دوست عزیزم اسماعیل هوشیار
تشکر از بحثی که در مقاله اخیرت (ماهیت ریکاوری) داشتی. احساس من اینست که شما توی این هیاهوی تایید یا تکفیر یا حمایت از برهنگی یکجوری گیر کردی و با اینکه در آخر مقاله ات گفتی “مبارک است” خودت هم زیاد قانع نشدی که دقیقا چه مبارک است! البته این نظر من هست وقتی مقاله شما را می خوانم. ادامه‌ی خواندن
مقدمه اول:
مدتی هست که بعضی از دوستان کمونیست ما ، از دید من از روی گم کردن راه، افتاده اند دنبال حرکتی انتزاعی که بیش از یک پروژه ساختگی نیست. “پروژه برهنگی” را می گویم. در مصر وقتی جنبش اسلامی ، جامعه را و همین کمونیستها را شوکه کرد، خانم جوانی پیدا شد که در خلوت خانه اش و بیرون از مصر عکسهای برهنه اش به نمایش بگذارد. کاری عمس العملی و کاملا شخصی که طبعا بخاطر بی ربط بودنش به مبارزه واقعی توی خیابانها، نتیجه ای نداشت و ندارد. دینامیزم نبرد انقلاب و انقلاب در مصر و خاورمیانه تابع کشاکش مبارزه طبقه کارگر و اکثریت جامعه با نیروهای حاقظ سرمایه داری دارد تعیین می شود و این حرکتهای اعتراضی که سنت های طبقات میانه جامعه است و بر عکس قیافه “تابو شکنانه اش” بسیار عکس العمبی و از روی استیصال. ادامه‌ی خواندن
مقدمه با خواننده:
متعاقب مقاله ای از دوست خوبم اسماعیل هوشیار در موضوع نظرات ایشان در مورد علل انشعابات در کمونیزم کارگری (۱) من پاسخی به ایشان دادم(۲). اسماعیل در مقاله اش دو ادعای اصلی داشت: ادامه‌ی خواندن
مقدمه:
دوست عزیزم اسماعیل هوشیار از فعالین غیر حزبی اما آزادیخواه و برابری طلب در مقاله اخیرش بنام “توضیح و توجیه”(۱) تلاش کرده بعد از گاهشماری بقول خودش ، “ویکیپدیائی “خلاصه تاریخ جنبش کمونیزم کارگری ، اشاره ای داشته باشد در مورد بحران اخیر “حکمتیزم” و نظرش را در مورد ماجرای انشعاب و عللش بدهد. از خوانندگان عزیزم تقاضا می کنم مقاله این عزیز را که در فهرست این مقاله آوردم بخواند تا با آمادگی بیشتر وارد بحث من شود. ادامه‌ی خواندن
مقدمه:
تابو چیست؟ آیا لزوما پدیده ای مربوط به شکل معینی از سازمان فکری است؟ آیا تابوها فقط مذهبی هستند؟ آیا نمی شود ضد دینها یا کمونیستها تابو داشته باشند؟ آیا جامعه سنتی که دوره اش تمام می شود ، دوران تابوها تمام است؟ ریشه تابو ها چیست؟ چه مسیر کجی اعتقادها طی می کنند تا در سازمان تابو منجمد شوند و معتقدین خود را طبعا منجمد کنند؟ آیا چیزی بنام شکستن تابو بطور واقع اتفاق می افتد؟ راستی روند تولید و رشد و افول تابو یعنی تاریخ زندگیش چیست و به چه عواملی بستگی دارد؟ آیا تاریخا تابوها همیشه “بد بوده اند” یا عملکرد مثبتی هم به عهده تابوها بوده؟ آیا تابوهای خوب هم داریم؟ اینها سوالاتی است که روبروی هر فعال اجتماعی فرهنگی قرار دارد. بسیاری وجود این سوالات را حس نمی کنند. برخی تاثیر گاها سرنوشت ساز تابوها در حرکتهای اجتماعی را نادیده می گیرند. بعضی چون اینرسی شگرف تابوها را نمی شناسند، به رغم انگیزه های خوبشان، از تابوها شکست می خورند و از “عدم پذیرش توده ها” نالان! لذا مردم را مقصر می دانند که نفهمیده اند پیام انقلابیشانرا! ادامه‌ی خواندن
مقدمه:
