طبقه کارگر ایران و در کنارش انبوه رنجبران و فرودستان در شهر و روستا تنها و بزرگترین نیروی تاریخی تغییر انقلابی جامعه کنونی‌اند.
جامعه رنجور کنونی ایران حدود یک قرن است زیر سلطه اقشار مختلف سرمایه‌داران  دیکتاتوری‌های سلطنتی و دینی قرار دارد. امپریالیسم و سرمایه جهانی همیشه و در همه جا از سازمان حاکمیت در برابر بدیل طبقه کارگر و زحمتکشان دفاع کرده است. کارگران ایران قبل از انقلاب اکتبر با جنبش سوسیال دموکراسی اروپا و انترناسیونال دوم ارتباط داشتند و پس از پیروزی انقلاب اکتبر اولین حزب کمونیست را سازمان دادند و بطور آشکار بدیل سوسیالیستی را برای تغییر انقلابی جامعه ایران پیش نهادند (۱۳۰۰) از آن زمان تا بحال با تمام سرکوب‌های خشن٬ در هم شکستن مبارزات و اعتصابات کارگران٬ زندانی و شکنجه و اعدام مبارزین کارگری٬‌ توسعه وهم و خرافات مذهبی در میان آن‌ها٬ تبلیغ وسیع ضدسوسیالیستی و به طرفداری سرمایه‌داری همچنان در هر جرقه مبارزاتی که کارگران و رنجبران شرکت دارند٬ سوسیالیسم و بدیل کارگری به پرچم سرخ آن‌ها برای ادامه مبارزه تبدیل می‌شود. ادامه‌ی خواندن→