توافق بخشی از رهبران احزاب کرد سوریه با دولت آدم‌کش بشار اسد
هه ژار علی پور
October 14, 2019توافق بخشی از رهبران احزاب کرد سوریه با دولت آدم‌کش بشار اسد
هيچکدام از این جنایتکاران قابل اعتماد نیستند. حالا که توافقی بین رهبران احزاب ناسیونالیست با اسد صورت گرفته از کجا معلوم فردا همگی در آنجا دریای خون راه نیاندازند. جهان که مثل همیشه نظاره گر کشتار جمعی مردم کردستان هست که تاوان سیاست های در درجه اول احزاب ناسیونالیست موجودِ پرچم بدست همان دول مرتجع سرمایه را داده و سپس جنگ و معاملات کثیف و ننگین بر سر قدرت بیشتر حاکمین ارتجاعی ترین دولت‌های ترویستی در منطقه کشتار و آوارگی هزاران شهروند ساکن در مناطق مختلف کردستان از جمله روژاوا یا کردستان شمال سوریه و انداختن انواع گروه‌های تروریستی به جان و مال و زندگی مردم بوده است.
متکی شدن به دولت‌های ارتجاعی و احزاب ناسیونالیستی در گرداب فرو بردن عظم و اراده مبارزه برای یک زندگی بهتر را از مردم کردستان سلب و به غیرممکن تبدیل کرده است. رهبران احزاب ناسیونالیست هرزمان اراده کنند توافقاتی را در دستور کار می‌گذارند که با دولت‌های مرکزی موجود بند و بست و مذاکره بکنند و به این خاطر است که قربانیان هرروزه این سیاست‌های پوپولیستی و ارتجاعی مردم زیادی را در بخش‌های کردستان در معرض کشتار و نسل‌کشی قرار داده است.
خلاصی شدن و متکی شدن به نیروی انسانی و مبارزاتی مردم در کردستان و سراسر جهان علیه توحش و بربریت و زیر روکردن بساط کشتار و تهدیدات هرروزه دول ارتجاعی و سرمایه کار مردم آزادیخواه، کمونیست‌ها و همه شهروندان برابری خواهی است که دنیای بدون جنگ و خشونت و برابری کامل برای یک زندگی بهتر و کوتاه کردن دخالت دول ارتجاعی و اسلامی در منطقه است.
مردم کردستان در چهار کشور سوریه، عراق، ایران و ترکیه هیچگاه نمی‌توانند به استقلال خود برسند مادامیکه خواست استقلال و ایجاد یک کشور مستقل در چهارچوب قوانین بین‌المللی توسط دول اروپای و سازمان ملل متحد و اتحادیه اروپا به بایکوت گذارده می‌شود. اسمی که برای استقلال و حق مردم کردستان و تصمیم گیری برای زندگی خود در چهارچوب یک کشور روی آن می‌گذارند بعضا از طرف دول ارتجاعی مرکزی « تجزیه طلبی » می‌نامند به این ترتیب مردم کردستان در طول تاریخ از طرف دولت‌های مرکزی که کردها در آن ساکن هستند در اشکال گوناگون تحت ظلم و ستم کشی، استثمار و انواع نابرابری ها و تبعیضات گسترده ای قرار گرفته اند و تا به امروز این ارتجاع ادامه دارد.
مردم کردستان از نظر دولت‌های سرمایه داری و جنگ افروز از آنان بعنوان « بهترین جنگجو و مبارز » و « همپیمانانی متحد و قابل اعتماد » نام‌برده می‌شوند و با این تفاوت که آنان هیچ حق و حقوقی در ارتباط با « همه‌پرسی » برای تشکیل دولت « کردستان » را ندارند و این خواست اکثریت قریب به اتفاق آرای مردم را به رسمیت نمی‌شناسند.
مردم کردستان حق دارند هرطور که بخواهند برای آینده سیاسی و سرنوشت خود تصمیم بگیرند و اگر تصمیم به ایجاد « کشور مستقل کردستان » در یک همه‌پرسی به رأی گذاشته و به اتفاق آرای مردم کردستان تصویب و به رسمیت گذارده شد، آنزمان هیچ دولت و سازمان خارجی حق ندارد در امور داخلی آن دخالتی داشته باشد.
اداره شورائی هم به همین شکل مردم حق دارند جامعه ای که میخواهند را با انتخاب « شوراهای منتخب مردم » در پروسه های تصمیم‌گیری از میان خود با رأی خود انتخاب می‌کنند و همان حاکمیت شورائی « بازگرداندن اختیار به انسانها » که از نظر من بهترین شکل اداره کردن امورات و تصمیمات در زندگی مردم هست، باید در ابتدا با نظرخواهی و مراجعه به آرا و نظرات مردم به شکل رسمی روند حاکمیت مورد نظر خود را به پیش ببرد و در آن جایی برای دخالت مذهب و نیروهای مرتجع اسلامی و دخالت در امور زندگی انسانها را نداشته باشد.
هه ژار علی پور
دوشنبه ۱۴ اکتبر ۲۰۱۹
