مقدمه:
متعاقب ماجرای قصابی قذافی و انتشار اخبار و تصاویر آن که ابتدا از طریق رسانه های آلترناتیو پخش شد و رسانه های امپریالیستی هم مجبور شدند با تاخیر و سانسور نشانش بدهند، موج تنفر جهانی از این عمل ضد انسانی ، اخبار “پیروزی” انقلاب لیبی را تحت الشعاع خود قرار داد. حاکمان در غرب بلافاصله شروع کردند به هم و به شورای قلابی ضد انقلاب لیبی که از همین الان دارد قول قوانین اسلامی و طبق “قرآن” به مردم می دهد، تبریک گفتن! ادامه‌ی خواندن
مقدمه اول:
بنا به پیشنهاد دوست عزیزم مسعود نقره کار که به جهت سیاسی به کمپ دیگری تعلق دارد ولی انسانی شریف و آزاد اندیش است، روی چند مقوله مکثی می کنم و نظرم را بطور اجمال بیان می کنم. امیدوارم خواننده گرامی هم از این بحث استفاده ای ببرد. مسعود نقره کار در سخنرانی اخیرا مباحثی در موضوع تحمل و دگراندیشی را مطرح و منتشر کرد (۱). او کوشید با تعریف این مفاهیم شروع کند و ابعاد مختلف این واژه ها در عرصه فردی و اجتماعی و سیاسی را بشکافد و راه حلهائی هم در هر عرصه ارائه دهد. چه چیز می تواند از این مهمتر باشد؟ ما که در جامعه دیکتاتور زده رشد کرده ایم و متاسفانه نسل جدید ما هم در همان بستر چشم به دنیا گشوده، توسط حکومتهای شاه و خمینی مغز شوئی شده ایم. در آن فضا رشد کردیم و ناخودآگاه ما را اینها سازمان داده اند، وقتی از ایران هم بیرون می آئیم بسیاری مواقع همان رفتارها را ادامه می دهیم. فرق هم نمی کند کدام جبهه سیاسی را هم انتخاب می کنیم! لذا برگشتن به مصیبت همه گیر و کاویدن در مورد آن اگر دغدغه اندیشمندی بشود که دغدغه آزادی دارد هم طبیعی است و هم ضروری. ادامه‌ی خواندن
مقدمه:
بالاخره جستجوی نیروهای مسلح موسوم به “انقلاب” با پشتیبانی هوائی ناتو ثمر داد و باند جنایتکار قدافی که در جنوب لیبی مخفی شده بودند بدام افتادند و بعد از هدف گرفته شدن از هوا به درون راه آب خزیدند که توسط “انقلابیون” بیرون کشیده شدند! ادامه‌ی خواندن
مقدمه:
جنبش ضد وال استریت یا جنبش ۹۹ در صدیها از پارک زوکوتی شهر نیویورک ، پا به بیرون گذاشت، امریکا را در نوردید و با عبور از اروپا به آسیا کشیده شد! موجی که سونامی انقلابهای خاورمیانه از شرق به سمت غرب پیموده بود اینبار زیر فشار بحران جهانی شده سرمایه، از غرب به شرق به حرکت در آمد. بنا به گزارشات، نزدیک به ۱۵۰۰ شهر پنج قاره دنیا زیر پای امواج اعتراض انسانیت درد کشیده و مظلوم به لرزه در آمد. انسانیت جهانی شده امروز جشنی در ابعاد همه جهان را شاهد بود. ادامه‌ی خواندن
مقدمه:
جنبش اشغال آمریکا بعنوان مرحله کیفی نوین از جنبش اعتراضی مردم آمریکا، بعد از جنبش ویسکانسین الان وارد هفته چهارمش می شود. تا همینجا این جنبش از نیویورک به واشنگتن دی سی و نزدیک به ۲۰۰ شهر دیگر در آمریکا سرایت کرده که هیچ، مرزها را در نوردیده و حالا سازماندهندگان خود را در کانادا تا استرالیا می جوید! جنبش اشغال خیابانها همانست که در اسرائیل خودش را با چادر زدنهای ۵۰۰ هزار نفر نشان داد و بخشی از جنبش جهانی است که انسانیت معاصر را در برابر فقر و بی آیندگی نظام سرمایه نمایندگی می کند. ادامه‌ی خواندن
مقدمه:
