندن→

چند روز صبر کردم و امیدوار بودم که شاید کسی از اعضا و کادرهای حزب کمونیست کارگری ایران جواب نوشته سامان کریم، از رهبری حزب کمونیست کارگری عراق را بدهد. چنین نشد و گاز گرفتن سیب ترش جواب آن نوشته، به گردن من افتاد. این نوشته که در مورد حزب کمونیست کارگری ایران است را، هم به کردی و هم به فارسی و با این سئوال در ذهن که می خواهد جواب چه معضلی را در عراق، کردستان و یا در درون صفوف احزاب کمونیست کارگری عراق و کردستان بدهد، با دقت خواندم. من وکیل حزب کمونیست کارگری و حمید تقوائی نیستم. جواب من شاید بعضی از آنها را خوش هم نیاید. حتما جواب خودشان را دارند. اما بعنوان کسی که سرنوشت کمونیسم کارگری را دنبال می کنم، بی انصافی اینکه کسی با هر اختلافی هم که با حزب کمونیست کارگری داشته باشد، حمید تقوائی و حزب کمونیست کارگری را در کنار آمریکا و میت ترکیه قرار بدهد، دیگر دارد حرف دیگری می زند و باید جوابش را داد و من آن را قبول نمی کنم. در این یادداشت سعی خواهم کرد بحث اصلی سامان کریم را جواب بدهم. اما ابتدا دوست دارم که با گذاشتن چند سئوال جلوی رهبری و کادرهای حزب کمونیست کارگری عراق، حرف آخرم را اول زده باشم. ادامه‌ی خواندن→

اولین روز مدرسه پسرم بود که زوق زده از سر کار برگشتم تا بپرسم تجربه اش چطور بود. به مادرش گفته بود کمی گریه کرده است. مادرش هم از معلمش پرسیده بود که جریان گریه اش چی بوده. معلمه تعجب کرده و گفته بود که اتفاقا خیلی روز خوبی داشته و خوشحال و سرزنده بوده. مادرش در راه برگشت از مدرسه به پسرم می گوید معلمت گفت که گریه نکردی! او هم در جوابش می گوید که اما نگذاشتم کسی متوجه اشکهایم بشود. دلیل گریه اش هم این بوده که گویا به اندازه کافی اسباب بازی برای همه کودکان نبوده و او گاها مجبور بوده ناظر کودکانی باشد که با اسباب بازی محبوب او بازی می کرده اند. با شنیدن این ماجرا، من هم در خفا، بدون اینکه بگذارم کسی متوجه اشکهایم بشود، چند قطره اشک ریختم. ادامه‌ی خواندن→

کتب درسی تاریخ مدارس افغانستان هفته گذشته با هزینه وزارت به اصطلاح دفاع آمریکا چاپ و به دانش آموزان عرضه شد. از این کتب، تاریخ ۴٠ سال مربوط به کودتاهای دهه ٧٠ و ٨٠ میلادی، قشون کشی شوروی و موش دوانی آمریکا و عربستان و پاکستان در مسلح کردن مجاهدین و طالبان، جز یک و نیم صفحه ناقابل، کلا قلم گرفته شده است. وزیر آموزش و پرورش افغانستان که فرد مسئول چاپ این کتب و جوابگوی انتقادات است، گفته است که می خواهد با حذف این تاریخ خونبار، صلح را به کلاسها و از آنجا به خانه ها و نهایتا به کل افغانستان بازگرداند. تعدادی از منتقدین می گویند که چرا تاریخ خونبار کودتاها و قشون کشی خونبارتر شوروی حذف شده است. ادامه‌ی خواندن→

حزب حکمتیست جناح رفقا، رحمان حسین زاده، فاتح شیخ، حسین مرادبیگی، سلام زیجی، صالح سرداری، جمال کمانگر، رحمت فاتحی، عبدالله دارابی و غیره بیش از هر حزب و جریان سیاسی اپوزیسیون صحنه ایران دچار مشکل است. دلیل آن هم این است که کورش مدرسی، حتی زمانی که به اصطلاح از دخالت در سرنوشت سیاسی این حزب کنار کشید، سخنران اصلی نشستهای این رفقا بود. تکاندن تزهای منشویکی کورش مدرسی از خود، کار ساده ای نیست که بشود یک شبه انجام داد. مشکل این رفقا این است که در هر کدام از آنها، زاویه ای از تزهای کورش مدرسی حل است. نقطه مشترک همه تزهای کورش مدرسی هم ضدیت کور و گاها غیرسیاسی با حزب کمونیست کارگری است. ادامه‌ی خواندن→

