از زمانی که اتحاد سوسیالیستی کارگری در باره ی ضرورت ایجاد حزب طبقه کارگر بحث کرد تغییر و تحولات زیادی چه در موقعیت گرایش سوسیالیسم کارگری و چه در جامعه رخ داده است. سال ۸۸ که جنبش عظیم توده ای به میدان مبارزه آمد و تغییر و تحولات بسیاری در عرصه ی سیاسی ایران رخ داد. از یکسو جنبش عظیم توده ای یک گام مهم در عرصه ی سیاسی ایران بود و بیش از پیش توده ها در مقابل جمهوری اسلامی قرار گرفتند و سرنگونی جمهوری اسلامی به یک مطالبه عمومی تبدیل گردید. جنبش اعتراضی وسیع توده ها پایه های حکومت را به لرزه درآورد و جمهوری اسلامی در یک بن بست سیاسی قرار گرفت. مکانیزم های پایداری جمهوری اسلامی محدودتر گردید و بحران حکومتی افزایش یافت. ادامه‌ی خواندن→

سال ها قبل در شرایطی که گروه ها و احزاب بسیاری در ایران بعد از انقلاب به عرصه ی سیاست آمده بودند، “اتحاد مبارزان کمونیست” بحث پوپولیسم را به میان کشید. هر چند در آن دوره این بحث در ابتدای راه بود و حتی خود اتحاد مبارزان …  نمی توانست به تمامی از آن گسست کند، اما به هر شکل بحث کارگر محور در عرصه ی مبارزه طبقاتی در مقابل خیل عظیم چپ های پوپولیست چالشی ایجاد کرد که بعدها و در جریان ایجاد حزب کمونیست، و بعد از آن حزب کمونیست کارگری از اعتبار و تاثیر بیشتری برخوردار گردید. ادامه‌ی خواندن→

کردستان، ستم ملی و استراتژی های سیاسی

احمد شقاقی-بهمن قهرمانی ادامه‌ی خواندن→

اواخر خرداد ماه سال ۶۷ بود و حدود چهار ماه بود که در اتاق های در بسته به شکل تنبیهی در سالن ۶ بند به اصطلاح آموزشگاه اوین بودیم. طی این چهار ماه نه هواخوری داشتیم ونه روزنامه. البته معلوم نبود برای چه در اتاق های در بسته و تنبیهی بودیم. هر کس از جایی و بندی آمده بود و وضعیت ها متفاوت بود. اما در زندان جمهوری اسلامی دلیلی لازم نبود تا تنبیه و در واقع شکنجه بشویم؛ هر بهانه ای کافی بود تا فشار را بیشتر کنند و به آزار و اذیت بپردازند. حدود بیست نفر در هر اتاق بودیم و فقط یک پنجره بود که آنهم با کرکره های آهنی محصور بود تا بیرون را نبینیم و قفسه های بزرگ فلزی نیز جلوی پنجره نصب شده بود و همین موضوع تهویه هوا را مشکل تر می کرد. هوا گرم شده بود و دم داشت. شنیده بودم این اتاق ها بخش اداری ساواک در اوین در دوران شاه بودند و به هیچ وجه مناسب زندانی نبود چون نه نرده ای داشت و نه تهویه درست و حسابی ونه… روزی سه بار و هر بار به مدت بیست دقیقه دست شویی می رفتیم که در این مدت از سه توالت باید استفاده میشد و هم زمان ظرف ها را می شستیم و خلاصه آنها که نوبتشان بود از دو حمام موجود استفاده می کردند. ادامه‌ی خواندن→

تاریخ مبارزه طبقاتی در کردستان بسیار طولانی و به سال های دوران انقلاب مشروطه باز می گردد. کردستان در کنار آذربایجان و گیلان، از جمله کانون های مبارزه در ایران بود. در آن دوره هر چند مبارزه و انقلاب در ایران برای به سرانجام رساندن انقلاب دمکراتیک به نتیجه نرسید و استبداد غلبه یافت، اما به هر شکل دست آوردهای بسیاری داشت و تاثیرات آن بر جامعه ایران انکار ناپذیرند. ادامه‌ی خواندن→

با شنیدن کلمه افغانی و بخصوص کارگران افغانی، آوارگی، فلاکت، نداری، روزمزدی، کارشاق و … در ذهن تداعی می شود. ادامه‌ی خواندن→

