نقدی کوتاه وناتمام برکتاب«واقعیتی درابهام» نوشته ی محمد سیارورهبری کومه له

 در خصوص فاجعه ی گردان شوان دراسفندماه سال ۱۳۶۶ خورشیدی ادامه‌ی خواندن→

قبل از طرح هر مسئله ای، من این انتقاد رابرخود وارد می دانم که پیشتر، چرخش به راست سمینار چهارم زندانیان سیاسی را ناصادقانه دانسته ام ومدتهاست که عکس این مسئله به من ثابت شده است. عدم شناخت کافی از سخنرانها_ اعتماد به رفقای گفتگوهای زندان واحساسی برخورد کردن با مسائل، مرا دچارتوهمی کرد که برخود نمی بخشایم. زیرا که میدانم، زندانیان جانباخته ی مبارزانقلابی و قهر آمیز، در دهه های مختلف، به جوخه های اعدام سپرده شدندوجانشان را از دست دادند. ادامه‌ی خواندن→

در تاریخ ۱۵ نوامبرسال جاری، یعنی درست چهار روز پیش، نامه ای از سوی«اتحادیه ی سراسری»سوید به اعضاء و ریس های انجمن ها، ارسال شده است که در آن از رییس های انجمن های مختلف، خواسته شده است تامجموعه ی اطلاعات خصوصی  وحتی آدرس محل سکونت ایشان را برای اتحادیه ارسال کنند! اطلاعات خواسته شده چنین است: ادامه‌ی خواندن→

پیش از هر چیز یک پرسش. آیا سمینار چهارم زندانیان سیاسی، نیاز به دفاع دارد؟ در جواب بایستی بگویم که آری. اتفاقاتی روی داده که جهت گیری آنها، دقیقا در مسیر تخریب سمینار بوده و هست.  برای من که در کمیته ی برگزاری بودم، کلیت ساختار سمینار ومبارزه ای که میکند، در درجه ای بسیار بالا، قرار داشته و دارد. اینست که نمی توانم نسبت به آنچه حول و حوش سمینار روی داده و می دهد، بی اعتنا باشم. به همین خاطر،  واژه ی«دفاع»را، در طرح موضوع، به کار می گیرم. ادامه‌ی خواندن→

آنچه در پی می آید، در بر گیرنده ی برخی از نقطه نظرات من در خصوص برگزاری این سمینار است و لزوما بازتاب نظر، کمیته ی برگزار کننده ی سمینار نیست. چراکه یاران دخیل در کمیته ی برگزاری وشرکت کننده گان در آن، ای بسا که دارای نظرات خویش می باشند. ادامه‌ی خواندن→

سه مسئله در این خصوص، دارای اهمیت است و نیاز به یاد آوری ومقداری شرح وبسط دارد.
۱_ نگاه فلسفه ی مدرن، به پدیده ی«انسان».
۲_ نقش وعملکرد پدیده ی«رهبری» در اجتماعات انسانی وتشکلات.
۳_ اضمحلال مفهوم«انسان» ونهایتا نابودی آن، با درنظر گرفتن، شرایطی که از چندین لحاظ، بر او وارد است. ادامه‌ی خواندن→

دیروز۲۲ آوریل، چراغ زندگی رفیق علیرضا(بهزاد کاظمی)در بیمارستانی در لندن، خاموش شد. اما چراغ اندیشه ی این رفیق سوسیالیست، هر چه نورانی تر، وافروخته تر، دارای زندگی است وهرگز خاموش نخواهد شد. ادامه‌ی خواندن→

نوشته ی خانم آذر ماجدی، تحت عنوان«کمپین دروغ پراکنی وناسیونالیسم کرد …» که در سایت آزادی بیان، منتشر شد، بار دیگر پرده از نوع ادبیات خاص ایشان وهم اندیشان دیروز و امروزشان، برداشته است. ادبیاتی که بسیار پیشتر توسط اعضاء مستعفی حزب کمونیست کارگری ومنتقدین دیگر، به صورت مقالات وحتی انتشار کتاب، صورت گرفته است. از اینروکوچکترین نیازی نمی بینم که به نوع ادبیات خاص ودر خور خودشان، توجه کنم. چرا که در گذار سالها از تشکیل حزب کمونیست کارگری وشاخه های سه گانه، این دست از ادبیات را همواره شاهد و ناظر بوده ایم وتنها هدفی که ایشان از این نوشتارها وبیان ها، دنبال می کنند، طرح شدن دوباره ی احزاب و اندیشه هایی است که سالهاست، از غربال تاریخ سیاسی ایران و به خصوص«طبقه ی کارگر ایران» گذشته اند. ادامه‌ی خواندن→

در خصوص فاجعه ی گردان شوان دراسفندماه سال ۱۳۶۶ خورشیدی

با وصف اینکه کتاب محمد سیار( یکی از فرماندهان قدیمی کومه له) یعنی«واقعیتی در ابهام»را حدود دو هفته قبل مطالعه کرده بودم وتصمیم داشتم آنرا نقد کنم اما به خاطر سخنرانی نسرین رمضانعلی( یکی از رفقای بازمانده ی گردان شوان) که در تاریخ دوم آوریل در«هاگابیو»صورت گرفت، دست نگاه داشتم، تا بلکه گوشه های دیگری ازتراژدی گردان شوان، برایم روشن بشود واین نشست باوجود کم و کاستی ها، از لحاظ اسناد و گزارشات، هنوز هم توان روشن کردن مجموع و کلیت واقعه ی گردان شوان را نداشت. ادامه‌ی خواندن→

کار از عجب گذشته ازآنروست این سخن
سرچشمه گل آلود و نادرست  فهم بن
آنک دوباره بحث داغ این رسانه هاست
در پیچ و تاب بحث انقلاب ریشه کن ادامه‌ی خواندن→