جنبشی که سال ۵۷ در ایران روی داد با وجودی که یک جنبش دموکراتیکی سراسری بود و توانست با مکانیزم خارجی سلطنت استبدادی با نظام سرمایه داری را سرنگون کند ، اما نتیجه آن یک حکومت سرمایه داری با ایدئولوژی مذهبی درآمد . جنبش دموکراتیکی که سال ۸۸ در ایران روی داد ، یک جنبش سراسری نبوده و بدلیل عدم وجود نهادهای سیاسی و مدنی نیرومند در مواجهه با قدرت مالی و سپاهی قدرتمند طبقه حاکم نتوانست رژیم را دگرگون کند . جنبشهایی که در کشورهای عربی پس از جنبش ۸۸ ایران روی دادند و هنوز در پروسه تغییرات و تحول بسر میبرند ، همچون سایر جنبشهایی که در سایر نقاط جهان در کشورهای زیر سلطه دیکتاتوریهای سرمایه روی دادند ، همه بر یک نکته مهم تاکید دارند که برای دگرگونی و تغییر نظام ، جنبشهای دموکراتیک نیاز دارند در خود تحولی ایجاد کنند . ادامه‌ی خواندن→

در جوامع قبل از سرمایه داری و مخصوصا فئودالیسم که بقای دولتها در گسترش سرزمینها بود ، ناچارا اقوام و مذاهب گوناگون میبایستی در یک کشور و در کنار همدیگر زندگی کنند و تا زمانیکه دولت مرکزی دارای قدرت بود این همزیستی و گاها جنگ نیز ادامه داشت . البته همواره اینطور نبود که با ضعف دولت مرکزی جداسازی توسط اقوام و یا ادیان صورت گیرد ، بلکه گاها جداییها در میان یک قوم و یا مذهب نیز از یکدیگر بدلیل موقعییتهای جغرافیایی ، وابستگی اقتصادی و یا دلایل دیگر انجام میشد . تاریخ بخوبی آشکار میکند که بسیاری از جوامع بسته به نوع دولت و طرز تفکر پادشاه ، امپراتور و یا تزار همزیستی اقوام و ادیان بیشتر و یا کمتر بود ، نمونه کوروش شاه هخامنشی از همزیستی بیشتر و نمونه شاهپور دوم از همزیستی کمتر حکایت دارد . ادامه‌ی خواندن→

در نوشتار قبلی تاکید شده بود که ایجاد جنبش دموکراتیک راهی برای سرنگونی جمهوری اسلامیست ، تجاربی که در جنبشهای کشورهای عربی بچشم میخورند ، تاکیدی بر این نکته دارند که آنها نیز موفق به تغییر نظام دیکتاتوری قبلی حاکم نمیگردند ، اگر به ایجاد جنبش دموکراتیک در کشورشان نپردازند . مقالات متعددی در مورد جنبشهای کشورهای عربی که آنرا به بهار عربی نام گذاری کرده اند اینروزها در سایتها دیده میشوند و جالب است که بسیاری از آن مقالات توسط ایرانیان و بخصوص جناح چپ نوشته شده است تا به پشتوانه آنها تحلیلی بر جنبش ایجاد شده در کشور ایران نیز پرداخته شود . ادامه‌ی خواندن→

بالاخره گزارش کامل مقطعی آقای شهید گزارشگر ویژه حقوق بشر سازمان ملل در مورد نقض حقوق بشر در ایران بیرون آمد و روشن شد که حقوق کارگران ایرانی در گزارش ویژه حقوق بشر نیز جایی ندارد و نتیجه درد آور اینکه کارگران ایرانی برای مسولان و سازمانهای حقوق بشری ایرانی نیز اهمیتی نداشته اند تا اینکه مشکلات آنها در گزارش آورده شود ! ادامه‌ی خواندن→

چنانچه انتظار میرفت درخواستهای صنفی کارگران با حربه اعتصاب مهمترین عامل حرکت جنبش کارگری در این برهه از مبارزه بوده و در صورتیکه اتحاد کارگران همه جانبه باشد ، رژیم نمیتواند هیچگونه انگ سیاسی به کارگران بچسباند تا آنها را سرکوب کند . اعتصاب هزاران کارگر پیمانکاریهای مجتمعهای چند پتروشیمی در ماهشهر جریان داشته و نهمین روز خود را بعد از دو دوره اعتصابات قبلی سپری میکند ، نشان از عزم راسخ کارگرانی دارد که متحدا پیگیر خواسته های خود حذف پیمانکار و بستن قرارداد رسمی هستند . ادامه‌ی خواندن→

واقعیت اینکه تا آلترناتیوی نیرومند در داخل کشوری ایجاد نگردد ، امکان سقوط رژیم دیکتاتوری در آن کشور امکان پذیر نمیباشد و آنچه در ایران سال ۵۷ و امروزه همچون سایر کشورهای فقدان آلترناتیوی نیرومند برای جایگزینی رژیم فعلی است . ادامه‌ی خواندن→

 قدرت دیکتاتوری موجب غرور کاذب شده و چشم را از دیدن واقعیات کور میکند و در نتیجه باعث فرو ریختن برج فولادینی میشود که برای حیاتش ساخته شده است و این بلایی است که بر سر همه رژیمهای دیکتاتوری جهان میاید ، فارغ از آنکه حکومت آنها بر اساس چه سیستمی بنا شده باشد . ادامه‌ی خواندن→

در حال حاضر موقعیت جنبش های درون کشور و درگیریهای جناحی در حکومت پیچیدگی مبارزه را بیشتر نموده و لزوم بررسی دقیق از آنچه میگذرد و تاکتیکهایی که باید انتخاب گردند ،  نیاز اساسی برای پروسه تغییر نظام است . ادامه‌ی خواندن→

پس از جنگ جهانی دوم با تشکیل سازمان بین الملل متحد ، دولتهای اکثر کشورهای جهان جایگاهی رسمی و دائمی  برای مذاکره با یکدیگر ایجاد کردند تا بخشی از اختلافات و تفاهمات خود را در آنجا حل کنند و باین طریق بتوانند بر بخشی از جنگ طلبیهای افسار گسیخته مهر بزنند ، گرچه کشورهای بزرگ و پیشرفته با تکیه برقدرتشان و بودجه ای که به سازمان می دهند همچنان با رای انحصاری و وتوی خود نظریات خود را پیش می برند . بتدریج که کشورهای رو به توسعه و سایر کشورها به لیست سازمان ملل اضافه شدند ترکیب قدرتها بهم خورد و امروزه  تقریبا همه کشورهای جهان عضوی از سازمان ملل هستند . ادامه‌ی خواندن→

 آیا کشورهای پیشرفته خواهان ایجاد دموکراسی در ایران و سایر کشورها هستند ؟

انقلاب خونین مردم فرانسه که موجب فرو پاشیدن اشرافیت و فئودالیسم در کشورش گردید جزو سلسله انقلاباتی بود که اروپا را تکان داده و آزادی و دموکراسی را با پیدایش جهان سرمایه داری به مردم نوید داد ، در حالیکه کشور انگلیس راهی متفاوت پیمود و با رفرمهایی که در جامعه ایجاد شد موجب تحقق سرمایه داری در کشور گردید ، گرچه امریکا تحول سرمایه داری را با جنگهای داخلی برای استقلال همزمان طی نمود . ادامه‌ی خواندن→