نزدیک به دو سال است که مبارزه مردم سوریه با حکومت بشار اسد درخیابان ها جریان دارد. بیش از یک سال این حکومت در تلاش برای سرکوب تظاهرات مردم به هر شقاوتی دست زد، اما نه تنها شعله مبارزات فروکش نکرد، بلکه با فرار نظامیان تظاهرات های خیابانی تبدیل به جنگ داخلی شد. حکومت بشار اسد با حمایت روسیه و جمهوری اسلامی به وحشیانه ترین شکلی خانه ها را به توپ بست و از زمین و هوا بمب و گلوله بر سر مردم ریخت و حتی از قتل عام روستاییان نیز پروایی نداشت. اما با وجود همه ی این سرکوب های وحشیانه و وسیع دامنه ی مبارزات از شهرهای حمص و حماء به دیگر نقاط سوریه نیز سرایت کرد و حالا دمشق نیز به یکی از کانون های بحران و درگیری تبدیل شده است. منطقه کرد نشین سوریه که تا کنون به طور نسبی آرام بوده است حالا صحنه در گیری ها شده و دو شهر در این منطقه به دست نیروهای اپوزیسیون آزاد شده اند. طی همین چند هفته گذشته چند ژنرال ارشد به ترکیه فرار کردند و شوهر خواهر بشار اسد که از جمله سران حکومت بود، کشته شد. بنابر این جنبش خودبخودی مردم سر ایستادن ندارد و میرود که یکی از حکومت های دیکتاتور منطقه را سرنگون نماید.  ادامه‌ی خواندن→

درشرایطی که تحریم های اقتصادی کمر مردم را زیر فشار های اقتصادی خم کرده و تعداد کسانی که به زیر خط فقر مطلق سقوط کرده و یا به آن نزدیک شده اند، به دهها میلیون نفر می رسد، جامعه درگیر بحران اقتصادی وسیعی شده است. اختلاس های چند هزار میلیاردی،حذف سوبسیدها، بیکارسازی بیش از یکصد هزار نفر در یکسال گذشته بیانگر وضعیت بحرانی در ایران است. ادامه‌ی خواندن→

احمد شقاقی – بهمن قهرمانی

حزب سوسیالیستی کارگران همواره یک امر پایه ای در مبارزه طبقه کارگر در سراسر این تاریخ پر جوش و خروش مبارزه طبقاتی بوده و هست و پیوسته پیشروان و فعالین این طبقه با توجه به امر توازن قوای طبقاتی در آن جامعه برای کمک به سازمانیابی سیاسی و طبقاتی کارگران مبارزه کرده اند. کارگران به خوبی می دانند که وجود چنین حزبی ، آنان را در موقعیت بهتر و بالاتری نسبت به اردوی سرمایه داری در راستای تحقق اهداف سیاسی و رفاهی شان قرار می دهد. جنبش کارگری ایران نیزاز این تاریخ جهانی برای مبارزه جهت ایجاد چنین سازمان سیاسی سوسیالیستی جدا نبوده و همیشه یکی از مهم ترین پایه های مبارزه طبقه کارگر ایران بوده، هست و خواهد ماند. ادامه‌ی خواندن→

بحث پیرامون تاکتیک های سوسیالیسم کارگری و استراتژی یک دوره از مبارزه سیاسی، یکی از موضوعات تعیین کننده در جنبش کارگری بوده و هستند که ما را در نهایت به استراتژی انقلاب کارگری نزدیک می کنند. از همان ابتدا که گرایش سوسیالیسم کارگری با تبیین و تاکید بر کسب قدرت سیاسی از کانال به میدان آمدن کارگران، مرز مارکسیسم را با سوسیالیست های غیر کارگری را پر رنگ کرد، بیش از یک دهه گذشته و طی یک دهه تلاش سوسیالیست ها برای تاثیر گذاری بر مبارزه طبقاتی، ضرورت تحلیل شرایط متغییر جنبش را به طور دائم در دستور کار قرار داده است. سوسیالیسم کارگری به طور اخص و جنبش کارگری به طور اعم، نمی توانند پیشروی قابل ملاحظه ای داشته باشند مگر اینکه در هر مقطع سیاست خود را بر مبنای شرایط موجود و پیش رو تبیین و بازنگری نمایند و بر این مبنا هدف هر دوره از مبارزه را به وضوح مشخص نمایند. ادامه‌ی خواندن→