درآمد

سلسله مقالات “خانه­ام ابری‌ست… – تبیین بحران ساختاری سرمایه­داری” را علی‌الحساب، وا می‌نهیم تا به ارزیابی جنبه­های مختلف یک اولویت سیاسی بپردازیم. ادامه‌ی خواندن→

کل این سلسله مقالات پیش­کشِ:

رفقای کارگرم در کارخانه­ی فولاد غدیر یزد که شباهنگامِ واپسین روزهای تار آذر ۱۳۹۰ جان و جهان‌شان قربانی استثمار بربریت سرمایه­داری شد. ادامه‌ی خواندن→

اپوزیسیون­های بورژوایی

بحران سرمایه­داری روز به روز عمیق­تر می­شود. دولت­های اصلی و فرعی سرمایه­داری یکی پس از دیگری ساقط می‌شوند و جای خود را به دولت­های مشابه می­دهند. با وجودی که طیف وسیعی از جنبش­های اجتماعی – غالباً ترقی‌خواه – در میدان و خیابان حضور دارند، اما واقعیت این است که از تغییراتِ تا کنونی دولت­ها نه فقط عرصه­های نان و آزادی فرودستان فربه­تر نشده­ است، بل­که درها بر همان پاشنه­ی پوسیده­ی سابق می­چرخد. به پشتوانه­ی فشار توده­های معترض به نظام موجود، “منشور سرنگونی” دولت­ها از تاریک­خانه­ی شورای امنیت و لابی کده­ی جامعه­ی جهانی دیکته می­شود. ادامه‌ی خواندن→

1. ۱٫            جنبش اشغال وال­استریت و ۳ نقطه­!

 جهان به شکل شگفتی شلوغ شده است. دیگر صرفاً منطقه­ی زیست ما (خاورمیانه) و آفریقا، مکان گزارش اخبار موهش جنگ و شورش گرسنه­گی و یورش بی­کاری و توحش کودتا نیست. هر روز و هر ساعت از بروکسل و پاریس و فرانکفورت و لندن و نیویورک تصاویری از گردآیش سران سرگردان و پریشان هیات حاکمه­ی سرمایه داری جهانی مخابره می­شود. ادامه‌ی خواندن→

بر یونانیان اشک مریز

                   هنگامی که اندیشناک شان ادامه‌ی خواندن→

درآمد
وال استریت را اشغال کنید! لندن را اشغال کنید! فرانکفورت را اشغال کنید! دوران تغییر جهان فرارسیده است. جهان را بر سر سرمایه داری و سرمایه داران خراب کنید! ادامه‌ی خواندن→

 درآمد

الف. «هگل در جایی می­نویسد که تمام حوادث و شخصیت­های بزرگ تاریخ جهانی به اصطلاح دو بار ظهور می­کنند، ولی او فراموش کرد بیفزاید که بار اول به صورت تراژدی و بار دوم به صورت کمدی مسخره.» ادامه‌ی خواندن→

صورت مساله

به اعتبار یک آمار رسمی گفته می­شود پس از انقلاب بهمن ۵۷ و ظرف ۳۳ سال گذشته بیش از هشتصد هزار نفر از مردم ایران در جریان تصادفات راننده­گی به قتل رسیده­اند. آخرین نمونه­ی این کشتارهای جمعی زمانی شکل بست که دولت تعطیلات عیدفطر سال جاری را (۳۱ و ۱ اوت مصادف با چهارشنبه و پنج­شنبه­ی ۹ و ۱۰ شهریور) به دو روز افزایش داد و مردم گرفتار در ادوار ادبار شهرهای محل سکونت­شان به ناگزیر راه گریز به شهرهای شمال را برگزیدند و چنان که انتظار می­رفت جمع دیگری به آمار مقتولان جاده­یی افزوده شدند. در خوش­بینانه­ترین برآورد ۶۲ نفر کشته و ۷۰۰ نفر زخمی در عرض دو روز! وحشت ناک است نه! ادامه‌ی خواندن→

تماشاخانه­ی صندوق بین­الملل پول

دومینیک استراوس کان دراز شد. جماعتی گفتند او را دراز کردند. مگر فرقی هم می­کند؟ به نظر دیپلومات – بیولوژیست­ها، به هم خوردن توازن نسبی هورمون تستوسترون عامل اصلی جنجال گریبان­گیری از یک خدمه­ی هتل بوده است. این گروه با استناد به چند صحنه­ی ناپیدای مشابه معتقدند، دومینیک اگر می­خواهد در حزب سوسیالیست فرانسه پشت سر فرانسوا آلوند قرار بگیرد و برای نقش­آفرینی در برنامه­ی آینده­ی جهان سرمایه­داری در پوست گرگ­هایی همچون فرانسوا میتران و تونی بلر و پاپاندرئو و زاپاترو برود باید به زودی خود را به یک شورای حل اختلاف متشکل از چند متخصص پسیکولوژیست، سکسولوژیست و اورولوژیست معرفی کند. در این بلوا خانم رویال تا روشن شدن نتیجه­ی تلاش این شورا در کنار استراوس نخواهد ایستاد! ادامه‌ی خواندن→

درآمد (دار و دسته­ی نیویورکی­ها)

اواسط اکتبر ۲۰۰۱ کم و بیش یک ماه پس از حمله­ی القاعده­ به برج­های منهتن؛ اوریانا فالاچی ضمن سوءاستفاده­ی فرصت طلبانه­ از جریحه­دار شدن عاطفه­ی افکار عمومی جهانیان و فضای خشم و نفرتی که علیه اسلام سیاسی و بنیادگرا شکل بسته بود، پلاکاردی به دست گرفت و در خیابان­های مشهور “دهکده­ی جهانی” قدم رو رفت و جماعتی را پیش فنگ داد که یک صدا فریاد می­زدند “ما همه نیویورکی هستیم!”. آنان نمی­دانستند – یا تجاهل می­کردند – که عامل عمده­ی این “وحدت” صوری و دلیل اصلی این “احساس خطر” و “ابراز هم بسته­گی” توسط همان “دار و دسته­ی نیویورکی­ها” ساخته شده بود. ادامه‌ی خواندن→