آوازِ ابوعطایِ مقامِ امنیتی

از قدیم گفته‌اند: «آب که سر بالا برود، قورباغه ابوعطا می‌خوانَد!» حالا حکایتِ این اوضاع و احوالِ فعلی است و پُرروتر شدنِ پُرروها و سر از سوراخ درآوردنِ موجوداتی چون این مقامِ امنیتی که در این بیش از سه دهه، خبری ازشان نبود. فکر می‌کردیم از کرده‌هایِ زشتِ خود پشیمانند و مُتنبه شده‌اند، رفته‌اند سراغِ شغلی دیگر تا شاید الباقیِ عمر را تا حدّی شرافتمندانه زندگی کنند؛ دیدیم خیر، این آقا هم متأسفانه از آن دسته موجوداتِ دوپاست که ـ به‌قولِ سعدیِ شیرازی ـ چون «بُنیاد»ش بد است، «نااهلی» است تربیت‌ناپذیر… و به‌راستی که تربیت او را «چون گردکان بر گُنبد است!» ادامه‌ی خواندن