مارس سال ۲۰۱۱ یعنی نزدیک ۷ ماه پیش وقتی داشتیم پرده چهارم جنبش ویسکانسین را در آمریکا بررسی می کردیم، من گفتم که این جنبش خاموش شونی نیست. خواستهای اکثریت جامعه آمریکا پشتش هست. جامعه آمریما در حال فقیر شدنست و اکثریتش در حال از دست دادن شغل و خانه و آینده هستند. ادامه‌ی خواندن
مقدمه:
ماجرای انسانهائی که به هر دلیلی به زندانهای رژیم اسلامی می افتند حتی قبل از دادگاه و در طول بازجوئی فقط این نیست که مورد شکنجه بدنی و روحی قرار می گیرند تا کار کرده یا نکرده را اعتراف کنند. این هم فقط نیست که چه سیاسی باشند چه سیاسی نباشند، چه پرونده شان اصلا سیاسی باشد یا نه، هدف ماموران رژیم این باشد که شخصیت انسانی فرد دستگیر شده خورد شود تا در طی مراحل بازجوئی “تحت کنترل” بماند. خیر! ادامه‌ی خواندن
مقدمه:
سرانجام،محمود عباس، نماینده دولت “خودگردان فلسطین” درخواست رسمی دولتش را برای برسمیت شناخته شدن بعنوان کشور مستقل، تسلیم رئیس سازمان ملل کرد و در اجلاس عمومی این سازمان هم سخنرانی کرد. این واقعه به جهت سمبلیک واقعه بسیار مهمی بود و توجه جهانیانرا بار دیگر به معضل فلسطین جلب کرد. در حالیکه چندین ماه است که سونامی انقلابهای خاورمیانه ، جغرافی سیاسی دنیا را دارد تغییر می دهد و گفتمان انسانگرا راهش را به اروپا و آمریکا می گشاید، در بستر بحران بسیار عمیق و غیر قابل مهار سرمایه داری، تسلیم درخواستی این چنین، بیش از تلاش برای ساختن یک کشور است! اینرا همه طرفهای این دعوا متوجه شده اند. شورای امنیت سازمان ملل قرار است در همین روز دوشنبه یعنی ۲۶ سپتامبر رای گیری در مورد رسمی شدن کشور فلسطین را انجام دهدو این در حالیست که حکومت اوباما از همین الان اعلام کرده که این قطهنامه را وتو خواهد کرد! ادامه‌ی خواندن
در حاشیه اعدامهای اخیر در ایران و آمریکا
مقدمه:
آنها که مخالف قتل عمد دولتی هستند این چند روزه صحنه های کشتار دولتی را در ایران و آمریکا از نزدیکتر دنبال می کنند. اما دیریستی است که این صحنه ها قلبهای ملیونها انسان شریف را در سراسر دنیا می لرزاند. در ایران طی چند روز گذشته شاهد اعدام دسته جمعی هفت نفر در گوهر دست گرج بوده ایم و اعدام دلخراش کودکی ۱۸ ساله در ملاء عام و بسیاری در انتظار همین سرنوشت هستند. رژیم اسلامی در کنار حکومت جنایتکار چین همچنان رکورد دار اعدام در سال گذشته بوده و صدها قتل را به پرونده خون آلودش اضافه کرده است. ادامه‌ی خواندن
مقدمه:
در سایت “روشنگری در خدمت آینده بهتر” آمده بود که بخشی از فعالین سازمان فدائیان خلق اکثریت اطلاعیه ای بنام کمیته مرکزی سازمان فدائیان خلق ایران (اکثریت) منتشر کرده اند با تیتر “با پوزش از پیشگاه خلق و جنبش چپ ایران” . در این بیانیه که به تاریخ ۵ شهریور ۱۳۹۰ یا ۲۷ آگوست ۲۰۱۱ منتشر شده، کمیته مرکزی سازمان فدائیان خلق اکثریت ضمن اعلام اینکه این سازمان در چند دهه پیش با سنت “کمونیستی و مارکسیست – لنینیستی پایه گذاری شده ولی متاسفانه طی زمان، عناصری از “صف اغنیا” به آن نفوذ کرده اند، اعلام می کند که قرار داد ضمن پوزش از “پیشگاه خلق” و اخراج همه آن عناصر لیبرال رهبری به صف چپ سوسیالیزم خواه برگردند! آیا به این ماجرا امیدی هست؟ در نوشته کوتاه زیر سعی می کنم نشان دهم که این ماجرای “پوزش خواهی” علامت حرکتی مثبت نیست بلکه چرخه ای است ، بسته و تجدید سازمان فدائی در هر شکلش ، بواقع فرار از وظیفه کمونیستی است در شرایط حاضر: ادامه‌ی خواندن