۱–جامعه مذهب زده در ایران بعد از اسلام در طول تاریخ چهارده قرنی اش، چندین آسیبِ بزرگ دیده که هنوز هم در عوارضِ ذاتی این آسیب ها گرفتار است و به این زودی هم راهِ نجاتی برای آن نمی توان یافت؛ ریا و تزویر ، خودکامگی و منفعت طلبی ضربه های بوده اند که بر پیکر اجتماع ایرانیان خورده است و نسل های قبل و هم اکنون هنوز هم زیر ضربات دردناک این فرهنگ و سرکوب دیکتاتورها و فاشیست ها به سر می برند و از آنجا که در محیط تزویر و ریا و فریب متولد می شوند و با عوارض آن زندگی می کنند و در سایه ی همان می میرند و نسل های پی در پی متولد می شوند و پژمرده می شوند و می میرند کسی کمتر متوجه زیان های آن می شود و آنها که مصمم به مبارزه و جانفشانی با این هیولاهای هزار سر شده اند بسیارانی زیر شکنجه و در میدانهای اعدام و یا در میدان مبارزه و سنگرهای شرف و انسانیت جانسپردند و بسیاران دیگری که با افشاگری و آگاهگری چه به زبان سیاست یا هنر یا نوشتن و اعتراضِ خود را به شیوه های متفاوت بیان کرده اند اما در بیشتر مواقع قربانی همان جهل و سرکوب سیستم شده اند و یا قربانیِ صراحت گویی خود و در مسیر انزوا و تبعید قرار گرفته اند .حقیقتآ همه خودکامگان و خودشیفتگان و ریاکاران و متقلبین و فریبکاران تاریخ مغلوب انسانهای راستگو و صراحت گو بوده اند، چه دانسته باشند و چه ندانسته باشند.
۲–در ایران اکثر مردم عادی کوچه و بازار احساس میکنند که سرشان کلاه رفته است و بنابراین فکر میکنند حق دارند سر دیگران کلاه بگذارند».( جنایات رژیم کلاه برداری نیست قتل عام و تاراج و تجاوز و اشغالگری است )
غلط یا درستی این تصور بماند..
اما این بیماری فرهنگی، محصول وجود چندین قرن مذهب ، دروغ و رذالت و فریبکاری ، پر طمطراق و طلبکار شیعه و وجود و حضور آخوندها و به اصطلاح مراجع تقلید ، شیوخ و ملایان و مالکان و زمینداران مرتجع مناطق مختلف است که با مبانی خرافی و احکام موهومشان، اخلاق و عقل و سلامت فکری و روانی و فرهنگی را از مردم ستانده اند.
اضمحلال فرهنگی، پس از انقلاب ۵۷ و سرکار آمدن مشتی آخوند فاسد و قاتل و مزدوران و لاتها و لمپن ها و آدمکشان حرفه ای سرعت بیشتری پیدا کرد و امروز هزاران بحران فردی و اجتماعی دامنگیر جامعه شده است و مردم درعوض اتحاد، همبستگی و صمیمیت و دلسوزی و کمک به همدیگر ، مردمی متفرق و پراکنده چه در جایگاه اپوزسیون و مخالفان رژیم و چه آن چه را توده های مردم یا خلق و عناوین مختلف خطاب می شوند ، که بجای اینکه حق و حقوقشان را و انتقامشان را از حکومت دزدان و قاتلان و تبهکاران بگیریم، و برای خود و آینده فرزندانشان امنیت و آسایش و رفاء و عدالت به ارمغان بیآورند تا حکومت هر روز به دلایل متفاوت جانشان را نگیرد ، خودشان از خودشان انتقام میگیرند این موضوع فرهنگی و اجتماعی چپ و راست و میانه نمی شناسد و همه ایرانیان در هر کجا که باشند قربانیان آن هستند.
به همین دلیل است که جامعه شناسان و متخصصین اذعان می دارند که در جامعه ایران ، ارزش‌های اخلاقی سقوط کرده و از صداقت، شرافت، وظیفه‌شناسی، کار اجتماعی و… خبری نیست ، جایی که مداحی و چاپلوسی و ریاکاری و زرنگ بازی تنها کالای «مکاره بازار»ِ انسانیّت است و اکثریت مردم با بهانه گیری های من درآوردی از زیر مسئولیت انسانی خود شانه خالی می کنند دولت های سرکوبگر و فاشیستی یکی پس از دیگری می آیند و برای چندین دهه برنامه ریزی چپاول و تجاوز و انسان کشی و فساد و دزدی طرح ریزی میکنند و این چرخه همچنان ادامه دارد .
