دنیای بی افق و بهشتی که سرانجام بپا خواهد شد

در تمام طول تاریخ انقلابات اغلب توسط توده هائی بر پا می شوند که خود از سیر بعدی آن ها بی خبرند. آنها تنها وقتی به نتایج واقعی انقلاب خود که با امید زیاد به آن دست زده اند، پی می برند که باالعینه ثمرات منفی آن را تجربه می کنند. این سرنوشت انقلابات در جهانی بی افق است. جهان سرگشته ای که سکاندار انقلابی آن مدت هاست چشم انداز خود را از دست داده است و در تلاطم توفان هائی که هر از چند گاه می آیند و می روند، جز به سراب ره به جائی نمی برد. جهانی که در آن، بهمان اندازه که نیروهای جهنمی و سیاهی که در کمین بلعیدن انقلاب نشسته اند، به مقاصد و منافع خود و انچه که در پی بیرون کشیدن اش از دل هر انقلاب برای خود، واقف و مجهز اند، بهمان اندازه، توده های طغیان زده و درگیر این انقلابات، نسبت به انتظارات خود و شرایط تحقق آنها در دل یک انقلاب، بی اطلاع و ناآگاهند. اوکراین و آنچه در آن اتفاق افتاد، در پی انقلابات عربی، اخیرترین مصداق این حقیقت تلخ در دنیای بی افق کنونی بود. ادامه‌ی خواندن

خود عریانی یا اعتراض شورشگرانه فردی

رفقا و دوستان عزیز اجازه بدهید از مجموع مطالب بالا روی تنها یک چیز تکیه کنم. همان اجرائی بودن یک روش مبارزه. در سالهائی که در زمان حیات منصور حکمت در کردستان بحث بر سر نیروی پیشمرگ حزب کمونیست ایران بود، همواره و بدرستی بر یک چیز تکیه می شد. اینکه اشکال مبارزه باید طوری باشد که بتواند ظرف فعالیت و جنب و جوش توده ای و نه عناصر تنها پیشرو قرار گیرد و با همین استدلال بود که مبارزه چریکی و پیشمرگایتی بعنوان یک شیوه غیرکمونیستی برای مبارزه توده ای رد می شد. ادامه‌ی خواندن

“توهین به خوانین یا توهین به مردم بختیاری؟

در پی تظاهراتی که در یکی دو هفته گذشته در اعتراض به سریال تلویزیونی سرزمین کهن در تعدادی از شهرهای ایران بر پا شد، مباحثات زیادی در رسانه های مجازی و غیر مجازی بر له و علیه این تظاهرات، بخصوص در میان نیروها و احزاب چپ در گرفت. آنچه که انگیزه و علت این تظاهرات را تشکیل می داد، بنا به ادعای تظاهر کنندگان، برپا کنندگان و حامیان این تظاهرات، توهین به مردم بختیاری در این سریالی بود که از چندی پیش پخش آن در شبکه صدا و سیمای جمهوری اسلامی آغاز شده بود. ادامه‌ی خواندن

جهانی که به بربریت نزدیک می شود

جهان در حالی قدم به سال ۲۰۱۴ می گذارد که بشریت و جامعه انسانی با معضلات و مصائب بیشماری دست به گریبان است. کشتار خونین و بی امان انسان های بیگناه در سوریه که بیش ازسه سال است زندگی آنها لگدمال روزمره قدرت طلبی نیروهای رقیب می شود. حجم عظیم فراریان از جنگ و انسانهای مهاجر که در جستجوی کار و در پی لقمه ای نان، خود و کودکان شان را به کام سرکش امواج دریاها و اقیانوس ها می سپرند. انفجارهایی که هر از چند گاهی، اینجا و آنجا در چهارگوشه جهان، بهمراه متلاشی نمودن بدن یک انتحاری مجنون، غنچه های زندگی ده ها و صدها انسان بیگناه دیگر را نیز به باد یغما می دهند. ادامه‌ی خواندن

دولت تعدیل یا تشدید سرکوبها

چوبه های دار و داغ جمهوری سیاه اسلامی فعال تر از گذشته مشغول به کارند. بدار آویختن دو فعال کرد در آذربایجان غربی، اعدام ۱۶ زندانی بلوچ در سراوان، و اعدام های گروهی در سالن های ملاقات زندان وکیل آباد مشهد در یک هفته اخیر خود زبان گویای حقیقت اند. به گفته عبدالکریم لاهیجی دبیر فدراسیون بین المللی جوامع حقوق بشر” اجرای مجازات اعدام به طور آشکار در ماه های اخیر افزایش یافته است و هم اکنون در آخر ماه میلادی اکتبر (اوایل آبان ماه) از حداقل تعداد ثبت شده در سراسر سال ۲۰۱۲ فزون تر شده است” ادامه‌ی خواندن

من آینده خوبی را برای سوریه پیش بینی نمی کنم

من متاسفانه برای سوریه آینده ی بس اسفناکتری از آنچه را که اکنون شاهد آن هستیم پیش بینی می کنم. سوریه به ویران ترین ویرانه ها تبدیل خواهد شد. ویرانه ای که خرابی های کنونی در مقایسه با آن هیچ بحساب خواهند آمد. ادامه‌ی خواندن