درام بحران حکمتیستها متاسفانه دار بیشتر به کمدی تبدیل می شود. اول اقلیتیها و اکثریتیها بودند. بعدش احزاب کردستان و عراق وارد شدند و حالا عده ای مستاصل از وضعیت موجود ، “جبهه سوم” تشکیل دادند! حالا قرار است این جبهه سوم برای حکمتیزم به انتها رسیده چه بکند؟ قرار است چگونه جنگ بر سر سیاست ورشکسته مدرسی را به پایان برساند؟ ادامه‌ی خواندن
مقدمه:
چند هفته ای می شود که متعاقب جلسه رهبری حزب موسوم به “حکمتیست” ، بخشی از رهبری این حزب که “اقلیت” بودند ، جلسه را ترک کردند و به اعلام “پلاتفرم پیشنهادی اکثریت” رهبری اعتراض کردند و مدعی شدند آن “اکثریت” از ریل خارج شده . در مقابل هم اون اکثریت اطلاعیه دادند که اون اقلیت کودتا کرده. “بحران” اعلام شد. بیرونتر عده ای گفتند که “آرامشتان را حفظ کنید”! تعدادی هوادار “اکثریت” شدند و تایید کردند که کودتا شده و بر اساس بند فلان فلان قطعنامه عمل نشده و…. طرف مقابل در “اقلیت” هم مدعی شد که اون اکثریت از ریل خارج شده حق نداشته پلاتفرم از ریل خارج شدگی بدهد و باید صبر می کرد تا کنگره بعدی (کنگره پنجم). رهبر روحانی بازنشست شده از پرده برون افتاد و هوادری از اون اقلیت کرد و گفت که “اون اکثریت مشکلش برمی گرده به پیشنهاداتش در کنگره چهارم که گفته بود حزب خارج کشور حزب نیست و اومده تلافی کنه! ادامه‌ی خواندن
مقدمه:
قرار است روز ۱۲ اسفند ماه امسال، رژیم اسلامی انتخابات مجلس نهمش را برگزار کند. این اولین نمایش انتخاباتی است بعد از افتضاح “انتخابات ریاست جمهوری” در سال ۸۸٫ مقامات رژیم از جمله خامنه ای از همین الان دارند به هم هشدار می دهند که مبادا دوباره بازی انتخاباتی باعث انفجار اجتماعی شود. اینها بخوبی می دانند که جامعه پابپا می کند فضائی بیابد بریزد خیابان که اگر اینطور شود معلوم نیست اینبار اینها دوام بیاورند. ادامه‌ی خواندن
مقدمه:
۳۱ دسامبر ۲۰۱۱، مرحله آخر انتقال بخش اصلی نیروهای ارتش امریکا از عراق کامل می شود. روندی که از روز پنجشنبه همین هفته یعنی ۱۵ دسامبر آغاز شده. ادامه‌ی خواندن
تجربه “حمایت از برهنه شدن علیاء المهدی”
مقدمه اول:
از همان زمان که خبر انتشار عکسهای برهنه دختر جوان مصری بنام علیا المهدی را در فیسبوک دیدم و در سایت روزنه حمایتها از آن شروع شد و سایتی هم بلافاصله به او اختصاص داده شد، من با اینکار مخالف بودم. مخالفت نه با حمایت از حق آزادی بیان او که مثل هر آدم بالغی محق بود و هست که از هر ابزاری برای بیان خواستهایش استفاده کند بلکه مخالفت با اینکه متد تبلیغی او را من بعنوان کمونیست کارگری بپذیرم. نقطه نظراتم را در سطح فیسبوک از آنزمان مطرح کردم و مناظره های زیادی با حامیان این پروژه سیاسی داشتم. به همان مناظره ها قانع بودم اگر توسط یکی از همین حامیان جوان و ناپخته ، امروز سانسور نمی شدم! راستش نگران شدم هم بخاطر اینکه خمایت از “جنبش برهنگی” که قرار بوده برای آزادی بیان انجام گیرد خودش به سانسور مخالف تبدیل شده و نگرانی از اینکه آنها که قرار بود بخاطر آزادی مطلق بیان از حق آزادی بیان علیاء دفاع کنند یادشان رفت که به من مخالفشان هم همان اندازه حق بدهند و حق مخالفت منرا هم بخشی از حق آزادی بیان بدانند! ادامه‌ی خواندن