بودجهی ۱۳۹۳ و زنان: امید کوچکی که نقش برآب شد
بایگانی دسته: آرش عزیزی
کشتی «تدبیر و امید» به سوی کدام ساحل میرود؟نگاهی مختصر به هفتههای اول دولت روحانی
بیهوده نیست اگر بگوییم این روزها روزنههایی از امید در دل بخشهای وسیعی از مردم ایران ایجاد شده است یا حداقل نفسهای راحتی کشیده شده است. هنوز دو ماه از آغاز ریاستجمهوری حسن روحانی نگذشته است که او تغییراتی ملموس (گرچه اندک) به میان آورده است. ادامهی خواندن
انتخابات: تلاش مستاصلانهی خامنهای برای انسجام حکومت
ایران در حالی تا کمتر از یک ماه عازم انتخابات ریاستجمهوری میشود که معنا و هدفِ این انتخابات بر هیچ کس پوشیده نیست:دعوای درونی بخشهایی از هیئت حاکمه که میخواهند احمدینژاد، این هیولای فرانکیشتنی را که خود ساختند، از قدرت بیرون کنند. ظاهرا تمام بخشهای اصلی هیئت حاکمه متفقالقولند که باید هم «فتنه»(جنبش سبز) را خرد کرد و هم «جریان انحرافی» را (مشایی و نزدیکان احمدینژاد) کنار زد. اما به هیچ وجه نمیتوانند با هم توافق کنند که چه کسی باید سکان ادارهی دولت را به دست بگیرد. رویای یکدستی حاکمیت و وحدت در بالا همچنان سرابی بیش نیست. ادامهی خواندن
پنج ماه تا انتخابات ریاستجمهوری: تلاش نافرجام برای «اتحاد»
متزلزل و بیثبات بودن نظام هر کشور را در دو ناحیه میتوان جستجو کرد: میزان اعتراضات از پایین و میزان تشتت و چنددستگی در بالا. ادامهی خواندن
کنگرهی ۳۲امِ تاریخی مارکسیستهای پاکستان
ترجمه: آرش عزیزی
توضیح مترجم: در جهانِ امروز کمتر کشوری مثل پاکستان با شرایط دهشتناک فروپاشی کامل اجتماعی مواجه است. در چنین شرایطی، که در زیر گوشههایی از آنرا میخوانید، کار سازمان مارکسیستی «جد و جهد» که در مقابل امپریالیسم آمریکا و دولت پاکستان و بنیادگرایی اسلامی و ارتجاعیون قومپرست، پرچم سوسیالیسم کارگری را بلند کرده است به راستی دشوار است. خواندن از موفقیتهای «جد و جهد»، که امروز در گوشه گوشهی پاکستان حضور میدارد، میتواند قوت قلب مهمی برای مارکسیستهای ایرانی باشد. ادامهی خواندن
انترناسیونالیسمِ ما , ادامه گفتگو با رفقای «آلترناتیو»
«من اصلا حوصلهی این موضع را ندارم که «ما» باید تنها یا بیشتر به آن اموری بپردازیم که «مال ما» است.» ادوارد سعید، «اسرائیل، عراق و آمریکا» (الاهرام، ۱۶-۱۰ اکتبر ۲۰۰۲) ادامهی خواندن
پایان قمار بزرگ؟ تحلیل مارکسیستیِ انتخابات مجلس نهم
با گذشت چند روز از انتخابات مجلس نهم شورای اسلامی، که در ۱۲ اسفند ۱۳۹۰ برگزار شد، نتایجی که قرار است از صندوق بیرون بیاید آرام آرام روشن میشود. از آنجا که در این انتخابات تقریبا به هیچ جناحی به جز اصولگرایان اجازهی شرکت داده نشده بود پیروزی قاطع دو لیست اصلی آنها در تهران و سایر حوزهها کسی را غافلگیر نکرده است. البته شرکت زبونانهی خاتمی و جمعی از «اصلاحطلبان» در انتخابات، در حالی که نزدیکترین «یاران» خودشان در زندانها به سر میبرند، بعد جدیدی به مساله داده است. اما آیا چنین «انتخاباتی» که تنها بخشهای محدودی از جریانات حاکم حق هر گونه مشارکت در آن را دارند اصلا ارزش تحلیل و تفسیر را دارد؟ آیا این چیزی به جز یک «نمایش» هست یا نه؟ جایگاه انتخابات نهم و نتایج آن چیست؟ ادامهی خواندن
گسست از چه؟ تداومِ چه؟گپ و گفتی با رفقای «آلترناتیو» به بهانه انتشار پاسخهایشان به برخی سوالات
نویسندهی این خطوط و سایر رفقای «مبارزهی طبقاتی» چند شمارهی اخیر نشریهی «آلترناتیو» را با علاقهی بسیار دنبال کردهاند. ما نفس بر آمدن و پیدایش گروههایی مثل «آلترناتیو» را به فال نیک میگیریم و این رویداد در واقع مهر تاییدی بر چشماندازهای ما در مورد سیر تکامل و تحول چپ در ایران است. ادامهی خواندن
جمهوری اسلامی و آرزوی دیرینهی حاکمیت «یکدست»
“این دولت با دولتهای گذشته تفاوت دارد و فرق اساسی در این است که تلاش نمی کند حاکمیت دوگانه درست کند.” - خامنهای در مورد دولت احمدینژاد ادامهی خواندن
شرکتِ “مبارزه طبقاتی” در مدرسهی جهانیِ مارکسیستها
هیئت تحریریهی نشریهی “مبارزه طبقاتی” متشکل از رفقا سروش دشتستانی، آرش عزیزی و حمید علیزاده ماهِ گذشته در مدرسهی جهانیِ دوسالانهی گرایش بینالمللی مارکسیستی در ایتالیا شرکت کرد. ترجمهی گزارش رسمیِ این نشست به زودی تقدیم میشود اما در اینجا گزارشِ اختصاصی “مبارزه طبقاتی” را تقدیم میکنیم. ادامهی خواندن