باوضعیت کنونی احزاب وسازمان ها می توان از این حرکت کرد، که گرایشات کمونیستی موجود  درون جنبش مبارزاتی طبقۀ کارگر با این موضوع موافقند، که  تاکتیکها، شعارها، بر نامه های استراتژیک چپ  درون جنبش کمونیستی همراه با تشتت، تزلزل ونا روشنی ها یی مواجه است. ادامه‌ی خواندن→

در اینجا یک جسارت کمونیستی و انقلابی لازم است، که نقدی به سبک کار گذشته و وضعیت موجود خود کرده ورویکرد های خودرا نه به تنهایی درجمعهای روشنفکری، بلکه در انتگره با رویکردهای جنبش انقلابی پرولتاریایی تنظیم وبه کار گیرد. ادامه‌ی خواندن→

در اینجا یک جسارت کمونیستی و انقلابی لازم است، که نقدی به سبک کار گذشته و وضعیت موجود خود کرده ورویکرد های خودرا نه به تنهایی درجمعهای روشنفکری، بلکه در انتگره با رویکردهای جنبش انقلابی پرولتاریایی تنظیم وبه کار گیرد. در اینجالازم است اشاره کنم، ادامه‌ی خواندن→

بحث ومطلب سبک کار کمونیستی یا پرولتری  موضوع  جدیدی نیست، بلکه بحثی  است که جنبش چپ روشنفکری سالها است، که با آن مشغول است و هم اکنون هم با آن دست به گریبان است. ادامه‌ی خواندن→

با تهدید آقای کهل وخواهش رفرمیستها چیزی عوض نشد
طبق تهدید آقای کهل وخواهش سران رفرمیست سوسیال دموکراتها وسران اتحادیۀ کارگری، کارگران می بایست روزسشنبه ۱۲٫۰۳٫۲۰۱۲ بدون اینکه نتیجه ای گرفته باشند به کار خود ادامه می دادند،اما کارگران به این تصمیم وخواسته توجهی نکردند ودر خیابانهای شهر بن به تظاهرات ومیتینگهای مختلف ادامه داد وروز بعد هم به همین شکل ومحتوی به تبلیغات واعتراض پرداختند. اما بعد از این دل سردی وتشتت در میان کارگران گسترش پیدا نمود وخود می دانستند که بغیر از شکست چیزی آیدشان نخواهد شد. ادامه‌ی خواندن→

هنگامیکه کارگران خیابانهای اطراف دفاتر مرکزی دمکرات مسیحیان وحزب لیبرال را در محاصرۀ خود در آورده بودند، آقای بونرمن یکی از اعضائ اتحادیه کارگری اعلام نمود: همکاران عزیز ما به خواسته هایمان دست یافته ایم، بنا بر این ما می توانیم بن را به مقصد معدن ها ومرکز کار ترک کنیم ودر انجا برای تصمیم بعدی دور هم جمع شویم. ادامه‌ی خواندن→

رفقا ودوستان عزیز من این مطلب را درسال ۱۹۹۷ دست نویسی کردم که اکنون بدلیل امکان انتشار به اطلاع شما میرسانم. همچنین من شخصا در بخشها یی از این اعتراضات شرکت داشتم.  ادامه‌ی خواندن→

هر جا که پراتیک اجتماعی ومبارزاتی انسا نها در مقابل سیستم ودولتهای سرمایه داری به عمق خود می رسد، نظر پردازی ها،  عبارات، فلسفه و ادئولوژی به پایان می رسد. ادامه‌ی خواندن→

اول ماه مه جشن به عقب راندن سرمایه دارای و تحمیل تعطیلی این روزبه آن است. ماه مه بیان خودشناسی طبقاتی خود ما است. اول ماه مه وتعطیلی این روز بیان گوشه ای از آگاهی طبقاتی ما بر علیه سرمایه است. وتعطیلی اول ماه مه با مبارزۀ طبقاتی ما میرود که جهانی شود وجهان را از آن خود کند. اول ماه مه روز بیان آلتر ناتیو های ما برای ریشه کن کردن سرمایۀ جهانی وحاکمیت اجتماعی ،اقتصادی وسیاسی شوراهای انقلابی ماست، که این حاکمیت نه مرز ملی می شناسد ونه خط های جغرافیا یی را به رسمیت می شناسد. در نتیجه طبقۀ کارگر از جمله طبقۀ کارگر ایران باید از خط و مرز سندیکا ها و اتحا دیه ها عبور کند وبه جهانی برای خود یعنی به حاکمیت انقلابی شورا ها ی کارگران برای عملی شدنش بیندیشند. ما در انقلاب ۵۷ نشان دادیم ،که توانایی این امر وعمل مهم را دارا هستیم. افق ما دنیای بدون کار مزدی است ونه سندیکا زدن،افق ما کمونیسم است ونه تنهاچونه زدن با دولت سرمایه داری برای سندیکا زدن است وافق ما جامعه ای است بری از مذهب ، از ناسیونالیسم ونژاد پرستی است.افق ما جامعه ای بی طبقه است وبس. واین آلترناتیو ماست، که در اول مه به آن می اندیشیم که عملی اش کنیم.  ادامه‌ی خواندن→