حدودا” ۲ سال از پدید آمدن جنبش سبز در ماجراهای انتخابات ۸۸ ( بخوانید انتصابات فرمایشی کجای این انتخابات است مگر گذاشتند سکولارها شرکت کنند مگر گذاشتند سلطنت طلبها و جمهوری خواه ها و کمونیست ها شرکت کنند و یا مگر در جمهوری اسلامی آزادی وجود دارد احزاب و مطبوعات آزاد وجود دارد که انتخابات برگزار کرد و در آن شرکت کرد؟ ) می گزرد و در این مدت اتفاقات و رویدادهای زیادی را شاهد بودیم و اکنون این امکان را داریم تا با دیدی بازتر  به این جنبش بپردازیم و با تجربه ای ۲ساله که از این جنبش و اوضاع سیاسی ایران و سیر تحولات تا کنونی جامعه تحلیلی واقعگرایانه تری ارایه دهیم  . ادامه‌ی خواندن→

((بگزار طبقات حاکمه در مقابل انقلاب کمونیستی بر خود بلرزند پرولترها چیزی جز زنجیرهایشان برای از دست دادن ندارند اما جهانی را به دست خواهند آورد))

 پس از ۱۲۰ سال از شورش و اعتصاب قهرمانانه ی کارگران شیکاگو ۱ می دیگری را شاهدیم روزی که روز خودآگاهی و تشکل و اتحاد هر چه بیشتر طبقه کارگر علیه سرمایه داریست روز فریاد مرگ بر سرمایه داری روز فریاد زنده باد اعتصاب و تشکل است روز فریاد زنده باد انقلاب است روزیست که طبقه ی کارگر به اقلیت مفتخور و انگل جامعه یاد آوری می کند که دیر نیست روزی که طومارشان را در هم بپیچد و برای همیشه به زباله دان تاریخ بسپارد و بر ویرانه هایشان جهانی دیگر بسازد. ادامه‌ی خواندن→

زیبایی چیست؟ چرا یک شی زیباست؟ چرا ما زیبایی را دوست داریم؟ آیا می توان برای زیبایی معیاری در نظر گرفت؟ آیا همیشه زیبا زیبا باقی خواهد  ماند؟
همه ی ما جذب و شیفته ی زیبایی می شویم ولی کمتر از علت آن می پرسیم.
قبایل بدوی زیبایی را در لب کلفت و خالکوبی سبز می دانند یونانیان آن را در جوانان یا در تقارن و آرامش پیکرهای تراشیده و رومیان آن را در نظم و شکوه و قدرت می جستند رنسانس آن را در رنگ می جست. روح عصر ما آن را در موسیقی و رقص می جوید. انسان در زمانها و مکانهای مختلف  از نوعی زیبایی بر انگیخته می شود و عمر خود را در جستن آن به کار می بر. ادامه‌ی خواندن→

پس از خیزش توده ای اخیر شاهد صف بندی و تحلیل و موضع گیری های  اپوزوسیون داخل و خارج بودیم بسیاری از اپوزوسیون و جریانات سیاسی از همان روزهای اول به زیر پرچم سبز موسوی خزیدند و بلندگوی آنان شدند و به جرگه ی اصلاح طلبان حکومتی و رفرم خواهان پیوستند تعدادی از اپوزوسیون نیز که غالبا” جریانات لیبرال و پروغرب که جدا از حاکمیت هستند جنبش سبز را انکار و این اعتراضات را مولود خواست مردم برای جمهوری ایرانی و پارلمان تعبیر کردند و جریانات چپ نیز تحلیل های متفاوتی داشتندکه متاسفانه برخی از آنها با توهم انقلاب زیر پرچم سبزها رفتند و برخی از لبه دیگر بام افتاند و به کل این جنبش را تحریم کردند و آن را ارتجاعی خواندند. ادامه‌ی خواندن→

امروزه کودکان به اصلی ترین قربانیان مناسبات غیر انسانی و ضد بشری حاکم بر این دنیای وارونه تبدیل شده اند.در ایران بیش از ۱ میلیون کودک خیابانی که فاقد سرپناه مناسب و زندگی امن و سالمی هستند زندگی می کنندو مجبورند به خاطر بقای زندگی خود به کارتن خوابی , خیابان گردی , دست فروشی , گدایی , دزدی و بذهکاری و… دست بزنندتا در این جتگ نا برابر حد اقل زنده بمانند!واقعا” جای این کودکان کجاست؟کنار چهارراه ها و خیابانها و داخل جوی های آب؟ یا…؟برای نجات و حمایت از این کودکان و کودکان دیگر چه کاری شده است؟ فقط هرز چند گاهی شاهد آنیم که با سر و صدای فراوان کارهایی انجام می شود که کمترین دردی از مشکلات آنها کم نمی کند. ادامه‌ی خواندن→

جواب دادن به این سوال از دیدگاه ماتریالیستی و مارکسیستی بسیار روشن و علمی ست مذهب یکی از ابزارهای قوی در دست دولت ها برای تحمیق و به تمکین در آوردن توده ها و یکی از اشکال ستم روانی بر آنهاست . ادامه‌ی خواندن→

۲۶ بهمن روز کومله ست روزی که جریانی چپ و کمونیست پس از چند سال فعالیت مخفیانه در متن تحولات انقلابی ۵۷ خود را علنی می کند و در کمتر از یک سال به جریانی توده ای با پایه های اجتماعی عظیم تبدیل می شود و در سیر تکامل سریع خود و شرکت در پروسه ی تشکیل حزب کمونیست و تبدیل شدن به سازمان حزب کمونیست ایران توانست هم از لحاظ تیوریک و هم از لحاظ پراتیک به جریانی کمونیستی و توده ای تبدیل شود امروز پس از گذشت چند دهه از تاسیس کومله و حزب کمونیست و پشت سر گذاشتن تاریخ پر از افتخار و تجربه و پر فراز و نشیب از جوتیاران و کوچ مریوان تا حمله  رژیم به کردستان تا در دست گرفتن شهرها وانشعابات و… تا ۱۶ مرداد ۸۴ کومله همیشه جریانی چپ و کارگری بوده و هست و خواهد ماند. ادامه‌ی خواندن→