جبههء واحد ضد فاشیسم یا مبارزه ای برای تعادل نظام

ادامه‌ی خواندن→

کنکاشی پیرامون جایگاه عنصر آگاهی و آگاه ادامه‌ی خواندن→

واقعیت، توهم یا تحریف؟

این سوالی است که با نگاهی به واکنشها و جمعبندی های مختلفی که از سفر اخیر رضا شهابی- داوود رضوی و لقمان ویسی به دعوت کلکتیو سندیکاهای فرانسه « برای حضور در سازمان جهانی کار و دیدار با مسولان آن سازمان و دیدار با مسئولانی از کنفدراسیون بین المللی اتحادیه های کارگری ( ITUC ) و فدراسیون جهانی کارگران حمل و نقل ( ITF )، همچنین دیدارهایی با سندیکاهای کارگری کشورهای فرانسه، سوئد، نروژ و آلمان» (۱) باید مطرح کرد و بدان پاسخ گفت. ادامه‌ی خواندن→

زنان در چنبرهء اسارت دین و سرمایه

اخیرأ مرکز آمار ایران “نتایج آمار گیری نیروی کار در پائیز ۱۳۹۴”  را انتشار داد که در نگاه اول حکایت از  سهم ناچیز زنان در بازار کار و اشتغال دارد. بر طبق این سند « در صورتی که جمعیت ۱۵ ساله و بیش تر، جمعیت در سن کار فرض شوند، نرخ مشارکت اقتصادی در کل کشور ۴۱,۸ درصد به دست می آید. این شاخص در بین مردان ۶۹,۴ درصد و در بین زنان ۱۴,۴ درصد، در نقاط شهری ۴۰,۸ درصد و در نقاط روستائی ۴۴,۵ درصد به دست می آید..» که بالاترین نرخ این مشارکت در گروه سنی ۳۹-۳۵ مشاهده شده است. بر اساس این آمار گیری« این شاخص در بین مردان گروه سنی ۴۴-۴۰ ساله با ۹۳,۷ درصد و در جمعیت زنان برای گروه سنی ۲۹-۲۵ ساله با ۲۲,۱ درصد بیش ترین مقادیر را به خود اختصاص داده اند…». میزان اشتغال به ترتیب در بخش خدماتی ۴۹,۸ درصد و بعد بخشهای صنعتی با ۳۲,۶ و کشاورزی با ۱۷,۶ درصد اعلام شده است. ادامه‌ی خواندن→

اعتصابات کارگری چه بصورت وسیع و گستردهء آن و چه محدود و لوکال امری است که در ارتباط با اهداف تعیین شده اش قابل ارزیابی است و مسلمأ ارتباط تنگاتنگی هم با شرایط عینی و ذهنی دارد که بر مبنای آن هدف از اعتصاب بر بسترش قاعدتأ فرموله میشود. اعتصاب ظرفی است که میتوان آن را با توجه به تناسب قوا در مبارزه طبقاتی و روند تدارک انقلاب با محتوای انقلابی در راستای تغییر رادیکال وضع موجود پر کرد یا رفرمیستی در راستای بهبود شرایط کار و کسب منافع روزمره از قبیل بالا بردن سطح دستمزدها و بیمهء درمانی و بازنشستگی و امثالهم. خلط و مخدوش کردن این دو مورد در پس  جار و جنجال و شعارهای چپی که در واقع براست میزند منجر به گمراهی زحمتکشان و دعوت به سکون و سکوت انها شده و بر خلاف ادعای کاذبش در وصف « نام و اعتبار تشکلات مستقل کارگری» انها را به خانه فرستاده تا بلاخره روزی روزگاری خانهای بی ملک و زمین ظرف اعتصاب آنها را با محتوای ابرانقلابی نداشته پر کنند. دعوت به سکوت پرهیز از اعتصاب آنهم به بهانهء حفظ «امنیت فعالین کارگری» و عدم فراهم بودن «شرایط عینی و ذهنی». شرایطی که گویا قرار است چند ابرمرد نخبه فراهمش سازند. ادامه‌ی خواندن→

اخیرأ رفیق فریبرز سنجری در مصاحبه با رادیو همراه در روز دوشنبه ۲۷ آگوست ۲۰۱۲ در رابطه با الزامات و بستر اتحاد کمونیست ها با توجه به نشست اخیر کلن از جانب سازمان چریکهای فدائی خلق، دلایل این رفقا را برای عدم شرکت در این گردهم ائی و نشست بیان کردند که نمی توان به همین سادگی از آنها گذشت. البته اول قصد داشتم با تکیه بر دو سندی که نشست ارائه داد، جمعبندی از نقاط قوت و ضعف آن و همچنین اهداف و احتمالا طرح پیشنهادهای مشخصی برای تداوم و عمیقتر کردن این پروسه تهیه کنم، که اولویت چیزی دیگری شد. این نوشته میتواند پیش درامد و مقدمه ائی محسوب شود که در آن خودبخود به شماری از توهمات کوچک و بزرگ موجود حول این نشست، پرداخته شده تا بدین ترتیب در آینده بتوان بطور مشخص تر در این زمینه هماندیشی کرد. ادامه‌ی خواندن→

