مقدمه برای خواننده:
این مقاله هژدهم من در موضوع نقد لنین از دیدگاه آزادی است. همانطور که خواننده محترم مشاهده می کند، بحث همچنان بحث می آورد و رفقای متعددی بتدریج نظرات خود را ارائه می دهند. عموما مشاهده می شود که همه در زبان می پذیرند که همه بزرگان چپ قابل نقد هستند و جالب است که با اینکه در مقدمه اکثر مقالاتشان اینرا تکرار می کنند، هیچکدامشان تا بحال نقدی ولو اینطور که بمن نسبت می دهند، “آبکی”، “سطحی” نه از لنین و نه از مارکس و نه از منصور حکمت(آنها که خودشان را جزئی از جنبش کمونیزم کارگری می دانند) ارائه نداده اند! راستی چرا اینطور است؟! ادامه‌ی خواندن→

در مقاله قبلی ام در نقد نظرات رفیق “سعید صالحی نیا ” پس از توضیح جایگاه و نقش انتقاد و ضرورت آن نوشته ام : ” لنین را نمی توان از شرایطی که در آن حضور داشت جدا کرد . ” و در دنباله همین جمله می افزایم : ” در همین جا لازم به تذکر است که من با طرح این مسئله به هیچ وجه نمی خواهم ، اشتباهاتی که از طرف لنین صورت گرفته توجیه نمایم ” . ادامه‌ی خواندن→

بی تردید شعار ” جدایی دین از دولت ” شعاری است که اولین باراز سوی بورژوازی در دوره های از مبارزه طبقاتی برای عقب راندن قدرت کلیسا و روحانیت وبرای تحکیم و تثبیت سلطه سیاسی خود طرح گردیده است .  بورژوازی با طرح این شعار موفق می گردد توده ها را برعلیه دستگاه روحانیت وکلیسا بسیج نماید و نیروی مهمی را  سازماندهی کند . ادامه‌ی خواندن→

انتقاد یکی از شیوه های دستیابی برای حل ناروشنائی های نظری  و پیشروی به سمت جلو است ، که شخص انتقاد کننده و یا مورد انتقاد می تواند در مباحثات انتقادی به حک و اصلاح نظرات خود دست یابد . و هرشخص اندک آشنا به مسائل سیاسی – اجتماعی می داند که برای دستیابی به حقیقت راه دیگری وجود ندارد . ادامه‌ی خواندن→

(دردفاع از آزادی مطبوعات )

کمتر کسی را می توان یافت که وعده های خمینی جلاد را در روزهای به قدرت رسیدن حکومت جمهوری اسلامی  از یاد برده باشد ، او گفته بود : ” در حکومت اسلامی همه افراد آزاد در بیان هر گونه عقیده ای هستند .” ”  حکومت اسلامی اساس کار خود را به بحث و مبارزه با هر نوع سانسور می گذارد . ادامه‌ی خواندن→

مقدمه

درجهانی که زندگی می کنیم به جرآت می توان گفت یکی از مهمترین پدیده های اجتماعی – سیاسی  که  عمیقا در زندگی و روابط انسانها ریشه دوانیده وعمل می کند،  دین است  . علم و دانش پیشرفت خارق العاده ای کرده است  که  با قرن های گذشته نمی توان آن را مقایسه کرد . ادامه‌ی خواندن→

نمی نوان گریه نکرد ، هنگامی که می خوانی : ” بچه ها سلام ، دلم برای همه شما تنگ شده ، اینجا شب و روز با خیال و خاطرات شیرینتان شعر زندگی میسرایم ، هر روز به جای شما به خورشید روز بخیر میگویم ، از لای این دیوارهای بلند با شما بیدار می شوم ، با شما می خوابم  . گاهی ” چیزی شبیه دلتنگی ” همه وجودم را می گیرد .” ادامه‌ی خواندن→

آن هنگام که سپیده زند
وخورشید طلوع کند
آن هنگام که نم نم باران
به درشتی تگرگ در آید
آن هنگام که توفان برآید ادامه‌ی خواندن→

نزدیک به دو قرن  از تولد مارکس می گذرد . او در پنجم  مه ۱۸۱۸ در شهر کوچک “تی یر” بدنیا می آید . تمام دوران کودکی ونوجوانی را در آنجا گذراند . در سال ۱۸۳۵ پس ازاخذ دیپلم برای ادامه تحصیل به شهر بن می رود . در آنجا نمی تواند بیش از یکسال در شرایط طا قت سوز دوام بیاورد وسال بعد به برلین می رود و در آنجا وارد دانشگاه می شود و به مطاله حقوق ، تاریخ وفلسفه می پردازد . مارکس در آنجا با هگلی های جوان آشنا می گردد و وارد کلوپ آنها میشود . ادامه‌ی خواندن→

براستی اعتقاد به آزادی های سیاسی بدون اعتقاد به آزادی های اقتصادی یک شعار توخالی است ؟
این چیزی است که لبیرال بورژواها  در شعارهای به ظاهر دموکراتیک شان مطرح می کنند .آنها می خواهند به دیگران بفهمانند که بدون آزادی های اقتصادی آزادی های سیاسی  مفهومی ندارد .آنها اهمیت این دو را در یک سطح می بینند . وبه قول ارنست مندل ” فلسفه اجتماعی لبیرال خود را طرفدار ” آزادی ” در تمام شئون حیات اجتماعی می بیند . ” ( از کتاب الفبای مارکسیسم ) آنها با طرح این موضوع می خواهند چنین اثبات کنند که  آزادی اقتصادی  زیر بنای تمام آزادی های دیگر را تشکیل می دهد و رشد اقتصادی جامعه و عددالت اجتماعی از این طریق ممکن است . دراین میان بعضی از رفقای چپ  بدون تعمق لازم در عمق این موضوع به تکرار این شعار می پردازند .  ادامه‌ی خواندن→