اودیسه طبقاتی

گاهی جنبش­های سیاسی-اجتماعی در مسیر مبارزه به نقاط غیر قابل برگشتی می­رسند. این نقاط بسان خاکریز­هایی هستند که موقعیت رزمندگان را در تقابل با دشمن تثبیت می­کنند. نه این که به عقب بردن خاکریزها ابدن غیرممکن شود، بلکه منظور این است که استانداردهای مبارزه در مقابله با خصم طبقاتی چنان افزایش می­یابد که دیگر به این سادگی نمی­توان از آن­ها عدول کرد و پرنسیپ­های مبارزه طبقاتی را نادیده انگاشت. گاهی مبارزان عرصه جنگ طبقاتی به عمق استراتژیک دشمن چنان نفوذ می­کنند، که نه تنها کلّیت استانداردهای مبارزه را ارتقاء می­دهند، که هماورد طبقاتی را به پس می­رانند. این مبارزان همان کسانی هستند که هنر جنگ را از خلال تمام لحظات مبارزه طبقاتی به خوبی آموخته­اند و به تعبیر لنین تنها در گلدان­های اتاق گندم سبز نمی­کنند، بلکه علیه علف­های هرز نیز مبارزه   می­کنند. ادامه‌ی خواندن