روزی، فردی، از نهاد خانواده به مثابه سرمایه اخلاقی (!) جامعه نام برد. او خانواده را به عنوان مهم ترین واحد اجتماعی مطرح کرد که فمینیست ها می بایست از آن حمایت کنند. زیرا خانواده دیگر قابل سرکوب نیست. ادامه‌ی خواندن→

اکنون حضور توده ای اینترنت، ثمره خلف خود را نشان می دهد. دهکده جهانی معنای خود را اثبات می کند و غول ِ عدم انحصار اطلاعات، تیز ِ تیز به عرش علاء صعود می کند. اکنون دیگر چند نخبه و عنصر آگاه، اطلاعات را از این گوش به آن گوش نمی رسانند. اکنون امواج اطلاعات است که تبدیل به سونامی شده و دیواره حراست از اطلاعات میان فرادست ها و فرودست ها را شکسته است. نظم کهن ترک برداشته و باید ورقی نو درنوشت. دیگر با فیلترینگ  و معاملات پشت پرده با نوکیا و محاکمه ویکی لیکس نمی توان روند این سونامی را تغییر داد. باید به انقلاب جوانان رسمیت داد. ادامه‌ی خواندن→

نِکلا کِلِک نویسنده ترک- آلمانی در کتاب جدیدش زندگی خود را ترسیم می کند. او راهی را که خود به سوی آزادی طی کرد و تفاوت فاحش دو فرهنگ ترک و آلمانی را به ویژه از زاویه دیدگاه مذهبی، در این کتاب تشریح کرده است. ادامه‌ی خواندن→

بحث حجاب مثل زخمی کهنه می ماند که هیچ گاه پینه نبسته و همواره خونین و دردناک رخ می نماید.
حجاب اجباری یکی از مهم ترین و اصلی ترین ابزار سرکوب زنان در طول ۳۲سال حکومت جمهوری اسلامی بوده است. ابزاری که در ابتدا با خاموشی و تسلیم پذیرفته شد و بجز اعتراضات زنانی که تنها و یتیم فریاد برآوردند و در همان نطفه سرکوب شدند، اکثریت زنان نه تنها آن را جدی نگرفته، بلکه با توجه به گرایشات مذهب گونه سازمان های فعال و سیاسی آن زمان، چه با ایدئولوژی اسلام و چه مارکسیسم- لنینیسم، حتی از آن “استقبال” نیز به عمل آوردند. ادامه‌ی خواندن→