در رابطه با تحریم ها علیه ایران و بررسی همه جانبه آن، بایستی کمی فراتر از تصویری که نشان داده می شود و جلوه داده می شود رفت. از یکطرف حیطه تحریم ها گسترش یافته و تاریخ شروع تحریم خرید نفت ایران را هم اعلام کردند و مقامات جمهوری اسلامی نیز با دستپاچگی پای برگزاری مذاکرات با آژانس بین المللی حول مسئله اتمی رفته اند. از طرف دیگر جمهوری اسلامی به عربستان و کشورهای خلیج هشدار داده است که دخالت نکنند و از فراهم کردن نفت مورد نیاز کشورهای اروپایی و ژاپن پرهیز کنند. بعلاوه بحث بستن تنگه هرمز را نیز مطرح کرده اند. و این در حالیست که عملیات ترور مرطبتین با پروژه اتمی در ایران، انجام گرفته است.  ادامه‌ی خواندن→

 باری دیگر جدال در میان نیروهای جمهوری اسلامی و صف بندی های آن سرباز کرده است. این جدال ها درزمانی رخ می دهد که دولت دهم قرار است بعد از مدت کوتاهی پس از انتخابات مجلس سرکار آید. بحران های جمهوری اسلامی، بهیچ وجه اتفاقی تازه نیست ولی یکسان تصور کردن آنها، جدا از زمان و شرایطی که در آن مطرح می شوند، دیگر ساده اندیشی است. با فضایی که در جامعه بوجود آمده، اتخاذ سیاست کمونیستی لازم است. سیاستی که اگر بر متن تصویر کاملی از جامعه ایران، موقعیت طبقه کارگر و همچنین سرمایه و سمت و سوی حرکت آن مطرح نشود، آن سیاست اگر نه غیر ممکن، حداقل بسیار اختیاری می شود. ادامه‌ی خواندن→

نگاهی هر چند اجمالی به کارت های اعتباری ۵ /۱ میلیون تومانی برای کارگران و برخوردهای گوناگونی که در این مدت به آن شده است، ازچند لحاظ برای کارگران کمونیست حائز اهمیت است. ادامه‌ی خواندن→

پس از وقفه کوتاهی، از سه شنبه گذشته بار دیگرخمپاره و بمب اندازی برطرابلس آغاز شد. برخلاف ادعاهای شان این جنگی نبود که در عرض چند روزبه پایان برسد.  امروز دیگر آشکار است که همانطور که گفته بودیم، جنگ داخلی و حضور نظامی ناتو، تقابلی است با انقلاباتی که از تونس و مصرآعاز گردید و ادامه آن، امروز در یمن و اردن و سوریه و دیگر کشورهای عربی، در جریان است. ادامه‌ی خواندن→

با افزایش سرسام آور قیمت کالاهای مورد نیازمردم و تورمی که در ایران حاکم است، روز به روز از امکانات و قدرت خرید  کاسته می شود. قبض های تلبنار شده برق و گاز، گرانی نان و مسکن و ترانسپورت و  پایه ای ترین مایحتاج روزمره، فشار به دستمزد ناچیز اکثریت جامعه را بیشتر می کند. ادامه‌ی خواندن→

در عرض کمتر از چند ماه، آنچه که با نام انقلاب در لیبی معرفی شد، تبدیل شد به جنگی در میان رؤسای قبایل، وزرای سابق در هیبت دولت جدید و “انقلابی” و دولت قزافی و … و لیبی مبدل شد به دینایی پر از بمب و کشت و کشتار و عرصه جنگ هواپیماهای جنگنده و توپ وتانک. آنچه که نصیب مردم لیبی شده است که در آن پیروزی هر طرف جنگ ، نتیجه اش همانا نابسامانی و ادامه وضعیت سابق خواهد بود. در این میان دورویی سیاستمداران و دستگاههای سازمانی بین الملل و دادگاه هایشان روز به روز عریان تر می شود.  ناگهان تنها یکطرف این جنگ محکوم  میشود و  اعلام داشته اند که قزافی و پسرانش دست جنایت علیه مردم زد ه اند، و ناتو و نیروهای نظامی بین المللی شان مبرا و با وجود شواهد آشکار و تمامی دسیسه کاری ها و کشتارهای  شان که زبان زد همه است  به مثابه ناجیان مردم لیبی معرفی  شده اند. ادامه‌ی خواندن→

بیش از نیم میلیون نفر مردم لیبی در عرض هشت هفته اخیرمجبور به ترک لیبی و آواره  کشورهای همجوار شده اند و شمارمردمی که در این مدت با بمب و خمپاره های طرفین به قتل رسیده اند و می رسند سرسام آور است. آنچه که موج افتخار و قدرت مردم در تقابل حکومت های منطقه بشمار می رفت همانا اعتراض و حق خواهی مردم لیبی، به سرعت به کنار گذاشته شد و جنگ داخلی جایگزین آن شد. تمامی کمسیون ها و هیأت های متعددی که در قطر، سران آفریقا، سازمان ملل و غیره ترتیب داده اند، جملگی دنبال راه هایی هستند که به نحوی این پروسه را به نفع این یا آن جناح خودی در آینده لیبی قدرتمند تر کنند؛ و در حقیقت تنها مردم و کارگران لیبی هستند که در این میان نمایندگی نمی شوند. و در یک کلام صحنه آنچنان چیده شده است که امروز هیچ کسی قادر به پیشبینی پایان آن و نتیجه اش نیست. ادامه‌ی خواندن→

مسلمأ برخورد به آنچه در لیبی در جریان است، حائز اهمیت است. در اولین نگاه، همه شاهد بودیم که سیر تحولات در لیبی با آنچه در تونس و یا مصر اتفاق افتاد تفاوت های زیادی داشت و همین تفاوت ها در پروسه خود شرایطی را فراهم آورد که بررسی  لیبی را، به مثابه کیسی مشخص، ملزم می کند. ادامه‌ی خواندن→

به دنبال خبر دلخراش مرگ کارگران در قتلگاه ایران خودرو، کارگران این شرکت دست به اعتراض زدند و از جمله خواستار تشکیل تشکلات کارگری شدند و تا همینجا بحث حول محتوا و نام چنین تشکلاتی براه افتاده است. شاید قبل از هرچیز اشاره به چند نکته زیر مفید نباشد.  ادامه‌ی خواندن→

با اعلام تصمیم دولت احمدی نژاد مبنی بردر دستور قرار گرفتن “طرح هدفمندی یارانه ها”، اقتصاددانان دولتی و غیر دولتی با آمار و ارقام به توضیح آن پرداختند و همزمان نیروهای انتظامی اظهار آمادگی در صورت هرگونه اعتراضی کردند.  حضور چکمه پوشان و قمه زنان از پیش جهت هرگونه مقابله ای سازمان داده شد. از قبل واضح بود  که باز کردن دست بازار و هرگونه کاهشی در سوبسیدها  به معنی افزایش قیمت ها و افزایش  تورم  است. ادامه‌ی خواندن→