جنبش یکسال گذشته ی مردم ایران فراز و نشیب خونباری را در نوردیده است. کمترین دستاورد این جنبش این واقعیت بود که به توده های میلیونی مردم  و به ویژه جوانان آموخت که سرمایه داری ایران رویین تن و آسیب ناپذیر نیست که نتوان گزندی بر آن وارد آورد و نه مردم ناتوانند از دریافتن ، خواستن ، رزمیدن و در راه برآوردن خوشبختی همگان جان سپردن. جنبشی  که دیوار پولادین سپاه ، بسیج و پلیس مخوف و مرگبار جمهوری وابسته به امپریالیسم ملاهای عهد عتیق را به لرزه درآورد، دیواری که گمان می رفت گذشتن از آن شدنی نیست. ادامه‌ی خواندن→