“من یک انسانم”

من یک انسانم یا بگفته ای: یک حیوان متفکر، که محصول کاملن پیچیده ای از این کره ی زمین می باشد. من شهروند این خانه ی بسیار کهنِ خونین و داغدارم. انسانیم در کنار دیگر انسان ها، اما، ناخواسته و یکسویه، تنها با نام ایرانِی لرُ شناخته شده ام، و خاستگاه اجتماعی و پایگاه طبقاتی ام در چنین تعریف غلطی، اغلب بشکل نادرست از دیگرانِ همچون خودم، متمایز می شود. در حالیکه من یک انسانم، و تنها، نوعِ ساده ای از انواع آن! با این تفاوتِ اتفاقی، که در شهر خرم آباد زاده شده ام؛ و لری، زبان مادریم شد. ادامه‌ی خواندن→

“سال نو را به هموطن نان و همنوعان مسیحی مان در گستره جهان تبریک می گوئیم.”
“در این زمستان عصر و
در یخبندان عاطفه های خودخواه و ادامه‌ی خواندن→

همدردان بدانید، ما بیشماریم، از انواع محرومینِ این کیهان
غمی هستیم، از میان دل های شکسته و خونین
ما نیز، قامت رنجیم، لهیده در این ورطه ی خون و جنون
ما هم چشیده ایم دردها، همچون اسیرانِ این دنیا. ادامه‌ی خواندن→

“مفاصد و مرام (شاه و شیخ)”

در مقاله های پیشین، تلاش من بر این بود، صراحت دهم که مفاصد و مرام (شاه و شیخ) در به بندگی کشاندن مردم یکی ست و ضرورتن همه  ما باید بسود آینده از روی هردو و هر شکل دیگر تلطیف شده آنان، یکبار و برای همیشه عبور کنیم. ادامه‌ی خواندن→

به باور من، رفع آینده مبهم و مخاطره آمیز ایران بسوی جامعه ای آزاد و برابر، بستگی مستقیم دارد به پاسخ سرراست امروز مخالفان رژیم به چگونگی اوضاع عمومی فردا! و در کنار آن همچنین نیاز است به پذیرشِ تفاهم مشترک پیرامون شرایط حساس کنونی و لاجرم دقت در یافتن و داشتن راه حل متمرکز نیروی مشترک، و هدایت همکارهای روشن و پرهیز از تنگ نظری های عملن برجسته موجود، در دسته بندی هائی ست که بعضی از آنها آگاهانه و یا ناآگاهانه شیوه کارشان بیشتر بعنوان “چاشنی انفجار مین” بر سر راه آینده که هم اکنون گذاشته اند، می تواند زیانبار و مخرب باشد. و در نتیجه صِرف آرمانخواهی هریک کمکی به رسیدن به اهداف مردمی هر کدام از جریان های سالم سیاسی و به خواسته هایشان نمی کند. بی گمان موفقیت و پیروزی بر بساط نظام ظالم اسلامی در گرو پاسخ های روراست به راهکارهای فرداست، یعنی: عمومیت دادن و یافتن راه گذار دمکراتیک و مشترک و رنگین و تثبیت افقی آن در ظرفی، معطوف به هویت یابی اراده اجتماعی، که به باور من حول این محورهای زیرین می توانند باشند: ادامه‌ی خواندن→

آری، حالا می توان گفت که نگاهِ نگراِن منتقدان به سرنوشت کنونی آن بجا بود؛ و البته «بی نیاز از تحقیر و تنبیه خوشباوری موافقان دادگاه مجازی ایران تریبونال» همچنین باید گفت که ریز نقدهای مندرج شان نیز به فراموشی عمد از اهداف قربانیان در این محاکمه، بحق و درست بود. و من بسهم خود لازم می دانم صراحتن اعلام کنم که این نگرش منتقدانِ سختکوش، بردبار و به “ناروا انگ …زده شده اصولن ،مفید،” درست” و عملن هم بسیار” ضروری”بوده است! ادامه‌ی خواندن→

تضاد تنگ نظری با آینده ایران

نخوت پیشگی “شیخ و شاه” ادامه‌ی خواندن→

تنها بپاسداشت و گرامیداشت نسرین ستوده و باورِ ساده انسانیش بروشنگری که جز با سوزاندن شمع وجود خویش، برای اندکی روشنائی، در این شبان بلند ظلم، «او بیش از این چاره ای نداشت!» ادامه‌ی خواندن→

۱ـ برابری اجتماعی

“نگاه های راست به برابری” ادامه‌ی خواندن→

«راست ها با هم کار می کنند تا قدرت سیاسی و اقتصادی خود را در ایران محفوظ کنند!» و «چپ با هم کار نمی کند تا نظام راست پا برجا بماند؟» ادامه‌ی خواندن→