درآمد
اقتصاد سیاسی نئولیبرال به مثابه هارترین صورتمندی تاریخ سرمایهداری سیاهترین شرایط اقتصادی ـ سیاسی را بر زندهگی فرودستان تحمیل کرده است. از یونان تا ایران، از آمریکا تا فرانسه، از ایتالیا تا پرتغال، از اسپانیا تا ایرلند، از انگلستان تا روسیه و… همهی دولتها از آزاد سازی بازار و برنامههای موسوم به ریاضت اقتصادی سخن میگویند. ادامه‌ی خواندن
چرا کارگران از پای نشستند؟
با ستایش از: شهرزاد نازنین
۱٫ تصور تصویری محتمل از یک تظاهرات کارگری
یکی از شهرهای فرانسه: تولوز. ساعت ۶ غروب. هوا سرد. کارگران پرشور پس از چند روز راهپیمایی و تظاهرات مستمر؛ در حال پراکنده شدن هستند. بدون افق روشن برای فردا. بیبرنامه. “تظاهرات حیرتآور بود. اما من نمیتوانم درک کنم، چرا در پایان ما هیچ همایشی نداشتیم. ادامه‌ی خواندن
تقی ارانی به روایت احمد شاملو
درآمد
۲۱ آذر ۱۳۸۹ احمد شاملو، رفیق دردانه و استاد یگانهی ما، ۸۵ ساله میشود و زندهگی پر خروشاش در شط جوشان تاریخ اجتماعی این روزگار، استمرار پایدار خواهد داشت. بیشک. هر چند شاملو در یکی از روزهای آذر ۱۳۰۴ بر این “وادی پاتاوه نهاد” اما “جخ / آن روز از مادر زاده نشده بود/ عمر جهان بر او گذشته بود”. به یک مفهوم واقعی، شاملو از تبار آن انسانهای رزمنده و ستیهندهئی است که از دوران طبقاتی شدن مناسبات اجتماعی، در یورش به وهنی که بر انسان رفته، به جمع جامعه پیوسته است. هم از این رو او با ممدوحان شعرش به دنیا آمده و با آنان به خاک افتاده است. از تقی ارانی و آبایی و وارتان سالاخانیان و سرهنگ سیامک و مرتضا کیوان تا گروه حنیفنژاد و اعضای سیاهکل و مهدی رضایی و احمد زیبرم و خسرو گلسرخی. ادامه‌ی خواندن
درآمد
طغیان جنبش کارگری فرانسه علیه طرح و مصوبهی ارتجاعی افزایش سن بازنشستهگی، بار دیگر شیوهی مبارزهی اتحادیهیی را در میدان فعالیت پیشروان این جنبش به میان نهاد. خروش طبقهی کارگر فرانسه که در سپتامبر۲۰۱۰ اوج گرفت و با موتور محرکهی جبههی واحد اتحادیهیی به حرکت درآمد ؛اگرچه نتوانست دولت نئولیبرال سارکوزی را به عقب براند، اما حامل و حاوی تجربیات ارزندهیی برای انکشاف مبارزهی آتی طبقهی کارگر و تعیین شکل پیشبرد جنبش کارگری بود. ادامه‌ی خواندن
در آمد صفر
اجلاس اخیر ناتو در لیسبون بر محور تصمیمات مهم سیاسی نظامی به منظور حل بحران افغانستان متمرکز بود. در این اجلاس حامد کرزای یکی از صحنه گردانان سیرکی بود که گویا قرار است تا اطلاع ثانوی حضور اشغالگران امپریالیست در افغانستان را توجیه کند و برای نسل کشی این نیروها جشن بگیرد. ادامه‌ی خواندن
درآمد
درآمد ۱
در تاریخ ۱/ مرداد ۱۳۸۶ (۲۲ جولای ۲۰۰۷) مقالهیی از صاحب این قلم در پرتیراژترین روزنامهی وقت ایران (شرق؛ سال چهارم. ش: ۹۱۳) منتشر شد که چند توضیح فشرده پیرامون آن درآمدی است برای ورود به متن این مقالهی سَرِدستی. ادامه‌ی خواندن
درآمد
پس از “انتخابات” دهم ریاست جمهوری چنانکه انتظار میرفت – و ما نیز طی مقالهی مبسوط “انتخابات در گیومه” مندرج در مجلهی آرش ۱۰۳ نوشتیم – اصلاحطلبان دولتی عملاً به حاشیهی نازکی از قدرت سیاسی حاکم رانده شدند. ادامه‌ی خواندن
برنامه ی مبتنی بر تغییر (change) کم و بیش از اواخر سال ۲۰۰۵ وارد ادبیات سیاسی جهان شد. بحران مالی سرمایهداری آمریکا که با سرعت بیمانندی به بحران اقتصادی شیفت شد، واژهی تغییر را به گارد اصلی اپوزیسیون نئوکانها مبدل ساخت. به تدریج که سر و کلهی باراک اوباما در حزب دموکرات آمریکا پیدا شد، کمپین هوادار او با هزینهیی بالغ بر ۸۰۰ میلیون دلار و لابی با بعضی سناتورهای جمهوریخواه و ایپک، واژهی تغییر را از مرزهای پیچیدهی دیپلماسی تا ادبیات سخیف و زرد ژورنالیستی وارد و اپیدمی کرد. اوباما با تکیه بر همین شعار، نه فقط با تیزپایی اوسیم بولت گونه [اوسیم بولت قهرمان صد متر جهان] هیلاری کلینتون را فراپشت نهاد، بلکه به سادهگی مچ رقیب نئوکان خود (مککین ـ پیلین)را نیز خواباند. پیروزی اوباما”همه” را شاد و خرسند به خانه فرستاد. همه به همه تبریک گفتند که زحمات ابراهام لینکلن و جهاد مارتین لوترکینگ به ثمر نشسته است. در اواخر نخستین دهه از هزارهی سوم؛ همهی انسانهای متوهم به همهی انسانهای سادهلوح تبریک گفتند و در جشن پیروزی جنبش ضد آپارتایدی، ۲۰۰۸ عدد شمع برافروختند. اوباما به همراه دو دختر و عیال مربوطه و سگهای جدیدشان به کاخ سفید نزول اجلاس فرمودند تا سیاستهای متکی بر تغییر را عملیاتی سازند. ادامه‌ی خواندن
برزخ استالینیسم یا دوزخ نئولیبرالیسم اقتصادی
ژانرهای مختلف لیبرالیسم سیاسی در کنار اقتصاد سرمایهداری، طی چند دههی گذشته بحرانهای عمیقی را فراپشت نهادهاند و در اوج قدرت و قوت خود و در جریان چالشی طولانی با رویزیونیسم روسی از کانال پر مخاطرهی موسوم به جنگ سرد پیروز بیرون آمدهاند. ادامه‌ی خواندن