زنان پا پس نمیکشند و در صف اول مبارزه علیه رژیم اسلامی اند!(از ایران تا برزیل)

در هفته گذشته تب و تاب مسابقات فوتبال در برزیل تا مسابقات والیبال در ایران شور و هیجانی را در میان مردم ایران به وجود آورده بود. مردم ایران در این سالها نشان دادند که همیشه دنبال بهانه ای برای شادی و ریختن در خیابانها و پایکوبی هستند از این فرصتها هم استفاده کرده اند. بخشی از مردم، عده ای آگاهانه و عده ای ناآگاهانه، پرچم جمهوری اسلامی این نماد جرم و جنایت را در حمایت از تیم ملی ایران (فوتبال و والیبال) بلند کردند. در این زمنیه در شماره ۱۳۰ نشریه آزادی زن، شهلا نوری به درست آنرا نقد کرده است. بحث من در این نوشته در رابطه با حضور زنان و اتفاقاتی در حاشیه این بازیهاست، از جمله ممنوعیت ورود زنان به استادیوم (حتی زنان خبرنگار به ورزشگاه آزادی)، و در نقطه مقابل آن اعزام تیمی از بازیگران ایران (زن و مرد) و سفیر و اوباش جمهوری اسلامی به برزیل برای دیدن بازیهای فوتبال در جام جهانی.  ادامه‌ی خواندن

“٣٠ خرداد” فقط یک تاریخ نیست،اسم جنایتی هولناک بر علیه بشریت است

تاریخ بشر نسل کشی ها و جنایات فراوانی به خود دیده است . دهه ۶٠ در ایران یکی از آنهاست و برای ما قربانیان مستقیم اش تلخ ترین و دردناک ترین آنهاست . هزاران خانواده قربانی جنایات جمهوری اسلامی پس از گذشت دو دهه هنوز کمر راست نکرده اند! بسیاری هم حتی اجساد بستگانشان را تحویل نگرفته اند و از محل دفن آنها بیخبرند! جنایاتی که فیلم ها و کتابها باید در موردش ساخت و نوشت . ادامه‌ی خواندن

پرستاران قربانی فقر، استثمار شدید و بی حرمتی

حرفه پرستاری یکی از شاقترین، کم درآمد ترین و بیحقوقترین حرفه ها تحت رژیم اسلامی است. پرستاران درایران مانند کل کارگران از هیچ امنیت شغلی برخوردار نیستند و حقوقشان زیر خط فقر است. پرستاری در جهان بعد از کار معدن دومین رده را از لحاظ سختی کار داراست. پرستاران همیشه در هراس از بیکاری و در شرایط بسیار سخت معیشتی زندگی می کنند. علیرغم این ترس دائمی و فشار کار و زندگی مشقت بار باید روحیه کاری خود را نیز به دلیل حساسیت شغلی حفظ کنند. این شرایط سخت شامل هم زن و هم مرد پرستار می شود. اما زنان پرستار با مسایل، مشکلات و محدودیت های بیشتری دست بگریبانند. ادامه‌ی خواندن

فاجعه پشت فاجعه (از بنگلادش تا کامبوج)

با شنیدن نام بنگلادش یاد فجیع ترین کشتار کارگران پوشاک می افتیم که در مخروبه ای به نام کارگاه و با دستمزدی ناچیز به زیر یوغ سرمایه داری تنشان خمیده شده است. سه هفته پیش در داکا پایتخت بنگلادش ساختمانیکه چند کارگاه تولید لباس برای شرکت های مُد چند ملیتی را در خود جا داده بود، روی سر کارگران فرو ریخت. بیش از هزار و صد نفر در این حادثه کشته شدند. عدم رعایت موارد ایمنی و شرایط سخت و نا امن کار باعثمرگ و بیماری بسیاری از کارگران میشود. بخش اعظم این کارگران زنان و دختران جوان و کودکانی هستند که برای تامین معیشت خود و خانواده هایشان مجبور به تن دادن به این شرایط برده وار هستند. ادامه‌ی خواندن

تقابل با جنبش آزادی زن , نگاهی‌ به نهادهای دولتی “مدافع حقوق زن”

زنان، تاریخا و بدلیل مناسبات نابرابر در جامعه به اشکال مختلف تحت ستم و تبعیض قرار میگیرند. این وضعیت در کشورهای اختناق زده به مراتب وحشتناک تر است. در این جوامع زنان علاوه بر بیحقوقی اقتصادی تحت فشار فرهنگ عقبمانده و سنت پوسیده مذهبی و ارتجاعی هستند. این شرایط در خانواده وضعیت ویژه ای را ایجاد میکند. یعنی ادامه ستم در جامعه در مناسبات خانوادگی با اتکا به مردسالاری تداوم می یابد. اما در کنار این اوضاع مقاومت زنان و تلاش برای برابری و تقابل با ارتجاع حاکم هر روز ادامه دارد.  ادامه‌ی خواندن

قتلهای ناموسی

در ماههای اخیر مجددا اخباری از وقوع قتلهای ناموسی در شهرهای ایران از جمله در مریوان و سنندج منتشر شد. قتل ناموسی یکی از سنن ارتجاعی قدیمی است که امروز به یمن حاکمیت اسلام سیاسی و قوانین کپک زده جمهوری اسلامی هر روز بیشتر میشود. کشتن انسانها به هر صورت و به هر دلیلی، قتل دختران و زنان و گاها مردان توسط افراد خانواده تحت عنوان “دفاع از ناموس” یک عمل شنیع و ضد انسانی است. قتل ناموسی یکی از عقب مانده ترین ، شنیع ترین و متحجرترین نوع خشونت علیه زنان است که بویژه در جوامع اسلام زده و ایران مرتبا صورت میگیرد.  ادامه‌ی خواندن

۸ مارس، روز آزادی و برابری

سخنرانی در مراسم روز زن در اسلو، نروژ

ماه مارس برای خیلی ها در جامعه و حتی جریانات فمنیست تداعی کننده زن است، اما به نظر ما کمونیستها ۸ مارس تداعی کننده جنبش آزادی و برابری است. مسئله زن فقط محدود به زنان نیست و امر جامعه است همانطور که جنبش کارگری و یا اعتراض دانشجویان و دیگر جنبش های آزادیخواهانه امر جامعه است و بالاخص امر زنان و مردان آزادیخواه و برابری طلب و کمونیست. ادامه‌ی خواندن

نوشین قادری

تاریخ بشر پر است از نابرابری و جنایت علیه زنان . اهرمهای اقتصادی، فرهنگی و مذهبی، دائما مکانیزمهای اعمال این جنایات توسط قدرتهای سیاسی حاکمه بوده اند. تبعیض علیه زنان ، قبل از هر چیز و در پایه ای ترین سطح، در خدمت تداوم استثمار اقتصادی انسان است و بدین اعتبار، مقوله ای طبقاتی است که امروزه و با توجه به تغییر اشکال استثمار در برخی کشورهای پیشرفته جهان، شیوه های تبعیض و ستمکشی از زنان، گاها پنهان و به طرق غیر مستقیم خود را عیان میکند. این مسئله، موقعیت و مکانیسمهای مبارزاتی جنبش آزادی و برابری زن در کشورهای مختلف را متفاوت کرده است. ادامه‌ی خواندن