چرا دموکراسی؟

این روزها شاهد تهدید و ارعاب هواداران علی خامنه ای و احمدی نژاد علیه یکدیگر با هدف تضعیف تا حذف طرف مقابل هستیم. حذف مخالف در جمهوری اسلامی امر تازه ای نیست. از آغاز این حکومت تا به امروز هر چند سال یکبار شاهد آن بوده ایم. بعد از بازرگان، بنی صدر و پس از وی آیت الله منتظری … تا رفتاری که اخیرا برای حذف موسوی و کروبی، خاتمی و حتی رفسنجانی در پیش گرفته شد از نظر شیوه و برخورد شباهتهای غیر قابل انکاری دارند. ابتدا کتمان اختلاف، سپس تهدید و ارعاب برای اینکه مخالف را به تمکین وادارند، بعد از آن توهین های علنی تا تهمت به خیانت و جاسوسی و فغان «اعدام باید گردد»، روش هائی هستند که اکنون در مورد احمدی نژاد و هوادارانش پیش گرفته شده اند. در باره این نوع “رفع اختلافات” یکی از تحلیلگران بدرستی مینویسد: “در فقدان قواعد مورد توافق، این نزاع ممکن است شکل خونین نیز پیدا کند”(مجید محمدی، سایت رادیو فردا). ادامه‌ی خواندن

به کدام طرف و از کدام راه؟

مبارزات آزادیخواهانه ملتهای عرب نشان میدهد که جنبش ها از یکدیگر می آموزند و سعی دارند اشتباهات گذشته را تکرار نکنند. آزادیخواهان تونس و  مصر پس از بیرون راندن دیکتاتورها خواهان استقرار حکومت تونسی یا مصری هستند و حتی سخنگوی اخوان المسلمین اعلام میدارد که مملکت از آن همه مردم مصر است و آنها خواهان یک حکومت اسلامی مانند ایران نیستند. ادامه‌ی خواندن

تفنگتان را علیه مردم بکار نگیرید!

جدا کردن و تحریک مردم علیه یکدیگر همواره یکی از ابزار دیکتاتوری ها برای تحکیم قدرت خود بوده است. آدولف هیتلر به این منظور به نفرت از یهودیان دامن زد، رابرت موگابه دیکتاتور زیمبابوه وقتی متوجه درماندگی خود در اداره کشور شد، به تبلیغات فوق العاده شدید علیه سفیدپوستان دست زد و سران جمهوری اسلامی هم از آغاز کوشش نمودند تخم نفاق و دشمنی را بین مردم بکارند. آنها برای اینکه مردم را از هم دور و با هم دشمن کنند، آنان را به خودی و غیر خودی تقسیم کردند و به جاسوسی علیه یکدیگر و حتی خویشاوندانشان دعوت نمودند. با شناخت بیشتر مردم از حکومت، جمع خودی های ولی فقیه کوچک و کوچکتر شد تا آنجا که امروز بسیاری از خودی های دیروز، غیر خودی های امروز میباشند و آنها نیز اکنون مانند سایر معترضین، فتنه گر و دشمن اسلام قلمداد میشوند. ادامه‌ی خواندن

ضرورت اتحاد عمل گسترده در خارج از کشور بمنظور پشتیبانی از مبارزات مردم ایران

این روزها وقتی اخبار پیشرفت کشورهائی را میشنویم که پیش از برپائی حکومت دینی، در بهترین حالت با ایران قابل مقایسه بودند و امروز وضعی به مراتب بهتر از آن دارند، به عقب ماندگی کشورمان در نتیجه سی و یک سال حکومت جمهوری اسلامی افسوس میخوریم و وقتی بیاد می آوریم که نطفه رژیم تمامیت خواه کنونی در دیکتاتوری گذشته بسته شد، اهمیت آزادی در رابطه با زندگی بهتر، امنیت و پیشرفت، برایمان روشنتر میشود. اشتباه است اگر تصور کنیم بدون کوشش و تلاش دائمی و گسترده ما برای آزادی و دموکراسی، استبداد میرود و آزادی می آید. ادامه‌ی خواندن

همبستگی ملی و دموکراسی لازم و ملزوم یکدیگر

نلسون ماندلا رهبر جنبش سیاهپوستان آفریقای جنوبی و رئیس حزب “کنگره ملی آفریقا”، نخستین رئیس جمهور آفریقای جنوبی است که پس از پیروزی مردم این کشور بر نظام آپارتاید (تبعیض نژادی) در اولین انتخابات دموکراتیک  و عمومی که در تاریخ ۲۷ آوریل ۱۹۹۴ صورت گرفت، به این مقام برگزیده شد. وی از ماه مه ‌۱۹۹۴ تا ژوئن ۱۹۹۹ در این سمت، انتقال فرمانروایی اقلیت آپارتاید به اکثریت مردم آفریقای جنوبی را بر عهده داشت. ماندلا بخاطر جانبداری از صلح هم در سطح ملی و هم در سطح بین‌المللی محبوب و مورد احترام جهانیان است. مردم آفریقای جنوبی او را به نشانه احترام، ‘مخولو’  به معنی پدربزرگ صدا می زنند. ادامه‌ی خواندن