اعضای سازمان مجاهدین خلق بار دیگر در حمله ارتش عراق تلفاتی داده اند. این سازمان گفته است که گروهی از اعضای آن هنگام انتقال از اردوگاه اشرف به کمپی دیگر، توسط نیروهای امنیتی عراقی مورد ضرب و شتم قرار گرفته و ۲۰ نفر از آنها مجروح شده‌اند. این آخرین مورد بوده است. در چند سال گذشته، در واقع از زمان سقوط صدام حسین، اعضای این سازمان، که بخش اعظمشان انسانهای بی گناهی هستند که قربانی سیاستهای آمریکا ـ جمهوری اسلامی ـ رژیم عراق و رهبری سازمان مجاهدین شده اند، مثل توپ فوتبال بین این نیروهای سیاه پاس داده شده و کرور کرور تلف شده اند. اکثر اینها کسانی هستند که قربانی سیاستهای چسبیدن به دو سه عدد تفنگ قراضه دست چندم صدام حسین رهبری سازمان مجاهدین شده اند که گویا اگر مثل دیگر پناهندگان به کشور امنی، بیرون از عراق منتقل شوند، سیاست این سازمان تخته خواهد شد! این در واقع یک سیاست ضد انسانی است که طرفین با جان تعدادی انسان بازی می کنند. در این مورد یادآوری چند نکته مهم است: ادامه‌ی خواندن→

جولیان اوسانژ اولین سرکشی نیست که به مرگ تهدید شده تا دیگران درس عبرت بگیرند. اگر فردا او را بگیرند و در برابر چشمان حیرت زده همه ما اعدامش هم بکنند، متعجب نخواهم شد. دنیا فعلا بر وفق مراد اینها می چرخد. اینها چه گوارا را کشتند. در روز روشن ۶ هزار سرباز را با حمایت صدها هواپیمای جنگی به گرنادا فرستادند و دولت مشروع و محبوب آن را ساقط و رهبران آن را سلاخی کردند. حکومت مشروع شیلی را که با سبک خود اینها و از طریق دمکراسی و انتخابات و آراء مردم بر سر کار آمده بود را در روز روشن با کودتا ساقط کردند و رهبرانش را سلاخی کردند. برای اینها خون جولیان اوسانژ رنگین تر از هیچکدام از این اعدام شده ها نیست. ادامه‌ی خواندن→

جولیان اوسانژ موسس ویکی لیکس که از روز ۱۹ ژوئن برای جلوگیری از استردادش به کشور سوئد به سفارت اکوادر در لندن پناهنده شده٬ از این کشور تقاضای پناهندگی سیاسی کرد و روز ۱۶ اوت دولت اکوادر به او پناهندگی سیاسی داد. دولت انگلیس از زبان وزیر امور خارجه اش بلافاصله پس از تصمیم دولت اکوادر، تهدیداتی مبنی بر حمله به محل سفارتخانه و دستگیری اوسانژ و یا دستگیری او به محض خروج از محل سفارت را بطور علنی مطرح کرده و عملا یک فضای تهدید و ارعاب علیه آسانژ ایجاد کرده است. اوسانژ از سوی دادگاهی در کشور سوئد متهم به تجاوز جنسی به دو زن سوئدی است و برای حضور در دادگاه باید به سوئد برود. او نگران استرداد از سوئد به آمریکا است و گفته است که حاضر است در یک کشور امن در مورد اتهامات خود پاسخگو باشد و نشان دهد که این یک پرونده سازی سیاسی علیه اوست. در صورتی که اوسانژ به آمریکا تحویل داده شود بنا به قوانین این کشور خطر اعدام بالای سر او قرار میگیرد. اینها چند فاکت بدیهی درباره پرونده اوسانژ است. دول آمریکا، سوئد و انگلیس هر چه که درباره اتهامات اوسانژ بگویند، اما کسی نیست که نداند دارند بر علیه او پاپوش می دوزند که آزادی بیان و افشای جنایات آمریکا را تو سوراخ کنند تا کسی دیگر به خود اجازه و جرأت چنین کاری را ندهد!  ادامه‌ی خواندن→