یک بار دیگر، تابستان با تمامی یادها و شجاعت های بهترین فرزندان راستین انقلاب که توسط حامیان امپریالیسم در سیاهچال های خود از دم تیغ گذشتند فرا رسید. آنان به راستی با مرگ سرخ خود پیام ایستادگی و عشق به خلق را آگاهانه و قهرمانانه فریاد زدند، تا با خونشان نهال انقلاب را با نثار خونشان و با قلبی پر شور و ایمانی کم نظیر آبیاری کنند. اینگونه گردهمایی ها و مراسم های مشابه در سراسر جهان، نشان داده است که فقط برای بزرگداشت جانباختگان و یادمان این کشتارها نیست که برگزار می شود، بلکه ادای وطیفه، فریاد اعتراض و  تشدید کینه ی طبقاتی علیه تمامیت جمهوری اسلامی ایران و ماشین سرکوبش که بی وقفه جان انسانها را به هر بهانه ای ستانده و  کماکان می ستاند، می باشد.  ادامه‌ی خواندن→

“سهم من از این “انحراف” ادامه‌ی خواندن→

بار دیگر تابستان فرا رسید فصلی که یاد آور کشتارهای تابستان سال ۶۷ می باشد. تابستانی که طی آن سردمداران جمهوری اسلامی قتل عامی دهشتناک در زندانهای سراسر کشور به راه انداخته و هزاران زندانی سیاسی را اعدام نمودند. به خاطره پایداری ها و شجاعت های فرزندان راستین انقلاب که در آن تابستان خونین بدست حامیان امپریالسم در سیاهچال های جمهوری اسلامی از دم تیغ گذشتند هر سال در سراسر جهان  گردهمآئی هائی برگزار می شود تا قبل از هر چیز اجازه ندهند گذشت زمان بر این جنایت بزرگ سایه اندازد. ادامه‌ی خواندن→

نکاتی در باره  چهارمین گردهمآیی سراسری درباره زندانیان سیاسی  گوتنبرگ(سوئد)

بخش دوم / حقوق بشر،

رد پای رفرمیست ها و توده ای ها و اکثریتی ها ادامه‌ی خواندن→