حزب کمونیست کارگری و “تغییر الفبای فارسی برای رفع عقب ماندگی جامعه”!

بخش دوم نقد برنامه حزب کمونیست کارگری ایران ادامه‌ی خواندن→

درک مغشوش در برنامه حزب کمونیست کارگری ایران نسبت به حل مسئله ملی

بخش اول از سری نقد به برنامه دنیای بهتر ادامه‌ی خواندن→

مقدمه:

یکی از دینامیک ترین انقلابات خاورمیانه دارد در آستانه یک جنگ تمام عیار داخلی نفله می شود.نیروهای ضد انقلاب در حال سرباز گیری از مردم هستند. از یک سو ارتش مصر که با فریب بخشی از مردم “سکولار” خود را “ضد مورسی” جا زده و از هفته پیش اعلام حکومت نظامی به مدت یکماه ، و مقاومت حامیان مورسی باعث شروع یک کشتار خونین گردید که تا همین امروز بین ۶۵۰ نفر تا نزدیک به ۲۰۰۰ هزار نفر کشته بجای گذاشته و از سوی دیگر قطب اسلامیها از جمله حامیان مورسی در حزب اخوان المسلمین که فراخوان یک هفته اعتراض سراسری بر علیه اعلام حکومت نظامی داده اند . ادامه‌ی خواندن→

فرهنگ کی ها در چه حزب کمونیست کارگری؟

نقدی به مقاله اصغر کریمی در معرفی فرهنگ “ما” در حزب  کمونیست کارگری ادامه‌ی خواندن→

مقدمه:

بدنبال پاسخ کوتاهی که این نویسنده به ناصر احمدی در موضوع “انتخاب جدیدش در سیاست” ارائه داد(۱) ، همفکران جدیدش(۲) عجولانه تلاش کردند بجای او “پاسخ” بدهند ! ظاهرا ناصر احمدی در این “مدرسه مارکسزم انقلابی” هنوز باید درس بخواند و آمادگی وارد شدن به دیالوگی که خود او شروع کرده ندارد و لذا “همفکران” جدیدش باید جمع شوند تا یک نامه کوتاه رفیقانه من را به وی “پاسخ” بدهند! این سراسیمگی از چه روست؟ چه دنیائی از اینها به لرزه در آمده ؟! ادامه‌ی خواندن→

مقدمه:

بردلی منینگ  ۲۵ سال سن دارد و اهل اوکلاهامای امریکاست.چند سالی در ارتش امریکا مقل اکثر جوانان طبقع پائین امریکا  سربازی کرد و بخاطر دسترسی به اطلاعات محرمانه و داشتن وجدان انسانی ، اسنادی که در دسترس داشت به سازمان ویکلیکس فرستاد. بعد از یکماه دادگاه نظامی، بردلی مانینگ در تاریخ ۶ آگوست ۲۰۱۳،  بخاطر ۱۷ فقره اتهام در دادگاه نظامی ارتش امریکا، رسما  به ۹۰ سال زندان محکوم شد. دادستان ارتش امریکا برای او ۱۳۶ سال زندان درخواست کرده بود اما قاضی دادگاه، اتهام “کمک به دشمن” را نپذیرفت و حکم نهائی ۹۰ سال زندان را صادر نمود. ادامه‌ی خواندن→

مقدمه:

زمانی که بیش از دو سال پیش من بحثهای نقد لنینیزم را از موضع کمونیزم کارگری شروع کردم توضیح دادم که این سری بحثها ادامه خواهد داشت. هم از این جهت که این نویسنده بطور حرفه ای کار نویسندگی نمی کند و اولویتهای متفاوتی باعث می شود بحثها مرتب دنبال نشود و هم زوایای متفاوتی که بنا به شرایط زمانی برای خودم بیشتر باز می شود و کمک می کند برگردم و به لنینیزم مراجعه کنم. ادامه‌ی خواندن→

مقدمه:

ناصر اجمدی در دو مقاله اخیرش (۱و۲) ضمن معرفی “مارکسیزم انقلابی”، نوشته طولانی هم در “نقد سعید صالحی نیا” ارائه داده و مطالبی را که از دید من بیشتر برخوردی شخصی و غیر سیاسی است درش جا داده که فکر می کنم لازم نبود! ایشان بهتر بود می رفت توی بحث خودش، فکر جدید خودش را بیشتر باز می کرد و “نقد سعید صالحی نیا” نمی کرد! این “اثبات مارگسیزم انقلابی” چرا باید با “نقد سعید صالحی نیا” گره بخورد؟! مگر سعید صالحی نیا فضا را برای ناصر احمدی اینقدر تنگ کرده؟! ادامه‌ی خواندن→

مقدمه:

متعاقب گسترش بحث و مناظره بین گرایش “تحریم” و شرکت در کنگره ملی کرد، مثل همیشه ریشه های اختلافات سیاسی و متدهای استدلال گرایشات مختلف کمونیستی بیرون زد. این امری طبیعی است. هر زمان موضوعی پیدا می شود که اختلافاتی ارائه شود اما از دید من عامل این اختلافات تقریبا یکسان هستند: اولا متدهای فکری متضاد و دوما خواستگاههای اجتماعی و طبقاتی متفاوت و متضاد. اینترنت خوشبختانه این فرصت را بیشتر می دهد که مناظره ها بیرون از مرزهای این و آن بیرون از حوزه های سانسورهای سنتی این و آن، اجتماعی  شوند و جامعه در هر پیچ و خم این مناظره ها بیشتر بتواند به تفاوتهای بینش و سیاست پی ببرد و قدرت انتخابش بالاتر برود. ادامه‌ی خواندن→

مقدمه:

مدتی قبل کنگره ای فراخوان داده شد توسط تعدادی از احزاب ناسیونالیست کرد منطقه (ایران و عراق و سوریه و ترکیه) که موضوعش ظاهرا صلح خواهی (با حکومتها و بین مردم) بوده است.این احزاب ناسیونالیست را کمابیش مردم می شناسند و می دانند که هر کدام برای کسب قدرت و سهم بردن از قدرت به اربابان منطقه ای و جهانی آویزان هستند. می شود در مورد نیت این کنگره از سوی اینها تقریبا مطمئن بود که بخشی از سیاست منطقه ای امپریالیستی را دارند دنبال می کنند. هر کس در سیاست منطقه سری داشته باشد و تجربه ای اینرا از راه دور هم می داند. ادامه‌ی خواندن→