ابتدأ بطور خلاصه:
“آزادی”برای انسان زمانی مفهوم،و در زبان از آن بصورت توصیف پدیده ای اجتماعی استفاده شد که ،شکل گیری طبقات و دولتهای مربوطه به آنها در جوامع اولیه بوجود آمدند.بنا بر این “آزادی” واقعی زمانی میسر است که خود مفهوم “آزادی” به همراه طبقات و دولت آنها جزو تعاریفی در فرهنگ لغات و متعلق به تاریخ گذشته انسان در آمده باشند. پس “آزادی” بنا به خاستگاهش که وجود دولت و طبقات است و تازمان وجود این دو حتمأ چه پنهان(دسته های فشار) و چه آشکار(قانون) با محدودیت و اما اگر همراه خواهد بود.در هیچ زمانی درهیچ نوع “دولتی” تا به امروز نمی توان حکومتی که بتواند در عمل تضمین آنرا بصورت “بدون قیدو شرط” به نمایش بگذارد، پیداکرد. ادامه‌ی خواندن