در همین شرایط کنونی که هستیم میلیونها پرونده قضایی حاصل از کلاه برداری ، میلیونها چک برگشتی و هزاران دزدی و کیف قاپی محصول بیکاری و نداری و فقر و ده ها خودکشی هر روزه و صدها پدیده منفی دیگر باضافه کشتار کرونا جلو چشمان همگان است اما باز هم مردم حاضرند سر هم نوع و همشهری و دوست و فامیل و رفیق خود کلاه بگذارند و با بهانه های متفاوت به این وضعیت فلاکت بار گردن نهند و در مقابل آخوندها و پاسداران تروریست و بسیجیان تعظیم کنند و صدایشان درنیاید …
در زبان ترکی اصطلاحی هست بنام « قاپان قاپیش» که ترجمه آن شاید مخلوطی از بِکِش بکش، بزن در رو، غارت، تاراج و تالان یا فرصت غنیمت باشد .قاپان قاپیش در حقیقت توصیف وضعیت امروز ایران است که هر کس هرچه به دستش می‌رسد را بر می‌دارد و از معرکه فرار می کند . این کار ممکن است وسط یک آتش سوزی ، درگیری خیابانی، چپ شدن یک تلری یا قطع برق و نبود آب آشامیدنی ، گرانی بنزین یا هر موقعیتی اتفاق بیافتد که چیزی برای برداشتن مهیّاست. یکی از ویژگی‌های جامعه ایران اسلام زده و مذهب زده این است که بخش بزرگی از مردم در مواقع بحران بجای همبستگی و کمک به همدیگر و طغیان و شورش علیه عاملان اصلی فلاکت و تباهی خود و همنوعانشان و گوشمالی مزدوران و خودفروشان به فروشگاه‌ها و پمپ بنزین ها و نانوایی های هجوم می برند برای انبار کردن نان و روغن، ماکارونی، برنج، گوشت مرغ، نوار بهداشتی، پوشک بچه، دستمال کاغذی و پر کردن باک بنزین .
۳– در یک کشور نرمال با مردمی که ارزش های اخلاقی در بین آنها نه شعار بلکه یک ارزش درونی و حا افتاده است هنگام بروز هر حادثه و اتفاق ناگواری آنهم نه بسیار بزرگ‌نخستین واکنش طبیعی افراد جامعه همدلی و همکاری برای رفع خطر و کمک به دیگران است . در حالی که تجربه چندین قرن و تا کنون در ایران چیزی عجیب و منحصر به فرد را نشان می‌دهد. البته که تعمیم این رفتار به تمام جامعه کار درستی نیست و منصفانه هم نیست ولی هنگامی که یک رفتار در سطح وسیعی انجام و تکرار می‌شود، گواهی بر تبدیل شدن آن رفتار به یک ویژگی و صفتِ عمومی است. اینکه به محض وقوع خطر، عده بسیار زیادی به فکر منافع کوتاه مدت خود هستند و اسم این مار را هم زرنگی می نامند، چنین زرنگ بازی هیچ مزیّت اخلاقی نمی‌تواند باشد. این از خود بیگانگی و نوع فردگرایی و گسست اجتماعی عمیق را نشان می دهد.
کمبود و نبود وجدان جمعی در ایران مذهب زده با حاکمان فاسد و دزد و آدمکش و نبود درک درست و آگاهی از مفاهیمی مانند مسئولیت پذیری در قبال عموم مردم و خانواده های فقیر و گرسنه و بیمار و بیکاران و مردم ندار و کم درآمد ، عدم وجدان و مسئولیت اجتماعی در این کشور را محسوس تر نشان می دهد و انگار هیچ عزمی هم برای بهبود آن وجود ندارد . البته که دلایل جامعه شناختی و روانشناختی گوناگونی پشت این عادت های جمعی وجود دارد.
انسان ایرانی ده ها هزار سال است که روی جغرافیا و سرزمینی بنام “ایران “زندگی می‌کند و اکنون و در این عصر و در این شرایط به لحظه‌ای منحصر بفرد در تاریخ حیاتش رسیده است. این مردمان در این سرزمین ،اکنون در موقعیتی هستندکه اگر دست بکار و در تدارک یک انقلاب بزرگ و بنیادی نشوند تا سیستم خونخوار و تبهکار و متجاوز اسلامی را براندازند، بزودی و تا چندین سال آینده
بخش اعظم این جغرافیا تبدیل به سرزمینی سوخته با مردمانی ( اگر تا آن موقع زنده بمانند ) گرسنه و فلاکت زده و بدتر از کشورهای افریقایی میشوند
اثرات تغییرات آب و هوایی در آینده نه چندان دور، فاجعه بار است ، سرکوب و اعدام و کشتار مخالفان معترض توسط جانیان اسلامی در اوج خود قرار دارد ، فقر، بیکاری، گرانی ، عدم امنیت ، اعتیاد، و صدها معضل بزرگ دیگر و هم اکنون مضحکه ای بنام انتخابات بین قاتل و قاتلتر ها در آینده ای نه چندان دور مردم را بسوی پرتگاه تاریخی و هولناکی پیش می برد ..،
م شکیب
۰۶/۰۶/۲۰۲۱