بدینگونه که به نظر میرسد نوبت سوریه فرا رسیده و با این شرایط عمر حکومت اسدیان به سر آمده و روس ها هم نمیتوانند مانع این روند شوند. فکر نمیکنم با مسیری که تاکنون در سوریه طی شده و بعد از وقایعی که تاکنون رخ داده است، این امر دیگر امکان پذیر باشد. مسئله، جایگرینی و پیکرهء دولت جدیدی است که باید در آینده از منافع بخشهای پیروزمند رقبای امپریالیستی در این جنگ و تجاوز، حمایت و پاسداری کند. ادامه‌ی خواندن→

صحبت یک بار بر سر پوشش است و یک بار بر سر حجاب، این دو مقوله یکی نیستند! مفهوم  پوشش انتزاع عامی است که شامل همهء انسانها شده و همهء آنها را در بر میگیرد، لذا میتوان در باب آن هم بطور عام فلسفه بافی کرد. ولی حجاب پدیدهء یا بهتر است گفته شود معضلی است که تحت لوای پوشش فقط بر نیمی از جامعه بر حسب تقسیم بندی جنسی یا   “جنسیتی” مهر مالکیت خصوصی و روابط کالائی دوران برده داری- فئودالی کوبیده و آنها را بر خلاف ادعای غلط انداز خصوصی اش در واقع صد صاحب می کند. تا جائی که سر زنجیر اسارت زن در چنین جامعه ای در دست نفع عمومی همهء مردان جامعه قرار گرفته و این امکان را برای روابط و مناسبات حاکم فراهم میسازد که با جمع آوری این نیروی مردانه تولید شده آنها را در راستای منافع خود در جامعه سمت و سو داده و هدایت و سازماندهی کند. کاری که تا کنون رژیم حاکم بر ایران  نیز با موفقیت آنجام داده است. خلط این دو مقوله اجتماعی و هم وزن و همسنگ و همجنس کردن آنها به نظر من خطاست! ادامه‌ی خواندن→

انقلاب را توده ها میکنند و فقط با نیروی لایزال آنها میشود اقدام به تغییر بنیادی جامعه کرد. توده ها در پروسهء این  جابجائی طبقاتی قدرت، در هر مرحله از روند مبارزات خود با شتاب و فشردگی انقلاب آموخته و با گذار از موانع عملی و ذهنی که سد راهشان میشوند، آبدیده تر شده  و در پلهء عالی تری از این پروسه کمی و کیفی تغییر قرار میگیرند. این خود مرحله ای از انقلاب اجتماعی بزرگی است که خود را در مرحلهء کسب قدرت سیاسی در جامعه نمودار ساخته و در مورد تمام جنبشهای مردمی صدق میکند و طبقهء کارگر و نیروهای انقلابی نیز از آن مستثنئ نیستند. ادامه‌ی خواندن→

این نوشته در واقع مدتی قبل از شروع خیزشها و قیام های ستمدیدگان و زحمتکشان کشورهای عربی و شمال آفریقا و حوداث اخیر ایران تهیه شده بود که تحت تاثیر این خیزشهای پر شکوه می بایست مدتی را در انتظار می ماند. ولی در هر صورت یک بار دیگر این وقایع بخوبی نشان داد که برای تدارک انقلابات پرولتری و سوسیالیستی، سیاست و تلاش برای کسب قدرت سیاسی و بیرون آمدن از دایره محدود مبارزات صنفی و اقتصادی بعنوان طبقه ای در خود برای امر رهبری کل جامعهء ستمدیدگان و زحمتکشان در راس تمام فعالیتها و مبارزات پرولتاریا و پیش آهنگانش قرار داشته و بدون معطوف و آشنا ساختن ذهن و عمل پرولتاریا با این وظیفهء تاریخی، حاشیه نشینی و دنباله روی در تاریخ روندی است که همچنان تداوم پیدا میکند. به علت طولانی بودن، مقاله در دو بخش انتشار می یابد. امیدوارم که در آستانهء روز جهانی کارگر امسال این نوشته کمکی به درک بهتر شرایط حساس جهان و ایران و وظایفی که بر دوش همهء ماست، بکند. ادامه‌ی خواندن→